Sue Lyon 

Sue Lyon urodziła się 10 lipca 1946 roku w Davenport, w stanie Iowa, jako najmłodsze z piątki dzieci Sue Karr Lyon. Jej matka miała 42 lata, kiedy zmarł jej mąż; Sue Lyon miała 10 miesięcy. Mimo pracy w szpitalu, miała finansowe problemy, związane z utrzymaniem dzieci. Rodzina Lyonów przeniosła się do Los Angeles, gdzie Sue miała pracować jako modelka. Dostała pracę w JC Penny, która w reklamie wykorzystywała jej farbowane blond włosy. Zagrała też małe role w serialach „Dennis the Menace” i „Letter to Loretta”. Stanley Kubrick zobaczył ją w jednym z seriali i zaproponował swojemu partnerowi przesłuchanie jej do tytułowej roli w „Lolicie”. Sue podpisała kontrakt z agencją Glenn Shaw, została przywieziona przez Pata Holmsa, swojego agenta, na przesłuchanie i bez problemu dostała rolę.

W 1964 roku wyszła za mąż za Hamptona Fanchera III, jednak małżeństwo nie trwało długo. Grała w kolejnych filmach, jak „Siedem kobiet” w 1966 roku czy „The Flim Flam Man” rok później. Ponownie wyszła za mąż, za Ronalda Harrisona, czarnoskórego fotografa i trenera futbolu amerykańskiego. Kontrowersje związane z małżeństwem sprawiły, że wyjechała do Hiszpanii. Tam zagrała między innymi w „Tarocie” i w „Una gota de sangre para morir amando” (oba w 1973 roku). Rozwiodła się z Harrisonem z powodu rasistowskich nacisków.

Po powrocie do Ameryki pracowała jako kelnerka i mieszkała w hotelu w Denver. W Stanowym Więzieniu w Kolorado poznała Gary'ego „Cotton” Adamsona, który odbywał karę za napad i morderstwo. Poślubiła go w 1973 roku i rozpoczęła pracę na rzecz reformy więziennictwa i praw małżeńskich. Niestety było to kolejne krótkotrwałe małżeństwo i rozwiodła się z nim, kiedy dokonał kolejnego napadu. Po tym wróciła do gry w filmach (m.in. „Niewidzialny dusiciel" (1976), „Crash!” (1977) i jej ostatni film „Aligator” (1980)). Wyszła za inżyniera radiowego w Richarda Rudmana i zamieszkali razem w Los Angeles. Sue porzuciła karierę aktorską i nie udziela wywiadów.