Marek Obertyn 

Był jednym z tych aktorów, którzy nie będąc gwiazdami swoją osobą potrafią wypełnić fikcyjną przestrzeń sceny lub ekranu. I zawsze wychodziło z tego coś ciekawego, nietuzinkowego. To coś to po prostu umiejętność skupiania na sobie uwagi widza i prawdziwe zawodowstwo. Marek Obertyn takim aktorem (według mnie) był. Szkoda, że wykorzystany tylko w części swoich możliwości. Zwłaszcza przez polskie kino. Może nie chciał?
Urodził się w 1952 roku, warszawską PWST ukończył w 1976. Od razu zaangażował się do Teatru Dramatycznego w Warszawie (w owym czasie jednego z najlepszych w kraju), do którego wracał trzykrotnie - 1976-84, 1987-90 i 1994-96. w międzyczasie grał "dorywczo" na Scenie Prezentacje - lata 1981, 1982, 1985. W roku 1984 pracował w Teatrze Nowym, co trwało do 1987 (wtedy właśnie na trzy sezony wrócił do Dramatycznego). Rok 1986 to występy w Teatrze Na Targówku. Następnie na krótko przeniósł się do Kalisza (1990) a następnie do poznańskiego Teatru Nowego( co miało miejsce po ponownym pobycie w warszawskim Dramatycznym). Grał też na deskach teatrów: Na Woli i Staromiejskiego w Warszawie W 2001 roku trafił do Teatru im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie.
W 1980 zdobył wyróżnienie na Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu za rolę Hufnagla w "Operetce" W. Gombrowicza.
Jego głos niejednokrotnie brzmiał w licznych produkcjach dubbingowanych - między innymi w polskiej wersji językowej "Harryego Pottera.
Ostatnim filmem, w jakim aktor się pojawił był "Chopin. Pragnienie miłości." w reż. Jerzego Antczaka, jako baron Dudevant, mąż George Sand).
Pojawiał się też w mniejszych rolach w serialach: "Na dobre i na złe", "Pensjonat pod różą", "Na Wspólnej" i ostatnio w "Mroku" (2006).