Danny Kaye 

Danny Kaye był amerykańskim aktorem, piosenkarzem, tancerzem i komikiem. Na świat przyszedł na Brooklynie, jako David Daniel Kaminsky. Jego rodzice byli żydowskimi imigrantami z Ukrainy. Ojciec Jacob, były treser koni, pracował jako krawiec. W wieku 13 lat Danny rzucił szkołę, by spróbować swych sił w show biznesie. Wyjechał na Florydę,  gdzie wraz z kolegą występował 
na ulicy. Po powrocie do Nowego Jorku imał się różnych zajęć takich jak sprzedawca sody, pracownik biurowy czy rzeczoznawca ubezpieczeniowy. Nie umiał jednak utrzymać żadnej z tych posad, niejednokrotnie będąc zwalnianym po popełnieniu karygodnych błędów. Jako nastolatek występował także w górskich hotelach i resortach, głównie dla publiczności pochodzenia żydowskiego. Jego komediowe popisy cieszyły się dużą popularnością.

W 1933 roku dostał angaż w tanecznej trupie o nazwie "Three Terpsichoreans". Z grupą tą odbył tournée po Azji, podczas którego doskonalił swoje umiejętności jako śpiewak, tancerz i mim. Mniej więcej w tym okresie przyjął sceniczny przydomek Danny Kaye. Do końca dekady próbował nadal swoich sił na estradzie, często wykonując numery napisane ze swoją późniejszą żoną, Sylvią Fine. W 1939 roku zadebiutował na Broadwayu w przedstawieniu "The Straw Hat Revue". Potem przyszła rola w "Lady in the Dark", dzięki której zdobył serca widzów. Zawdzięczał to głównie popisowemu wykonaniu piosenki "Czajkowski", w której w ciągu 38 sekund wymienił nazwiska 54 rosyjskich kompozytorów. Początek lat 40. to dalsze występy na Broadwayu, w nocnych klubach, jak również niósł rozrywkę dla amerykańskich żołnierzy walczących na frontach drugiej wojny światowej. 

Ponieważ Danny był wtedy już jednym z najbardziej popularnych artystów, nie było niespodzianką, że upomniał się o niego przemysł filmowy. Podpisał kontrakt z wytwórnią Samuela Goldwyna, która chciała, by aktor poddał się operacji nosa, aby uczynić jego wygląd bardziej "amerykańskim". Kaye odmówił, godząc się jedynie na tymczasowe ufarbowanie włosów na blond. Mimo tych początkowych perypetii jego kariera na dużym ekranie obfitowała w wiele niezapomnianych kreacji. Obsadzano go głównie w musicalach i komediach, gdzie mógł w pełni wykorzystać swój kunszt sceniczny. Jednymi z bardziej pamiętnych były role w takich filmach jak "The Kid from Brooklyn", "The Secret Life of Walter Mitty", "Rewizor", "Hans Christian Andersen", czy "Nadworny błazen". Niektóre z tych produkcji zostały stworzone specjalnie pod kątem jego umiejętności. Łącznie Kaye zagrał w siedemnastu filmach. 

W latach 50. i 60. kariera Danny'ego zwolniła tempo. W latach 1963 - 1967 prowadził własny program telewizyjny "The Danny Kaye Show". W 1970 powrócił na Broadway. Pomimo kontuzji biodra występował przez dziesięć miesięcy w spektaklu "Two by Two". Kolejna dekada przyniosła powrót na mały ekran. Można było go zobaczyć m.in. w serialu "Bill Cosby Show". Ostatnie wcielenie to udział w telewizyjnej produkcji "Skokie", gdzie zagrał byłego więźnia obozu koncentracyjnego. Była to jedyna dramatyczna rola w jego karierze.

Danny Kaye zasłynął również ze swej działalności charytatywnej. W 1954 roku rozpoczął współpracę z UNICEFem. Bardzo angażował się w sprawę niesienia pomocy biednym dzieciom na całym świecie. Jego działania obejmowały uświadamianie opinii publicznej na temat ubóstwa oraz zbieranie funduszy. Wielokrotnie pełnił też funkcję pilota samolotu, pomagając w dystrybucji 
darów dla najbiedniejszych. W powietrzu spędził tysiące godzin, odwiedzając pewnego razu 65 miast w pięć dni. Był tak silnie kojarzony z organizacją, że wybrano go do odebrania w jej imieniu, przyznanej w 1965 roku UNICEFowi nagrody Nobla. 

Zebrał również ponad 10 milionów dolarów na inne cele charytatywne, pełniąc funkcję dyrygenta orkiestry. Chociaż, jak twierdził, nie czytał nut, słynny Zubin Mehta, jak również inni fachowcy, wysoko oceniali jego umiejętności dyrygenckie.

Kaye był człowiekiem wielu pasji. Najważniejszą z nich oprócz aktorstwa i pomagania innym było gotowanie. Specjalizował się zwłaszcza w kuchni chińskiej i włoskiej. Wymyślał własne przepisy oraz sam przygotowywał takie produkty jak chleb, czy kiełbasy. Jego dokonania w tej dziedzinie zostały docenione, gdy przyznano mu nagrodę "Meilleur ouvrier de France". Stał się przez to jedynym nieprofesjonalnym kucharzem, którego spotkał ten zaszczyt.

Kolejny obiekt zainteresowania aktora stanowił baseball. Przez cztery lata był współwłaścicielem drużyny Seattle Mariners. Zawsze kibicował jednak zespołowi Brooklyn Dodgers, nagrywając nawet piosenkę opowiadającą fikcyjną historię jednego z ich meczów. Artysta słynął z wręcz encyklopedycznej wiedzy na temat tego sportu.

Danny był także wielkim entuzjastą awiacji, osiągając cenioną pozycję w środowisku. Po uzyskaniu licencji handlowej, pilotował wszystkie dostępne typy samolotów, oprócz wojskowych maszyn.

W dzieciństwie Danny marzył o byciu chirurgiem. Po latach zrealizował poniekąd te marzenia, zostając honorowym członkiem Amerykańskiego Kolegium Chirurgów oraz Amerykańskiej Akademii Pediatrii.

Danny Kaye zmarł 3 marca 1987 roku w Los Angeles, w Kalifornii. Przyczyną śmierci była niewydolność serca. Miał 74 lata. Prochy zostały pochowane na cmentarzu Kensico w Nowym Jorku. Jego grób przyozdobiony jest wizerunkami kija baseballowego, samolotu, fortepianu, doniczki, nut oraz czapki kucharskiej.

Kaye był żonaty z Sylvią Fine, która wychowywała się kilka bloków obok niego. Para nie wiedziała jednak o swoim istnieniu do czasu wspólnej pracy w 1939 roku. Dodatkowa rzecz łącząca ich losy, to fakt, że Danny pracował krótko u ojca Sylvii, jako pomoc dentystyczna. Oświadczyny odbyły się telefonicznie. Ślub miał miejsce w 1940 roku. Sześć lat później urodziła 
się ich jedyna córka, Dena Kaye. Niedługo potem Danny i Sylvia  oddalili się od siebie i chociaż aktor był wiązany z wieloma kobietami, małżeństwo nigdy nie wzięło rozwodu. Pomimo tego, że jako oficjalną datę narodzin Kaye'a przyjmuje się rok 1913, to podczas gali uświęcającej jego setne urodziny, córka Dena wyjawiła, iż naprawdę przyszedł on na świat w 1911 roku.

Danny Kaye w trakcie życia, jak również pośmiertnie, był odznaczany wieloma wyróżnieniami, orderami oraz nagrodami. Najważniejsze z nich to dwukrotne zdobycie Złotego Globu w kategorii najlepszego aktora, czy Order Legii Honorowej i Nagroda im. Jeana Hersholta za działalność na rzecz UNICEFu.
Jego imię nosi też ulica w San Antonio oraz asteroida 6546 Kaye, odkryta w 1987 roku.

Danny Kaye pozostawił po sobie niezapomniane dziedzictwo dobrej woli i humoru. Przez swoje liczne, pełne życia i energii wcielenia, osiągnął ogromną popularność. Odniósł w równym stopniu sukces na dużym i małym ekranie, w radiu i na scenie teatralnej. Specjalizował się w mistrzowskim wykonywaniu karkołomnych, satyrycznych piosenek o skomplikowanym tekście stanowiącym osobliwą słowną szaradę. Prezentując przy tym ekspresyjną mimikę oraz grę ciałem, błyskawicznie zjednywał sobie sympatię publiczności. Będąc prawdziwym człowiekiem renesansu, inspirował i wzruszał kolejne pokolenia widzów. A dzięki swojej inteligencji stworzył unikatowy styl, który uczynił go jednym z najbardziej kochanych artystów w historii amerykańskiego show biznesu.