Kay Lenz 

Amerykańska aktorka telewizyjna i filmowa, Kay Lenz, przyszła na świat 4 marca 1953 roku w Los Angeles (Kalifornia, USA). Jej rodzina związana była z show biznesem. Ojciec, Ted Lenz, pracował jako komentator i producent filmowy, a matka, Kay Miller Lenz, w młodości robiła karierę w modelingu. W wieku ośmiu miesięcy mała Kay pojawiła się po raz pierwszy na ekranie w programie wyprodukowanym przez swojego ojca. Jako 13-latka zadebiutowała w sztuce "Dark of the Moon" wystawianej w teatrze Pasadena Playhouse. Grała również epizodyczne rólki w popularnych serialach takich jak "The Monroes", "The Andy Griffith Show" czy "Ironside". W latach 70. zaczęła występować w produkcjach pełnometrażowych. Pierwszym filmem z jej udziałem było obsypane nagrodami "Amerykańskie graffiti". Niedługo później Clint Eastwood obsadził ją w dramacie "Breezy" u boku Williama Holdena. Film opowiadał historię młodej dziewczyny uwikłanej w romans z biznesmanem. Rola młodziutkiej aktorki została doceniona przez krytykę -Hollywoodzkie Stowarzyszenie Prasy Zagranicznej przyznało jej nominację do Złotego Globu dla najlepszej debiutantki. Jej kolejne role na wielkim ekranie, m.in w "Gorączce białej linii", "Przeprawie" czy przebojowym horrorze "Dom", nie cieszyły się już takim uznaniem. Ponadto Lenz nie miała zbyt dobrej intuicji. W latach 80. wielu światowej sławy reżyserów oferowało jej role w swoich filmach (m.in Woody Allen w dramacie "Hannah i jej siostry", Adrian Lyne w "Fatalnym zauroczeniu" oraz Tim Burton w przeboju "Batman"), jednak Kay stanowczo je odrzucała. Odnosiła za to spore sukcesy w telewizji. Seriale "Pogoda dla bogaczy" i "Midnight Caller" przyniosły jej nagrodę Emmy. Ma również na koncie role drugoplanowe w "Życzeniu śmierci 4", "Dowodzie rzeczowym" czy "Złudnym szczęściu". Dziś na ekranie pojawia się sporadycznie w niskobudżetowych obrazach, takich jak "Southside" czy "The Downside of Bliss".