Recenzja serialu

Dawno, dawno temu (2011)

"Dawno, dawno temu" – trzy słowa, które kojarzą się z tyloma znakomitymi bajkami. Są to najczęściej baśnie z naszego dzieciństwa. Prawie każdy film animowany przedstawiał nam wzruszającą  historię, która zawsze kończyła się happy endem. Jednak, każdy z baśni wyrasta, a nawet jeśli nie, to ma na nie inne spojrzenie niż za czasów dzieciństwa. A co jeśliby ktoś wymyślił dalsze losy postaci z bajek? Zupełnie odmienne historie, które łączą się w spójną całość?  Czegoś takiego dokonali: Adam Horowitz i Edward Kitsis – twórcy takiego hitu jak "Lost. Zagubieni".

Czy spodziewaliście się kiedyś połączenia historii Czerwonego Kapturka z Wilkiem? A może miłości Rumplestiltskina z Bellą? Właśnie taki rzeczy dzieją się w "Dawno, dawno temu".


Akcja serialu toczy się w małym miasteczku, Storybrook, do którego trafiają wszystkie postacie z zaczarowanego lasu. Nikt nie pamięta, kim był w poprzednim życiu, a czas stanął w miejscu. Przyczyną ich przybycia była klątwa, którą rzuciła Zła Królowa. Jedyną nadzieją dla nich jest córka Śnieżki i Księcia, Emma, która tuż po narodzinach została przeniesiona przez portal do naszego świata. Mija 28 lat. U progu drzwi Emmy zjawia się dziesięciolatek, którego kobieta oddała do adopcji. Chłopczyk przekonuje biologiczną matkę, by pojechała wraz z nim do Storybrook, aby przełamać klątwę. Kobieta wyrusza do miasteczka, by odwieźć syna, jednak postanawia zostać na kilka dni. Wtedy zaczyna dostrzegać dziwne zjawiska...


Najmocniejszą stroną serialu są bohaterowie. Jennifer Morrison (Emma) idealnie wczuła się w rolę. Jej wygląd oraz mimika rewelacyjnie przypasowały do twardej kobiety z kiepską przeszłością. Jednak najbarwniejsze postacie wykreowały dwie aktorki: Meghan Ory (Czerwony Kapturek) oraz Emilie de Ravin (Bella). Ory była zupełnie obcą mi aktorką, nie widziałem żadnej produkcji z jej udziałem i nie znałem jej umiejętności aktorskich. W "Dawno, dawno temu" na samym początku była najbardziej interesująca postacią. Jednak wkrótce potem (w 12 odcinku pierwszego sezonu) pojawiła się de Ravin jako Bella. Śliczna aktoreczka, którą strasznie polubiłem za role Claire Littleton w serialu "Zagubieni". Nie musiałem oglądnąć do końca nawet jednego odcinka z jej udziałem, aby wiedzieć, że Bella również stanie się moją ulubioną postacią, tuz obok Czerwonego Kapturka. Jednak jak to wszędzie znajdzie się aktor, który niezbyt dobrze pasuje do swojej roli i gra bardzo sztucznie. W "Dawno, dawno temu" jest nim Raphael Sbarg, który odgrywał postać Świerszcza. Jego gra była niezadowalająca i niszczyła mi przyjemność z oglądania (zwłaszcza, gdy odcinek skupiał się na tej postaci). W serialu prawie cała główna obsada zachwyca. Bardzo interesujące postacie odtwarzali Colin O'Donoghue, Robert Carlyle, czy Lana Parrilla, których na ekranie nigdy nie miało się dość. Na oklaski zasługują także aktorzy, którzy pojawili się gościnnie w produkcji np. Jamie Chung, Sarah Bolger, czy Julian Morris.


Efekty specjalne w serialu nie należą do najlepszych. Podobnie jak w "Zagubionych", różnego rodzaju zjawiska nadnaturalne były po prostu nieudane. Jednak kiedy wszystko inne jest rewelacyjne, nawet fatalne efekty specjalne nie psują serialu.

"Dawno, dawno temu" to bardzo interesująca produkcja, którą mogą oglądać wszyscy: dzieci, młodzież i dorośli. Miło się ogląda serial posiadający oryginalną fabułę i rzetelnie napisany scenariusz.  Od serialu oczekiwałem powrotu smaku dzieciństwa i na całe szczęście się nie zawiodłem.