"Cyrus" braci Jaya i Marka Duplassów to komedia o miłosnym trójkcie, którego uczestnicy ćwiczą się w finezyjnym omijaniu najważniejszego tematu - zazdrości.
Po latach osamotnienia, John wreszcie spotyka właściwą kobietę. Jednak Molly większość życia poświęciła synowi, z którym jest bardzo związana. Cyrus jest dorosły, ale nie myśli o wyprowadzeniu się od matki, a John może odebrać mu miłość jedynej bliskiej osoby. Syn zaczyna spiskować, a John podejmuje grę.
Nowy kochanek Molly wie, że jeśli postawi sprawę jako "albo on albo ja", przegra. Równocześnie Cyrus dysponuje zestawem sprawdzonych sposobów na zwracanie na siebie uwagi, ale długo nie może wyrazić swoich obaw. Nie ma przecież prawa jawnie powstrzymywać matki przed nowym związkiem; zamiast tego ćwiczy więc podbijanie emocjonalnych roszczeń. John i Cyrus długo trzymają swoją rozgrywkę w tajemnicy, dzięki czemu walka przybiera ciekawsze formy.
To tylko jedno ze źródeł komizmu. Innym jest sam rysunek postaci, począwszy od Johna - wrażliwego nieudacznika, stającego się rozgrywającym na zimno manipulatorem, na poważnie zaburzonym tytułowym bohaterze skończywszy. Jedynie Molly jest osoba nieokreśloną, "kobieta idealną", o którą walczą pełnokrwiści bohaterowie filmu.
"Cyrus" należy do filmów utkanych z najprostszych życiowych zdarzeń. Cóż bardziej banalnego niż edypalny konflikt między synem i "nowym ojcem"; cóż prostszego niż ciepła opowieść o miłości między dwojgiem ludzi szukających drugiej życiowej szansy. Rzecz polega na takim potraktowaniu owego prostego materiału, by pośród tego, co znane, jednak zaskoczyć widzów. Od twórców wymaga to precyzji i opanowania kilku trudnych sztuk. Jedna z nich, która w "Cyrusie" udała się najlepiej, pozwala bohaterów przedstawić jako śmiesznych, żałosnych, nawet irytujących, ale nie kompromitując ich.
Po latach osamotnienia, John wreszcie spotyka właściwą kobietę. Jednak Molly większość życia poświęciła synowi, z którym jest bardzo związana. Cyrus jest dorosły, ale nie myśli o wyprowadzeniu się od matki, a John może odebrać mu miłość jedynej bliskiej osoby. Syn zaczyna spiskować, a John podejmuje grę.
Nowy kochanek Molly wie, że jeśli postawi sprawę jako "albo on albo ja", przegra. Równocześnie Cyrus dysponuje zestawem sprawdzonych sposobów na zwracanie na siebie uwagi, ale długo nie może wyrazić swoich obaw. Nie ma przecież prawa jawnie powstrzymywać matki przed nowym związkiem; zamiast tego ćwiczy więc podbijanie emocjonalnych roszczeń. John i Cyrus długo trzymają swoją rozgrywkę w tajemnicy, dzięki czemu walka przybiera ciekawsze formy.
To tylko jedno ze źródeł komizmu. Innym jest sam rysunek postaci, począwszy od Johna - wrażliwego nieudacznika, stającego się rozgrywającym na zimno manipulatorem, na poważnie zaburzonym tytułowym bohaterze skończywszy. Jedynie Molly jest osoba nieokreśloną, "kobieta idealną", o którą walczą pełnokrwiści bohaterowie filmu.
"Cyrus" należy do filmów utkanych z najprostszych życiowych zdarzeń. Cóż bardziej banalnego niż edypalny konflikt między synem i "nowym ojcem"; cóż prostszego niż ciepła opowieść o miłości między dwojgiem ludzi szukających drugiej życiowej szansy. Rzecz polega na takim potraktowaniu owego prostego materiału, by pośród tego, co znane, jednak zaskoczyć widzów. Od twórców wymaga to precyzji i opanowania kilku trudnych sztuk. Jedna z nich, która w "Cyrusie" udała się najlepiej, pozwala bohaterów przedstawić jako śmiesznych, żałosnych, nawet irytujących, ale nie kompromitując ich.
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
