"Wrong" należy do tych filmów, które budzą żywe, acz skrajne reakcje. Jedni uznają film za rozdęty do rozmiarów molocha żart, inni zachwycą się jego schizoidalną konstrukcją. Ja należę do tej drugiej grupy.
Quentin Dupieux już na początku wrzuca widzów na głęboką wodę. Bez wyjaśnienia, bez liny ratunkowej w postaci zgrabnej (i logicznej) formuły interpretacyjnej. Poza jedną poszlaką, zawartą w samym tytule. "Wrong" to nie tylko ostrzeżenie, to także zaproszenie do złamania narzuconej nam w relacjach społecznych perspektywy. Oglądamy tu bowiem świat, który wygląda zupełnie jak nasz tyle tylko, że jest wywrócony na drugą stronę. Tu pracuje się, przemakając do suchej nitki, tu można znaleźć guru, który nieproszony oferuje pomoc, tu psy same podróżują autobusem.
Ci, którzy za wszelką cenę będą starali się trzymać praw logiki, doszukiwać sensu lub fabuły w klasycznym tego słowa znaczeniu, są z góry postawieni na straconej pozycji. Czeka ich tylko ból głowy. "Wrong" jest bowiem 100-procentowym strumieniem świadomości. Jeszcze nie przefiltrowanym przez nasze doświadczenia, wiedzę i poznawcze konstrukty wykształcone w procesie rozwoju i socjalizacji. To rzeczywistość irracjonalna, pełna chaosu i absurdu. Świat pokazany przez Dupieux jest niewygodny do obcowania, bo konfrontuje nas z prawdą o tym, że nasze doświadczenia nie są tak uporządkowane, jak nam się wydaje.
Schizofrenia jest stanem normalnym. Bezsens jest naszą codziennością. Tyle tylko, że każdy z nas bez ustanku pracuje, by ten chaos uporządkować. Tak jak bohater szuka zaginionego psa i po drodze próbuje zamknąć świat w ramach stabilnej struktury, tak i my w życiu i w odbiorze "Wrong" w naturalny sposób staramy się budować jasną konstrukcję, w której nie tylko nie zgubimy się, ale która będzie na tyle uniwersalna, by umożliwiała nam komunikację z otoczeniem.
W warstwie czysto filmowej "Wrong" jest kolażem podobnym do "Matrixa" czy "Equilibrium", choć nie aż tak efektownym. Dupieux sięga po znane motywy z filmów SF, odziera je z bezpiecznego kokonu oniryzmu i futuryzmu, miesza w mikserze własnej wyobraźni. W efekcie prezentuje nam wyjątkowy koktajl o bogatym, znajomym, a zarazem egzotycznym smaku. Grający główną rolę Jack Plotnick jest doskonałym dodatkiem, enigmatycznym towarzyszem tej wyjątkowej podróży w głąb ludzkiego doświadczenia.
Quentin Dupieux już na początku wrzuca widzów na głęboką wodę. Bez wyjaśnienia, bez liny ratunkowej w postaci zgrabnej (i logicznej) formuły interpretacyjnej. Poza jedną poszlaką, zawartą w samym tytule. "Wrong" to nie tylko ostrzeżenie, to także zaproszenie do złamania narzuconej nam w relacjach społecznych perspektywy. Oglądamy tu bowiem świat, który wygląda zupełnie jak nasz tyle tylko, że jest wywrócony na drugą stronę. Tu pracuje się, przemakając do suchej nitki, tu można znaleźć guru, który nieproszony oferuje pomoc, tu psy same podróżują autobusem.
Ci, którzy za wszelką cenę będą starali się trzymać praw logiki, doszukiwać sensu lub fabuły w klasycznym tego słowa znaczeniu, są z góry postawieni na straconej pozycji. Czeka ich tylko ból głowy. "Wrong" jest bowiem 100-procentowym strumieniem świadomości. Jeszcze nie przefiltrowanym przez nasze doświadczenia, wiedzę i poznawcze konstrukty wykształcone w procesie rozwoju i socjalizacji. To rzeczywistość irracjonalna, pełna chaosu i absurdu. Świat pokazany przez Dupieux jest niewygodny do obcowania, bo konfrontuje nas z prawdą o tym, że nasze doświadczenia nie są tak uporządkowane, jak nam się wydaje.
Schizofrenia jest stanem normalnym. Bezsens jest naszą codziennością. Tyle tylko, że każdy z nas bez ustanku pracuje, by ten chaos uporządkować. Tak jak bohater szuka zaginionego psa i po drodze próbuje zamknąć świat w ramach stabilnej struktury, tak i my w życiu i w odbiorze "Wrong" w naturalny sposób staramy się budować jasną konstrukcję, w której nie tylko nie zgubimy się, ale która będzie na tyle uniwersalna, by umożliwiała nam komunikację z otoczeniem.
W warstwie czysto filmowej "Wrong" jest kolażem podobnym do "Matrixa" czy "Equilibrium", choć nie aż tak efektownym. Dupieux sięga po znane motywy z filmów SF, odziera je z bezpiecznego kokonu oniryzmu i futuryzmu, miesza w mikserze własnej wyobraźni. W efekcie prezentuje nam wyjątkowy koktajl o bogatym, znajomym, a zarazem egzotycznym smaku. Grający główną rolę Jack Plotnick jest doskonałym dodatkiem, enigmatycznym towarzyszem tej wyjątkowej podróży w głąb ludzkiego doświadczenia.
Moja ocena:
8
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Recenzja Wrong (2012)
O psie, który nie jeździł kolejąPo obejrzeniu pierwszego trailera do "Wrong" , najnowszego filmu Quentina Dupieuxa, znanego również jako... czytaj więcej
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
