Robert Young I

Robert Young był amerykańskim aktorem filmowym, teatralnym i radiowym. Urodził się w Chicago (USA) jako Robert George Young. Jego ojciec był irlandzkim emigrantem, a matka pochodziła z USA. Po przeprowadzkach rodzina osiedliła się w Los Angeles, a młody Robert zaczął uczęszczać do Abraham Lincoln High School. Po ukończeniu szkoły trafił do Pasadena Playhouse, gdzie pracował na deskach teatru i uczył się jednocześnie. Zarabiał dorywczo i pojawiał się w niemych filmach w dalekim planie.

Kiedy Young był w trasie objazdowej ze sztuką "The Ship", został zauważony przez łowcę talentów ze studia Metro-Goldwyn-Mayer. Podpisał kontrakt i wkrótce zadebiutował na srebrnym ekranie w filmie "Czarny wielbłąd".

Aktor pojawił się w przeszło stu filmach w latach 1931-1952. Podczas kontraktu z MGM zagrał u boku najbardziej olśniewających gwiazd, takich jak: Margaret Sullavan, Norma Shearer, Joan Crawford czy Luise Rainer. Jednocześnie większość produkcji, w których występował to filmy klasy "B", kręconych w przeciągu dwóch, trzech tygodni. W tym tempie aktor mógł wystąpić w sześciu do ośmiu filmach rocznie. Pod groźbą "zawieszenia", co oznaczało brak zarobków, Young musiał zgodzić się na każdy proponowany projekt, a MGM tylko dwa razy "wypożyczyło" go do innych wytwórni - w tym jeden raz, aby zagrał u samego Alfreda Hitchcocka.

Nieoczekiwanie został obsadzony u boku Hedy Lamarr w filmie "H.M. Pulham, Esq." i był to jeden z nielicznych jego występów pierwszoplanowych. Często żartował, że dostaje tylko te pierwszoplanowe role, które odrzuci Robert Montgomery. Kiedy skończył się jego kontrakt w MGM, Young zaczął występować w innych wytwórniach w lekkich komediach bądź jako czarny charakter. Były to poważne obrazy jak "Ogień Krzyżowy", "Claudia and David", "Second Woman, The". Jednak będąc wolnym strzelcem, bez poparcia dużej wytwórni filmowej, aktor stopniowo znikał z kin.

Rozpoczął współpracę w telewizją i radio, gdzie występował w programach u boku Jane Wyatt. Zdobył kilka nagród Emmy. Był autorem, producentem i aktorem serialu komediowego "Okno na główną ulicę". W późniejszych latach występował też w reklamach.

Young ożenił się z Betty Henderson w roku 1933 i małżeństwo przetrwało do jego śmierci w roku 1994. Mieli cztery córki: Carol Proffitt, Barbarę Beebe, Kathy Young i Betty Lou Gleason. Mieli sześcioro wnucząt i dwoje prawnucząt. Mimo udanego życia rodzinnego Young cierpiał na depresję i alkoholizm. W styczniu 1991 roku podjął próbę samobójczą. Przed śmiercią wspomagał swoim udziałem i finansowo organizację zajmujące się problemami ludzi chorych psychicznie. Zmarł w wieku 91 lat w wyniku problemów z układem oddechowym. W Alei Sław w Hollywood ma aż trzy gwiazdy, w kategorii: film, telewizja i radio.