Louis Armstrong I

Louis Daniel Armstrong (pseudonim artystyczny Satchmo lub Pops) to amerykański czarnoskóry trębacz jazzowy, wokalista i kompozytor tego gatunku. Urodził się 4 sierpnia 1901 roku w Nowym Orleanie, zmarł 6 lipca 1971 roku w Nowym Jorku.
Odegrał znaczącą rolę w historii jazzu. Dzięki swoim umiejętnościom muzycznym oraz błyskotliwej i charyzmatycznej osobowości przekształcił jazz z prymitywnej muzyki tanecznej z murzyńskiego getta na niezwykle popularny na całym świecie gatunek muzyczny. Wyróżniał się swoim stylem gry na trąbce i swoją wokalistyką jazzową, do której wprowadził śpiew scatem. Ma gwiazdę w Alei Gwiazd.
Armstrong urodził się w biednej rodzinie w Nowym Orleanie w stanie Luizjana. Właściwie nigdy nie miał ojca, a jego matka była prostytutką. Na początku uczył się grać na kornecie (podobny do trąbki instrument popularny wśród nowoorleańskich muzyków) w grupie New Orleans Home for Colored Waifs. Uczył się od Bunka Johnsona, Buddy'ego Petita i Joe "Kinga" Olivera.
W 1922 roku Armstrong wyprowadził się do Chicago, gdzie został zaproszony przez Joe "Kinga" Olivera do gry w jego Creole Jazz Band. Armstrong dokonał tu swoich pierwszych nagrań, grając drugi kornet w grupie Olivera.
Następnie prowadził własne zespoły Hot Five i Hot Seven. W latach 30. nagrywał z big bandami Fletchera Hendersona oraz własnym. Po II wojnie światowej prowadził mniejsze zespoły pod nazwą All Stars. Odbył tournée artystyczne, podczas którego odwiedził kilka państw afrykańskich. Występował często w duecie z Ellą Fitzgerald.
Armstrong zmarł na atak serca w 1971 roku w wieku 69 lat. Został pochowany na cmentarzu Flushing w Nowym Jorku.
Jego największe przeboje to "Ramona", "A Kiss to Build a Dream On", "You Won't Be Satisfied" i oczywiście "What a Wonderful World".