powrót do forum osoby Luchino Visconti 
W młodości hrabia Visconti odciął się od swych znamienitych przodków i został marksistą jednak mam wrażenie, że po tym jak skończył swój miraż z marksizmem i neorealizmem zaczął za pomocą filmów jakby szanować i uznawać za ważne a może nawet czcić to pochodzenie; może po prostu pogodził się z tym, że jest przodkiem pewnych ludzi i nie ucieknie od tego bagażu. Monumentalny styl połączony ze swego rodzaju kameralnością, stateczne ujęcia, pewien spokój, dystynkcja i opanowanie powalają; mocno kontestują z większością mu współczesnych reżyserów. Co sądzicie?
Sam też mam takie podejrzenia, w końcu z marksizmu się wyrasta na starość. Może po prostu Visconti był mocniej klasycyzujący aniżeli rewolucyjny. Historia i literatura zna wiele opowieści gdzie młody książę ucieka broczyć między wieprze by spróbować co znaczy prawdziwe, proste życie i wydaje mi się, że tego też szukał Visconti w takich filmach jak chociażby "Ziemia Drży" czy "Opętanie". Dla mnie układa się w to pewien chronologiczny schemat gdzie od "wyjścia między ludzi", poprzez powrót na stare dwory i obserwowanie rozkładu starego świata odnajduje się pewną godnosć by później hołdować mimo wszystko starym wartościom, czasem mniej lub bardziej krytycznie dlatego też bardzo szanuję twórczość Viscontiego bo mimo, iż pozornie tylko nie jest bardzo zróżnicowana tematycznie okresami, cechuje je właśnie ta spójność chronologiczna. Mam nadzieję, że ktoś czuje/rozumie podobnie jak ja.
Mnie się wydaje, że po prostu im starszy był, to więcej myślał
o swojej młodości, dzieciństwie, o całym otoczeniu z którego
wyrósł i stąd te wszystkie filmy. Poza tym, to, że się ma jakieś
przekonania, nie oznacza od razu, że się tylko w tym temacie
"robi sztukę". Można być przykładowo lewicowcem, a nie tworzyć
sztuki zaangażowanej, tylko ekspresyjną. Podaję temat malarstwa,
bo sama się tym zajmuję.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
