Choćby Robocop pokazał, że nie jest to takie proste, produkcja wtórna do bólu, nie umywa się do drapieżności filmu Verhoevena, który miał ograniczony budżet, a mimo wszystko zrobił film dość oryginalny, z dużą dawką przemocy, czarnego humoru i ostrej satyry.

W przypadku Robocopa z 2014 roku miałem odczucie, że MGM hamuje większą dawkę przemocy i satyry. W przypadku drugiego sezonu Narcos gdzie Padilha
był nie tylko reżyserem, ale i producentem można zauważyć, że tego nie brakowało, a nawet tych elementów było więcej w porównaniu z pierwszym sezonem.