Recenzja wyd. DVD filmu

Żołnierze kosmosu 3: Grabieżca (2008)

Bądźmy szczerzy, kiedy sięga się po film zatytułowany "Żołnierze kosmosu 3: Grabieżca", od razu wiadomo, czego można się spodziewać. Zatem powiedzmy sobie wprost i miejmy to z głowy: Film Eda Neumeiera jest słaby, naprawdę słaby. Poszczycić może się drętwym aktorstwem, trzeciorzędnymi efektami specjalnymi i scenografią, o której można powiedzieć naprawdę wiele, lecz na pewno nie to, że wygląda wiarygodnie. Wszystko jasne? Zatem przejdźmy do powodów, dla których mimo wszystko warto po film sięgnąć. "Żołnierze kosmosu 3: Grabieżca" to chyba najbardziej dwuznaczny film, jaki zdarzyło mi się obejrzeć od czasu upadku komunizmu. Już po kilkunastu minutach orientujemy się, że mamy do czynienia z ewangelicką katechezą. Świat wykreowany przez Neumeiera to ateistyczna dyktatura wojskowa, w której wiara chrześcijańska jest niemile widziana. Rząd postrzegany jest jako opresyjny, a religia jako narzędzie pokoju i wolności. Stopniowo okaże się, że pozory mylą. Robale są metaforą wrogiego fanatyzmu, wiary w "niewłaściwego boga". Takiego wroga można pokonać tylko poprzez inkorporację ideologii chrześcijańskiej i sprawienie, by "Bóg był po naszej stronie". Neumeier wprost powołuje się na słynne "in hoc signum vincis" i bitwę przy Moście Mulwijskim. Broń staje się krucyfiksem niosącym wolność i wybawienie. Takie przesłanie filmu powinno uczynić z obrazu prawdziwy przebój wśród konserwatystów. "Żołnierze kosmosu 3" to ubrany w szaty kina SF komentarz do aktualnie toczonej wojny z terrorem. Filmowcy wyraźnie wspierają politykę Busha: ograniczenie swobód obywatelski w celu zapewnienia im bezpieczeństwa, wykorzystywanie symboli i retoryki chrześcijańskiej, by uzasadnić swoje racje i utrzymać poparcie dla prowadzonych działań wojennych. Jednym słowem – idealna katecheza dla wszystkich wierzących patriotów. Nie tak szybko! Wystarczy nieco uważniej przyjrzeć się filmowi, żeby zorientować się, że coś jest nie tak z powyższym opisem. "Żołnierze kosmosu 3" tak naprawdę sprawiają wrażenie produkcji, z jakimi w Polsce mieliśmy do czynienia przez pół wieku komunizmu. Twórcy realizują film zgodny z jedyną słuszną ideologią, a jednocześnie sami się od niej dystansują poprzez tworzenie dwuznacznych sytuacji. I tak jest z Neumeierem. Kiedy jedna z bohaterek przyznaje się swojemu ukochanemu do nawrócenia na wiarę chrześcijańską i domaga się ślubu kościelnego, tę jakże romantyczną scenę ozdabia gigantyczna eksplozja, przy której Hiroszima to ledwie beknięcie. Kiedy inna bohaterka perorująca przez pół filmu o miłości i harmonii dowiaduje się, że traktowany przez nią z szacunkiem mężczyzna w rzeczywistości oddaje cześć innemu bogu, bez cienia wahania stwierdza: "Powinniśmy go zabić". Symbolika religijna staje się częścią faszystowskiej dyktatury, przywodząc na myśl średniowieczne zakony rycerskie, zaś anioły przekształcają się w maszyny masowego zniszczenia. Neumeier nie szczędzi krytyki, lecz czyni to podskórnie tak, że zauważą to tylko ci, którzy nie są fanatykami ideologii. Z tego też powodu dla bacznego odbiorcy film może być niezwykle inspirującym intelektualnie doświadczeniem. "Żołnierze kosmosu 3: Grabieżca" udowadniają, że nawet zły film w odpowiednich warunkach jest ciekawą lekturą. Wydanie DVD polecam przede wszystkim fanom dodatków. Mamy trzy dokumenty o realizacji filmu i dwa komentarze. W pierwszym o produkcji opowiada Neumeier w towarzystwie producenta i speca od efektów komputerowych. Z kolei w drugim Neumeier przybliża nam tajniki realizacji wraz z aktorami. Jest to prawdziwa kopalnia wiedzy, rzucająca dodatkowe światło na cały film.