Jean Harlow 

Harlow była gwiazdą z charakterem. Potrafiła być twarda, uwodzicielska i miała duże poczucie humoru, którego media, niestety, nie umiały przekazać. Ta dowcipna dziewczyna z lśniącymi platynowoblond włosami sprawiła, że wampy - brunetki poszły w zapomnienie. Była odpowiedzią Ameryki na egzotyczne boginie ekranu z Europy. Harlean Carpenter urodziła się w Kansas w stanie Missouri. W wieku szesnastu lat poślubiła młodego biznesmena i zamieszkała z nim w Beverly Hills. Wkrótce przyjęła pseudonim Jean Harlow i zaczęła występować w w krótkometrażowych komediach (m.in. partnerując Oliverowi Hardy'emu i Stanowi Laurelowi). W 1929 roku poznała Howarda Hughesa - milionera i producenta filmowy, który zaangażował ją do "Aniołów piekieł". Film okazał się wielkim przebojem i przyniósł jej sławę. W 1932 roku podpisała kontrakt z wytwórnią MGM i zagrała w filmie "Kaprys platynowej blondynki" z Clarkiem Gable, który potem został jej serdecznym przyjacielem. W komedii "Kolacja o ósmej" parodiując blond seksbomby, dobrotliwie pokpiwała sama z siebie. Ta sztuka udała się jeszcze Marlin Monroe. Z innych jej filmów warto jeszcze wymienić: "Wybuchową blondynkę", "Dziewczynę z Missouri", "Chińskie morza", "Żonę czy sekretarkę" i "Suzy". Jej życie prywatne znacznie się różniło od wesołych ról z ekranu. W 1932 roku rozwiodła się z pierwszym mężem i wyszła za Paula Berna, jednego z dyrektorów MGM, niestety kilka miesięcy potem popełnił on samobójstwo. Kolejne małżeństwo również było nieudane. Podczas kręcenia filmu "Saratoga", zaręczyła się z Williamem Powellem. Podczas zdjęć zachorowała i zawieziono ją do szpitala. Zmarła z powodu zatrucia organizmu wywołanego przez ostre zapalnie nerek.