Recenzja serialu

Dexter (2006)

Rzecz dzieje się w gorącym, egzotycznym sercu Florydy, Miami, gdzie żyje niepozorny, prostoduszny i przyjacielski Dexter - pracownik policyjnego laboratorium, specjalista od badań śladów krwi w przeróżnych miejscach zbrodni. W rzeczywistości prosty, małomówny facet jest, jak sam siebie nazywa, "potworem w ludzkiej skórze". Swoje chore, zabójcze skłonności rozwija w dosyć oryginalny sposób. Tropi, a następnie eliminuje podobnych sobie zwyrodnialców, dzięki czemu wyładowuje swoje psychopatyczne skłonności, a zarazem oczyszcza ulice Miami z wszelkiego rodzaju szumowiny. Swoje drugie ja skrupulatnie ukrywa przed przyszywaną siostrą Debrą, kolegami z komisariatu oraz swoją dziewczyną, poniżaną w przeszłości przez męża, matką dwójki dzieci. Wszystko się zmienia, kiedy w mieście pojawia się seryjny morderca zwany Ice Truck Killer (Zabójca z samochodu-chłodni). Szaleniec zna mroczny sekret Dexa i rozpoczyna z nim swoją własną chorą grę w "zabijanego". Serial powstał na podstawie powieści Jeffa Lindsaya "Demony dobrego Dextera". O ile sama powieść była czarną komedią, o tyle telewizyjnej produkcji daleko do specyficznego humoru, nawet jeżeli jest to czarny humor. Trzeba jednak przyznać, że początkowe epizody to historie pełne ironii, niekiedy zabawne jednak uciekające od komedii. Po piątym odcinku początkowy ironiczny klimat "Dextera" całkowicie zanika, by wraz z coraz bliższym rozwiązaniem sprawy Ice Truck Killera przerodzić się w pasjonujący dreszczowiec. Szczerze przyznam, że o wiele bardziej interesująca jest mroczna historia pojedynku głównego bohatera z tajemniczym szaleńcem niż jego narracja (Dexter jest narratorem w serialu) skupiająca się na opisywaniu swoich emocjonalnych (czy raczej ich braku) rozterek. "Dexterowi" daleko od cukierkowatych produkcji takich amerykańskich stacji jak ABC czy FOX. Bohaterowie mówią soczystym językiem, krew leje się gęsto, a nagie ciała kobiet nie są zakrywane przez zaparowaną kabinę prysznica. To jeden z największych plusów tej produkcji, która nieocenzurowana przypomina brutalny, mroczny thriller tylko dla dorosłych. Aktorstwo też stoi na niezłym poziomie - nie ma tu słodkich twarzyczek amerykańskich aktoreczek, policjanci zachowują się jak policjanci, a nie harcerze pokroju strażnika Texasu (klną na potęgę, spotykają się z podejrzanymi typami i w ogóle są mało sympatyczni). Największym minusem w obsadzie jest sam Dexter odgrywany przez Michaela C. Halla. Mimo że gra bez zarzutu, to jednak jego wygląd jest antydemoniczny. Wygląda jak poczciwy chłopak z plaży, a nie seryjny morderca i jakoś trudno uwierzyć, by ktoś tak wyglądający mógł z okrucieństwem pozbywać się ludzi (choć w zasadzie Dexterowi o to chodzi, by ludzie tak myśleli). Nawet gdy nie jest przesłodko miły i trzyma w ręku skalpel, to trudno się go przestraszyć, a szkoda, bo wtedy ten serial byłby jeszcze ciekawszy. Jeżeli chodzi o scenariusz i fabułę, "Dexter" jest pierwszorzędny, choć dla spostrzegawczego widza nieco przewidywalny. Pierwsze pięć odcinków to tylko wstęp do kolejnych świetnych epizodów, które na pewno zadowolą miłośników takich filmów jak "Siedem", "Piła" czy "Milczenie owiec". Warto dodać że Ice Truck Killer to jedna z najciekawszych postaci seryjnych morderców, jaką widziałem (proszę zwrócić uwagę na zawód, jakim zajmuje się ten niezwykły szaleniec, świetny pomysł!). Stacja Showtime zdecydowała się nakręcić drugą część przygód Dextera, więc warto czekać z niecierpliwością na kolejne odcinki. Podsumowując, serial jest bardzo dobry, jeden z lepszych, jakie pojawiły się w roku 2006. Wszystkich fanów kryminałów i dreszczowców gorąco zachęcam do obejrzenia tej produkcji. Nie zawiodą się także ci, którzy lubią inteligentne i dobrze opowiedziane historie.