Recenzja filmu

Harry Potter i więzień Azkabanu (2004)

"Więzień Azkabanu" to bezapelacyjnie najlepsza część serii. Zmiana reżysera wyszła filmowi tylko na dobre. Niech Columbus wraca do Zniknięcie Kevina Johnsona (1996)Kevina, bo ten już za długo sam siedzi w domu. Jeszcze biedak zwariuje tam. A tak na serio. Alfonso Cuaron to, jak napisał kiedyś pewny magazyn filmowy, prawdziwy artysta z duszą i ogromną wyobraźnią, a nie tylko zwykły filmowiec - rzemieślnik. Film od strony technicznej to prawdziwa perełka. Znakomicie spisał się kamerzysta. Więcej ujęć kręconych "z ręki" sprawia, że bliżej poznajemy bohaterów. Poprzednie filmy były praktycznie zlepkami coraz dłuższych scen plenerowych, kręconych "na statywie". Podobnie ma się sprawa z efektami specjalnymi. W pierwszej części nie było ich tak wiele. Ale już druga część. Olaboga! W jakim celu tak "podrasowali" zniknięcie Toma Riddle'a? Nie wystarczyło zwykłe PUF! Przecież to nie "Matrix"! Rozumiem, że można efektownie rozpadać się na kawałki, ale żeby tak samo (jeśli nie lepiej) rozwalać się w filmie przeznaczonym dla dzieciaków? Zupełnie tego nie rozumiem. Wracając do "Więźnia" to chwała, że reżyser zrezygnował z tak wielu efektów komputerowych na rzecz efektów mechanicznych i tradycyjnych. Jeśli już są jakieś komputerowe, to są one wykorzystane w naprawdę kluczowych momentach filmu. Teraz pora na aktorstwo. Co tu dużo mówić. Obsada doskonale wywiązała się ze swojego zadania. Spece od castingu idealnie dobrali aktorów do poszczególnych ról. Oldman, Spall klasa sama w sobie. Tylko szkoda, że Spall-Glizdogon pojawia się na ekranie na tak krótki moment. No cóż. Nie można mieć wszystkiego. Reasumując. Film jest godny polecenia każdemu fanowi przygód nastoletniego mistrza magii i to niezależnie od wieku. Oby reżyserzy kolejnych filmów serii tak znakomicie spełnili swój obowiązek.