Ten film mawszystko, co najlepsze uFederico Felliniego. Rozmach wizji,oniryczność i niedosłowność. Przeplatające się, tragikomiczne nastroje - od buzującychnamiętnościąicielesnościąuczt czy orgii do filozoficznych kontemplacji. "Lekkość", nienachalność i brak moralizatorstwa w ukazywaniu historii, która nie jest przecież tylko opisem, ma drugie, metafizyczne dno, dwa kody odczytywania.
Psychodeliczna konwencja "Casanovy" pozwala nam poznać XVIII-wieczną Europę odnajciekawszej i często nieznanej, a chyba najbardziejintrygującejstrony. Historia największego kochanka swojej epoki, a może i wszech czasów (przynajmniej, gdy idzie o europejski krąg kulturowy),to nie tylko dzieje bawidamka, uwodziciela i oszusta, mamiącego kobiety sekretem wiecznej młodości. To traktat przede wszystkim o samotności, starzeniu się, konieczności podjęcia choć próby przewartościowania obrazu samego siebie.Czy mój życiowy cel – zdobycie pozycji najlepszego kochanka Europy – został osiągnięty? Czy było warto? I jak wreszcie, tak wysoką lokatę, wymagającą przecież siły, sprawności i witalności, by na publicznych pokazach wykazać się wielokrotnymi orgazmami w krótkim czasie, utrzymać? Mimo coraz bardziej zaawansowanego wieku?
Samotność i strach Giacomo Casanovysą skontrastowane z barwnością czasów, w jakich żył, tym bardziej widoczne na tle rozbawionej, hedonistycznej rzeczywistości. Czasów, w których, kolejny już raz uwierzono w człowieka, w niebo tu na ziemi, a nie tylko skromne życie w "poczekalni" do wieczności; zaczęto odrzucać obyczajowe normy.
Eksperymenty z własną seksualnością, brak ograniczeń moralnych - i to począwszy od bywalców spelunek po królewskie dwory, poszukiwanie granic człowieczeństwa, ograniczeń ciała i umysłu... czy bardziej, raz za razem, dowodzenie ich braku. Pęd do nowych doznać, nawet, gdy ocierają się o ból, ekstremum,obrażają"boskie prawa". Niezmordowane poszukiwanie oryginalności idziwności, nie tylko w cyrku z trzymetrowymi kobietami, czy wzwiązkuz gwałtownym rozwojem nauk przyrodniczych, nieraz traktowanych jak magia, ale przedewszystkim... w sobie.
Wszystkoto przedstawione na pograniczu jawy i snu, z kapitalnymi, przezabawnymi dialogami, komicznymi, ale i dającymi do myślenia sytuacjami,fascynującymikonceptami na widzenie tamtej epoki, nie tylko jako wieku świateł czy rozumu, ale i niczym nieokiełznanej cielesności. I w tym wszystkim - próba spojrzenia na istotę człowieczeństwa.
Genialnafabuła, znakomita graaktorów, wnikliwe dialogi. Poruszającą, psychodeliczna muzyka. Według mnie "Casanova"to najlepszy film Felliniego. Tylkooglądaćizanurzaćsięw przyjemności.
Psychodeliczna konwencja "Casanovy" pozwala nam poznać XVIII-wieczną Europę odnajciekawszej i często nieznanej, a chyba najbardziejintrygującejstrony. Historia największego kochanka swojej epoki, a może i wszech czasów (przynajmniej, gdy idzie o europejski krąg kulturowy),to nie tylko dzieje bawidamka, uwodziciela i oszusta, mamiącego kobiety sekretem wiecznej młodości. To traktat przede wszystkim o samotności, starzeniu się, konieczności podjęcia choć próby przewartościowania obrazu samego siebie.Czy mój życiowy cel – zdobycie pozycji najlepszego kochanka Europy – został osiągnięty? Czy było warto? I jak wreszcie, tak wysoką lokatę, wymagającą przecież siły, sprawności i witalności, by na publicznych pokazach wykazać się wielokrotnymi orgazmami w krótkim czasie, utrzymać? Mimo coraz bardziej zaawansowanego wieku?
Samotność i strach Giacomo Casanovysą skontrastowane z barwnością czasów, w jakich żył, tym bardziej widoczne na tle rozbawionej, hedonistycznej rzeczywistości. Czasów, w których, kolejny już raz uwierzono w człowieka, w niebo tu na ziemi, a nie tylko skromne życie w "poczekalni" do wieczności; zaczęto odrzucać obyczajowe normy.
Eksperymenty z własną seksualnością, brak ograniczeń moralnych - i to począwszy od bywalców spelunek po królewskie dwory, poszukiwanie granic człowieczeństwa, ograniczeń ciała i umysłu... czy bardziej, raz za razem, dowodzenie ich braku. Pęd do nowych doznać, nawet, gdy ocierają się o ból, ekstremum,obrażają"boskie prawa". Niezmordowane poszukiwanie oryginalności idziwności, nie tylko w cyrku z trzymetrowymi kobietami, czy wzwiązkuz gwałtownym rozwojem nauk przyrodniczych, nieraz traktowanych jak magia, ale przedewszystkim... w sobie.
Wszystkoto przedstawione na pograniczu jawy i snu, z kapitalnymi, przezabawnymi dialogami, komicznymi, ale i dającymi do myślenia sytuacjami,fascynującymikonceptami na widzenie tamtej epoki, nie tylko jako wieku świateł czy rozumu, ale i niczym nieokiełznanej cielesności. I w tym wszystkim - próba spojrzenia na istotę człowieczeństwa.
Genialnafabuła, znakomita graaktorów, wnikliwe dialogi. Poruszającą, psychodeliczna muzyka. Według mnie "Casanova"to najlepszy film Felliniego. Tylkooglądaćizanurzaćsięw przyjemności.
Moja ocena:
10
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
