Maria Szyszkowska 

Maria Szyszkowska urodziła się 7 października 1937 roku w Warszawie. Jest filozofem, prawnikiem, profesorem zwyczajny, działaczką polityczną i społeczną. Prywatnie żona Jana Stępnia; od 1995 roku mieszkają w Strzelcach pod Nałęczowem.
Pochodzi z rodziny lekrskiej od dwóch pokoleń, ale nie poddała się presji, by utrwalić tradycję rodziną. Po zdaniu matury wybrała geografię, bo chciała zgłepić świat przyrody. Okazało się jednak, że nie uzyskiwała odpowiedzi na nurtujące Ją pytania i powzięła decyzję o zmianie kierunku studiów. Za namową mamy przeniosłą się na Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Pewnego dnia jeden z znajomych poetów zabrał Marię Szyszkowską na wykład z filozofii do Akademii Teologii Katolickiej. Zachwycona wykładem podjęła rozmowy z dziekanem o możliwości bycia wolnym słuchaczem Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej. W 1961 roku ukończyła studia prawnicze, a 1962 roku studia filozoficzne.
Po studiach została zatrudniona jako pracownik naukowy Uniwersytetu Warszawskiego.W 1967 roku obroniła doktorat na Wydziale Prawa i w tym samym roku z powodów światopoglądowych musiała opuścić uniwersytet. Pracowała na pół etatu jako adiunkt na ATK i w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach, jeździła na wykłady do filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku. Represje te wynikały z tego, że uprawiała filozofię prawa, która w okresie PRL była dziadziną zakazaną i że zajmowała się filozofią Immanuela Kanta. Habilitowała się na KUL-u w 1973 roku. Przez półtora roku wykładała filozofię na Uniwersytecie Wiedeńskim. Dopiera po upadku komunizmu, a dokładnie w 1992 roku została ponownie zatrudniona na Uniwersytecie Warszawskim. Rok później dostała z rąk Prezydenta RP Lecha Wałęsy nominację profesorską. Wykłada filozofię współczesną, filozofię kultury i filozofię prawa. Opublikowała kilkaset artykułów i kilkadziesiąt książek, w których m.in. nawiązuje do podstaw filozofii Kanta. Sformowała własną koncepcję prawa naturalnego.
W latach 1993–1997 była członkiem Trybunału Stanu. Zaangażowała się w pracę polityczną i społeczną. W 2001 roku została senatorem V kadencji z ramienia SLD. Jest wiceprzewodniczącą polskiego oddziału Stowarzyszenia Kultury Europejskiej z siedzibą w Wenecji.
Żyje zgodnie z głoszonymi poglądami. Jest wegetarianką, pacyfistką. Głosi poglądy antyklerykalne. Jest orędowniczką państwa naturalnego światopoglądowo. Za swoją postawę oraz pracę na rzecz walki przeciwko wszelkim formom zniewolenia i dyskryminacji została uhonorowana wieloma nagrodami i odznaczeniami. Najważniejsze to: Krzyżem Komandorskim Odrodzenia Polski, "Tęczowy Laur"- nagrodę przyznawaną za działalność na rzecz tolerancji i otwartości społeczeństwa. W 2005 roku jej kandydatura została zgłoszona przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Szwajcarii do Pokojowej Nagrody Nobla.