Zoltán Fábri 

Zoltán Fábri urodził się w 1917 r. w Budapeszcie, zmarł w 1994 r. tamże na atak serca. Jeden z najwybitniejszych węgierskich reżyserów teatralnych i filmowych. Karierę filmowca zaczynał jeszcze w latach 40., realizując kilka socrealistycznych filmów. Zdołał jednak wykroczyć poza ideologiczną formułę, osiągając międzynarodowe uznanie melodramatem Karuzela miłości i tragikomiczną Akcją profesora Hannibala (nagroda na festiwalu w Karlowych Warach). Rozkwit talentu Fábriego nastąpił jednak w latach 60., gdy w klimacie cenzorskiej swobody powstały jego najwybitniejsze dzieła. Wśród nich wyróżniły się: rozrachunkowe Dwadzieścia godzin (Grand Prix w Moskwie), dramat społeczno-polityczny Martwy sezon (nagroda na festiwalu w Wenecji), popularna adaptacja powieści Ferenca Molnára Chłopcy z Placu Broni (nominacja do Oskara za najlepszy film zagraniczny) oraz rozgrywająca się w końcowym okresie wojny "Piąta pieczęć". Duży wpływ na jego twórczość miały włoski neorealizm i francuski realizm poetycki. Okazjonalnie występował również jako aktor, m.in. w "Świadku" Pétera Bacsó.