Gdyby nie było Skandynawów, trzeba by ich było wymyślić. Bez nich kino byłoby bowiem o wiele nudniejsze. Najlepszym tego przykładem jest duński "Misiaczek" – przewrotna opowieść o miłości, synowsko-matczynej więzi i seks-turystyce.
Bohaterem filmu jest potężny Dennis. Facet pakuje na siłowni godzinami, rozwijając masywną muskulaturę w złudnej nadziei, że da mu to siłę, by uniezależnić się od matki. Ta drobniutka kobiecina komenderuje Dennisem z równą łatwością, co on podnosi 50-kilogramowe ciężary. Mężczyzna, mimo że ma już swoje lata, wciąż mieszka z rodzicielką, a kontakty z kobietami ma przelotne i żenująco niesatysfakcjonujące. W pewnym momencie pojawia się wuj z piękną Tajką u boku. I Dennis doznaje olśnienia: może tak pojechać do Tajlandii i znaleźć sobie tam żonę?
Reżyser Mads Matthiesen zabiera nas w głąb mrocznych obszarów ludzkiej psychiki. Toksyczne związki, emocjonalne dyktatury, zakompleksione jednostki, które wyimaginowane niedostatki kompensują sobie na siłowni – galeria smutnych i zagubionych postaci jest w "Misiaczku" naprawdę bogata. A jednak nie jest to depresyjny dramat egzystencjalny, po którym przyszłoby Wam żałować, że w sklepach nie można już dostać tradycyjnych żyletek. Matthiesen wybiera inną, zaskakującą drogę. "Misiaczek" to film pełen ciepła i lekkiego humoru. Zamiast przygnębiać, budzi nadzieję. Reżyser niczym najlepszy prestidigitator negatywne emocje przemienia w coś pozytywnego i wzruszającego.
Duża w tym zasługa grającego głównego bohatera Kima Kolda. Jest on kwintesencją łagodnego olbrzyma. Niemal od pierwszej minuty podbija serca widzów. Jego społeczne wycofanie i prostoduszność sprawiają, że kibicujemy mu w jego niezwykłym przedsięwzięciu. To dzięki niemu kupujemy też bajkową formułę filmu. "Misiaczek" bowiem niewiele ma wspólnego z realiami, za to wiele ze światem marzeń. Dzięki takim filmom jak dzieło Matthiesena wiara, że sny mogą się spełniać, pozostaje żywa. To wielki dar, który – mam taką nadzieję – widzowie przyjmą z wdzięcznością.
Bohaterem filmu jest potężny Dennis. Facet pakuje na siłowni godzinami, rozwijając masywną muskulaturę w złudnej nadziei, że da mu to siłę, by uniezależnić się od matki. Ta drobniutka kobiecina komenderuje Dennisem z równą łatwością, co on podnosi 50-kilogramowe ciężary. Mężczyzna, mimo że ma już swoje lata, wciąż mieszka z rodzicielką, a kontakty z kobietami ma przelotne i żenująco niesatysfakcjonujące. W pewnym momencie pojawia się wuj z piękną Tajką u boku. I Dennis doznaje olśnienia: może tak pojechać do Tajlandii i znaleźć sobie tam żonę?
Reżyser Mads Matthiesen zabiera nas w głąb mrocznych obszarów ludzkiej psychiki. Toksyczne związki, emocjonalne dyktatury, zakompleksione jednostki, które wyimaginowane niedostatki kompensują sobie na siłowni – galeria smutnych i zagubionych postaci jest w "Misiaczku" naprawdę bogata. A jednak nie jest to depresyjny dramat egzystencjalny, po którym przyszłoby Wam żałować, że w sklepach nie można już dostać tradycyjnych żyletek. Matthiesen wybiera inną, zaskakującą drogę. "Misiaczek" to film pełen ciepła i lekkiego humoru. Zamiast przygnębiać, budzi nadzieję. Reżyser niczym najlepszy prestidigitator negatywne emocje przemienia w coś pozytywnego i wzruszającego.
Duża w tym zasługa grającego głównego bohatera Kima Kolda. Jest on kwintesencją łagodnego olbrzyma. Niemal od pierwszej minuty podbija serca widzów. Jego społeczne wycofanie i prostoduszność sprawiają, że kibicujemy mu w jego niezwykłym przedsięwzięciu. To dzięki niemu kupujemy też bajkową formułę filmu. "Misiaczek" bowiem niewiele ma wspólnego z realiami, za to wiele ze światem marzeń. Dzięki takim filmom jak dzieło Matthiesena wiara, że sny mogą się spełniać, pozostaje żywa. To wielki dar, który – mam taką nadzieję – widzowie przyjmą z wdzięcznością.
Moja ocena:
6
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
