Recenzja filmu

Indiana Jones i Królestwo Kryształowej Czaszki (2008)

19 lat minęło od powstania kolejnej części jednej z najsłynniejszej serii filmów przygodowych "Indiana Jones". Przez długi czas oczekiwań powstało wiele kontynuacji w postaci gier, komiksów, gadżetów oraz książek. Fani serii musieli czekać długi czas, żeby zobaczyć swojego ulubieńca w akcji. Opinie ludzi na temat tego filmu były mieszane, ponieważ pozytywne komentarze stykały się z negatywnymi ocenami krytyków, którzy uważali, że Harrison Ford jest już zdecydowanie za stary, żeby grać i że nie ma sensu kontynuować filmu, który już i tak przeszedł do historii. Znany i lubiany archeolog, Indiana Jones (Harrison Ford)rozwiązał już wiele zagadek i odbył dużo podróży po świecie w poszukiwaniu nowych przygód. W tej części Indy ma znacznie trudniejsze zadanie. Musi odnaleźć mityczną Kryształową Czaszkę, skradzioną z miasta leżącego w lasach Amazonki. Nie będzie to proste wyzwanie, gdyż na przeszkodzie archeologowi staną radzieccy żołnierze z Iriną Spalko (Cate Blanchett) na czele. Tytułowemu bohaterowi przyjdą z pomocą 'Mac' George McHale (Ray Winstone), podróżnik Mutt Williams (Shia LaBeouf) oraz znana z poprzednich częścidawna miłość Indiany, Marion Ravenwood (Karen Allen). Film bogaty jest w nieprawdopodobnezwroty akcji oraz sceny, których w poprzednich odcinkach nie mieliśmy okazji zobaczyć. Już na początku mogliśmy się przekonać o tym, że w filmie będzie więcej emocji niż w poprzednich częściach. Świadczą o tym sceny, np. ta, w której Indy przeżywa wybuch bomby atomowej, chowając się w lodówce. Na dużą pochwałę zasługuje Steven Spielberg, który znakomicie odtworzył epokę lat 50-tych w Stanach Zjednoczonych. Zwracając uwagę na stroje, które nosili główni oraz drugoplanowi bohaterowie filmu. Bardzo dobrze spisał się Janusz Kamiński, który był odpowiedzialny za zdjęcia. Wszystkie sceny kręcone były z rozmachem, a obraz nasycony jest pięknymi barwami. Niestety minusem tego filmu jest muzyka, która jest kopią tego, co mogliśmy usłyszeć w poprzednich odcinkach. Mimo że wcześniejsze nagrania były piękne, to John Williams powinien bardziej się postarać i nagrać coś zupełnie innego, a nie to, co już od dawna znamy. Przed premierą najwięcej zarzutów padało pod adresem Harrisona Forda. Aktor już nie jestsprawny i młody tak jak dziewiętnaście lat temu, ale poradził sobie ze swoją rolą i nadal był zwinny, silny. Pokonuje swoich rywali, choć już nie z taką łatwością jak, np. w "Indiana Jones i Świątynia Zagłady". Mimo że mamy mniej scen z wykorzystywaniem siły fizycznej, to za to więcej ubawuoraz dużosytuacji komediowych. Gdy wybierałem się na najnowszą część przygódIndiany Jonesa, spodziewałem się wspaniałej kontynuacji serii. Dobrze wiedziałem otym, że tego filmu po prostunie da się zepsuć i wiedzieli o tym doskonale George Lucas i Steven Spielberg. Zakładając,że jestem wielkim fanem tej serii, ani przez moment nie pomyślałem, żefilm będzie miał dużo niedociągnięć, apowyjściu z kinanie żałowałem, że poświęciłem 2 godziny, aby go zobaczyć. Czwarta część filmu z serii przygód Indiany Jonesa jest bardzo udana - niektóre sceny zaczerpnięto z poprzednich filmów. Bardzo spodobała mi się gra Harrisona Forda, który jest według mnie niezastąpiony w tej roli i potrafi nadal rozbawić widza, oraz Karen Allen, która równie dobrze wczuła się w role. Twórcy filmu udowodnili, że nie powiedzieli jeszcze ostatniego słowa i potrafią stworzyć wspaniały film, który przypadł do gustu wielu krytykom oraz widzom. Film naprawdę mi się spodobał i mam nadzieję, że jeszcze nie jeden równie wspaniały obraz będę miał okazję zobaczyć.