Recenzja filmu

Dziewczyna z perłą (2003)

Film "Dziewczyna z perłą" w reżyserii Petera Webbera jest ekranizacją bestsellerowej powieści Tracy Chevalier o tym samym tytule. Film opowiada historię powstawania poszczególnych obrazów Jahannesa Vermeera aż do sławnego obrazu "Dziewczyny z perłą". Moim zdaniem dzieło Webbera jest przede wszystkim o sztuce, wokół której oscyluje. Wszystko tutaj jest sztuką w szerokim rozumieniu tego słowa. Po pierwsze film sam w sobie jest sztuką. Jest dobrze wyreżyserowany, ze wspaniałą obsadą, pięknie przedstawioną historią i dobrze skomponowaną muzyką. Jest przemyślany i inteligentny. Reprezentuje sobą sztukę filmową na wysokim poziomie. Kolejnym aspektem jest gra aktorów. Zaprezentowana tutaj może być śmiało nazwana sztuką na wysokim poziomie. Aktorzy są skupieni i skoncentrowani na uczuciach i emocjach, które chcą przekazać. Poza tym są autentyczni w swojej grze. Dobrze odzwierciedlają czasy, w których historia jest ulokowana. Co więcej każdy z aktorów znakomicie przedstawia status społeczny swojej postaci. Inaczej daje nam się odczuć gra Scarlett Johansson, która wciela się tam w młodą, niewinną, ubogą pokojówkę, a inaczej widzimy Essie Davis, która niesamowicie ożywia zazdrosną, wywyższającą się, bogatą żonę malarza. Również gra Colina Firtha jest wybitna, Przekonuje on widza swoją skomplikowaną i wyrafinowaną grą. Dzięki niemu odkrywamy Vermeera jako genialnego malarza, człowieka sztuki pochłoniętego bez reszty przez malarstwo, ale także postaci wrażliwej i inteligentnej, której wnętrza i myśli tak naprawdę nikt nie zna, nawet jego najbliżsi. Wszystko to razem daje nam obraz tamtych czasów, zachowania ludzi, ich obyczajów i tego, jacy byli. Choć bardzo różnią się od współczesnego człowieka, to jednak mogą być bardzo atrakcyjni i ciekawi dla widzów. Według mnie poza oczywistymi postaciami w filmie, jednym z bohaterów jest także malarstwo. Jest ono tu zaprezentowane na dwóch płaszczyznach. Po pierwsze jest to malarstwo Vermeera, jego świat, jego kolory i technika. Malarstwo jednak służy w filmie również jako narzędzie do przedstawienia całej historii. Wszystkie sceny wydają się żywymi obrazami. Reżyser pokazuje nam losy Griet i otaczający ją świat za pomocą barwnych i pięknych obrazów. Każda scena mogłaby być osobnym arcydziełem. Co więcej mamy w filmie grę kolorów, światła i perspektyw. Widzimy piękne barwy, które wykorzystywane są do malowania, ale także te otaczające nas, które daje nam natura, jak na przykład kolory chmur, czy drzew. "Dziewczyna z perłą" jest pięknym filmem wartym obejrzenia. Odwołuje się bowiem do estetyki widza, jak i jego uczuć. Jest to film inteligentny, dobrze skonstruowany, wzruszający. Uczy także, jak obserwować świat i sztukę, aby móc zobaczyć więcej niż tylko powierzchowność. Polecam ten film każdemu, kto kocha sztukę lub chce ją pokochać i zrozumieć. Nie będzie to stracony czas.