Recenzja filmu

Nie kłam, kochanie (2008)
Piotr Wereśniak
Piotr Adamczyk
Marta Żmuda Trzebiatowska

Miłość jest jak kwiaty - trzeba o nią dbać

Patrząc na obsadę aktorską, jak również na twórców filmu, dochodzi się do wniosku, że na pewno jest to obraz nietuzinkowy. Chociaż głównym motywem, powiedzmy sobie szczerze, jest oklepany
Patrząc na obsadę aktorską, jak również na twórców filmu, dochodzi się do wniosku, że na pewno jest to obraz nietuzinkowy. Chociaż głównym motywem, powiedzmy sobie szczerze, jest oklepany temat miłości − ona kocha jego, a on jej nie, a potem zakochują się w sobie nawzajem, to wykonanie na pewno dalekie jest od banału. A to za sprawą po pierwsze: świetnych aktorów (Adamczyk, Żmuda Trzebiatowska, Karolak, Szapołowska, Tyszkiewicz); kto powiedział, że młodego pokolenia nie można połączyć z trochę starszym, tu mamy dowód na doskonałe współgranie talentów młodych, rozwijających się, jak również doświadczonych i znanych, po drugie: ciekawie napisanego scenariusza (Ilona Łepkowska) i praca panującego nad całością reżysera (Piotra Wereśniaka). Ania (Żmuda-Trzebiatowska) zakochana jest w kwiatach, rozmawia z nimi jak z ludźmi, kocha o nie dbać, wypełniają jej życie na spółkę z Marcinem (Adamczyk), w którym jest zakochana. Marcin to wieczny playboy i "letkiewicz życiowy", traktujący kobiety dość przedmiotowo, przez co, skutecznie wszystkie swoje partnerki, delikatnie mówiąc, zniechęcił do siebie, a Ani w ogóle nie zauważa. Popada w długi, a jedyną szansą na ich spłatę są pieniądze od cioci z Ameryki, ale dostanie je tylko wówczas, kiedy się ożeni. No i tu zaczynają się dla niego schody. Tyle o głównym szkielecie filmu. Biorąc pod uwagę walory estetyczne, na pierwszym planie należy wymienić grę aktorską, zarówno aktorów pierwszo-, jak i drugoplanowych. Być może widzowie zdziwią się, widząc Adamczyka w jakże zupełnie odmiennej roli (od roli papieża), jak również Beatę Tyszkiewicz w kolejnej odsłonie komediowej (pamiętam ją z filmu Zakochani), potwierdzającej w całej rozciągłości wysoki kunszt aktorski. Mam jedynie pewne wątpliwości, czy głowni bohaterowie byli rewelacyjni, (na pewno Żmuda-Trzebiatowska pokazała, że potrafi stworzyć widowisko, być może jest to również zasługa jej oryginalnej urody, ale to rzecz gustu, dlatego nie wdaję się w głębszą dyskusję), ale myślę, że to rodzaj scenariusza nie pozwolił im w pełni pokazać swoich talentów, co oczywiście w żaden sposób ich nie deklasuje. Na pewno filmowi troszkę brakuje dynamiki, a pewne sceny według mnie zostały nakręcone zbyt niedbale i "po łebkach" − dokładną ocenę pozostawiam widzom, bo to również może być sprawą gustu, takie po prostu było moje odczucie. Nie ma jednak wątpliwości, że film osobiście spodobał mi się i jak najbardziej zachęcam do jego obejrzenia. Tym bardziej, że zawiera, a jakże, lekko ukryty morał. Tego również nie chcę zdradzać, spostrzegawczy widz na pewno sam to zrozumie po obejrzeniu filmu.
1 10 6
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
"Nie kłam kochanie" to kolejna bajka o Kopciuszku, no ale czego innego można by się spodziewać po... czytaj więcej
Marcin to playboy, kłamczuch, który w pewnym momencie traci bardzo dobrą posadę w banku, a co się z... czytaj więcej

Pobierz aplikację Filmwebu!

Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
phones