Paweł Althamer 

Wybitny rzeźbiarz, performer, twórca instalacji i filmów wideo urodził się w 1967 roku w Warszawie. Jest absolwentem warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jego pracą dyplomową pod była rzeźba pt. „Autoportret”, wykonana pod kierunkiem Grzegorza Kowalskiego. Później został współtwórcą zjawiska „Kowalni” – pracowni artystycznej swego promotora, z której wywodzą się najwybitniejsi twórcy polskiej sztuki krytycznej (m.in. Katarzyna Kozyra, Artur Żmijewski).

Wczesne prace Althamera to figury wykonane za pomocą prostych technik, ale niekonwencjonalnych materiałów, w późniejszych posługiwał się metalową siatką i ubierał swe rzeźby w starą odzież. Przechodził twórczy etap poświęcony problemowi samotności, izolacji oraz wyobcowania. Budował kapsuły, przyrządy, skafandry – wzorowane na statkach kosmicznych – których celem było oderwanie się od rzeczywistości.

W połowie lat 90. poświecił się sprawom społecznym. Podejmował temat miejsca sztuki oraz twórczości w otaczającym nas świecie. W tym okresie wraz z mieszkańcami Warszawy zorganizował akcję „Bródno 2000” – przekonał mieszkańców jednego z bloków na Bródnie, by przez zgaszenie i zapalenie świateł w oknach swych mieszkań ułożyli napis "2000".

Jest współpracownikiem Fundacji Galerii Foksal. Swoje prace wystawiał m.in. na Documenta X w Kassel (1997), Manifesta w Lublanie (2000), Biennale w Wenecji (2003). W 2004 roku został laureatem prestiżowej nagrody Vincenta Van Gogha, przyznawanej przez holenderską Fundację de Broere.