Larry Peerce 

Larry Peerce urodził się 19 kwietnia 1930 roku w nowojorskim Bronksie. Ojciec Jan Peerce był tenorem. Kariera reżyserska Peerce'a obejmuje różnorodne trendy oraz przebiega z różnym rezultatem.

W latach 60. wydawało się, że zostanie jednym z głównych twórców filmowych. Jego pierwszy film "Czarne i białe" był czule opowiedzianą historią o mieszanym małżeństwie. Film zdobył nominację do nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej za najlepszy scenariusz oryginalny dla Orville H. Hamptona i Raphaela Hayesa, natomiast Barbara Barrie na festiwalu w Cannes w 1964 dostała nagrodę dla najlepszej aktorki.

W połowie lat 60. współreżyserował seriale telewizyjne: "Branded" i "The Wild Wild West". Peerce nakręcił również z powodzeniem muzyczny rock 'n rollowy film, "The Big TNT Show", w którym wystąpiło wielu utalentowanych artystów jak The Ronettes i gdzie zaangażowany był producent Phil Spector. Następnie zrobił interesujący "Incydent", film oparty na prawdziwej historii o nastolatkach terroryzujących pasażerów nowojorskiego metra.

Znaczącym osiągnięciem była adaptacja książki Philipa Rotha "Żegnaj Kolumbie", który stała się hitem kasowym. Za film Peerce otrzymał nagrodę dla najlepszego reżysera Stowarzyszenia Amerykańskich Reżyserów, natomiast Arnold Schulman został nominowany do Oscara za najlepszy adaptowany scenariusz, a Ali MacGraw otrzymała Złoty Glob za najbardziej obiecujący debiut i rozpoczęła swoja karierę supergwiazdy.

Jakkolwiek z czasem jego gwiazda zbladła. Film "The Sporting Club" został źle przyjęty przez krytyków i widzów. Adaptacja książki Johna Knowlesa "A Separate Peace" przeszła niezauważona. Tak samo jak "Środa popielcowa" z Liz Taylor.

Wracając do filmów telewizyjnych, Peerce odniósł sukces adaptacją dramatu "Zerwane więzi". Następnie nakręcił dwa równie udane filmy "The Other Side of the Mountain" oraz jego kontynuację. Z kolei nakręcił "Dwuminutowe ostrzeżenie", jeden z najkrwawszych filmów w tamtych czasach.

Powrót do adaptacji znanych powieści, z filmem opartym na autobiograficznej powieści Sylvii Plath "The Bell Jar", okazał się nieudany. Do lat 80. kontynuował współpracę z telewizją. Pod koniec dekady nakręcił adaptacje biograficznej powieści Johna Belushi "Wired", w której zadebiutował Michael Chiklis. W latach 90. poświęcił się filmom telewizyjnym. W 2001 nakręcił "Drugi miesiąc miodowy".