Recenzja filmu

Czarownica (2005)

Pozwól ponieść się wyobraźni i uwierz, że jesteś czarownicą. Mieszkasz w jednorodzinnym domku, w samym środku małego miasteczka, wśród zwykłych ludzi. Żyjesz z dnia na dzień, a wszystkie swoje potrzeby i zachcianki załatwiasz za pomocą magii. Pomyślisz sobie fajnie, nie muszę pracować, mogę zapobiec popełnionym przeze mnie gafom, całe dnie spędzam na tym lubię. I będziesz mieć rację, lecz czy nie będzie Ci czegoś brakować? Za pomocą czarów możesz otrzymać wszystko, ale nie przekonasz się, co znaczą wyrażenia, "prawdziwie żyć" oraz "prawdziwie kochać".

Przed identycznym dylematem stanęła Isabel Bigelow, młoda i naiwna czarownica. Posiadała wszystko, lecz czegoś jej brakowało. Obserwując ludzi, pragnęła żyć tak jak oni. Złościć się, prawdziwie kogoś pokochać czy nawet zacząć pracować. Nie chciała prowadzić życia podobnego do życia ojca, który nawet takie sprawy jak miłość załatwiał za pomocą magii. Isabel postanowiła wyrzec się swoich nadnaturalnych mocy i prowadzić normalne życie. W międzyczasie do miasta przyjeżdża  Jack Wyatt, zdesperowany aktor, którego kariera chyli się ku upadkowi. Jedyną dla niego szansą, jest angaż do remake popularnego w latach 60. serialu "Ożeniłem się z czarownicą". Dzięki produkcji ma nadzieję na powrót do show-biznesu. Jest jednak jeden problem, Jack na gwałt poszukuje aktorki, która wcieliłaby się w rolę tytułowej czarownicy Samanthy. Przez przypadek wpada na Isabel Bigelow, która wydaję się idealną kandydatką do jego nowego serialu.

"Bewitched" to prosty nieskomplikowany film o naiwnej czarownicy w "prawdziwym świecie". Isabel to tak naprawdę zagubiona, głupiutka dziewczyna, omamiona stworzoną przez siebie wizją ludzi i świata, o których zasadniczo nic nie wie. W miarę rozwoju fabuły, przekonuje się  na własnej skórze jak to jest. Zakochuje się w przystojnym i czarującym aktorze, który widzi w niej tylko szansę na ponowne zdobycie sławy i uznania wśród widzów. Doświadcza takich emocji oraz uczuć, jak gniew i zazdrość, ale też poznaje, co to przyjaźń i miłość.

Chociaż scenariusz produkcji wybitny nie jest i momentami aż razi głupotą twórców, to miejscami jest naprawdę całkiem zabawny. Niektóre sceny i dialogi nieźle rozśmieszają, dla przykładu scena, w której, zaczarowany przez Isabel, Jack nie potrafi poprawnie wymówić swojej kwestii, podczas kręcenia serialu. Nie powiem, że humor w "Czarownicy" jest wysokich lotów, ale mogę zagwarantować, że z zażenowania nie będziemy spuszczać głowy.

Na plus należy zaliczać efekty specjalne. Myślę, że chyba każdy widz w filmie o tytule "Czarownica" spodziewał się czegoś nadzwyczajnego i efektownego. Lot na miotle oraz niektóre zaklęcia i uroki robią wrażenie oraz zapadają w pamięć. Szkoda jednak, że było ich tak mało.

Gra aktorska była niczego sobie. Nie spodziewałem się wybitnych kreacji w familijnej komedii romantycznej. Większość postaci jest do granic możliwości przerasowana. Dla przykładu: naiwna czarownica Isabel, zadufany aktor Jack czy  poważny ojciec Nigel. Same schematy, lecz nie odbiera to przyjemności z oglądania "Bewitched". Fakt faktem, niektóre zagrania Isabel mogę zacząć irytować, ale są do zniesienia.

"Czarownica"  to produkcja dla masowego odbiorcy. Nie próbuje silić się na jakieś przesłania i morały, nie udaje też czegoś, czym nie jest. To po prostu kolejna komedia romantyczna, jakich wiele, na którą warto zwrócić uwagę, jeśli lubisz Nicole Kidman lub chcesz obejrzeć niezobowiązujący, momentami zabawny, magiczny film.