W latach 50. Zurich był jedną ze światowych stolic ruchu gejowskiego. Podczas gdy w sąsiednich Niemczech zgodnie z paragrafem 175 homoseksualistów wrzucano do więzień, w Szwajcarii cieszyli się oni wolnością. Geje z krajów zachodniej Europy tłumnie przybywali na weekendy do Zurichu, by odwiedzać nocne kluby i kabarety. Było ich tak wielu, że niedzielny rejs Lufthansy z Zurichu do Niemiec nazywano "ciepłym lotem". Sytuacja środowisk gejowskich zmieniła się radykalnie, gdy pewnej nocy znany kompozytor zginął z ręki swego młodszego kochanka. Policyjne naloty, chuligani napadający na kluby i postępująca inwigilacja środowiska zepchnęły gejów do podziemia.
Opowiadając o historii szwajcarskiego ruchu LGBT, Stefan Haupt sięga po formę docudramy i z jej pomocą opowiada historię związku dwóch bohaterów, Ernsta i Roebiego. Poznajemy ich jako panów po siedemdziesiątce. Siedząc przy stoliku, opowiadają o początkach swojej znajomości, miłosnych podchodach, wspólnie pokonywanych problemach i politycznych represjach nasilających się na przełomie lat 50. i 60. Haupt zabiera widzów do tego świata i inscenizuje obrazy z przeszłości bohaterów. Nie są to jedynie fabularne inkrustacje, które miałyby tchnąć życie w martwą opowieść "gadających głów", lecz samodzielna filmowa całość - świetnie zagrana i dramaturgicznie spójna.
U Haupta to, co prywatne, splata się w nierozerwalną całość z tym, co publiczne. Historia dwóch kochanków, którzy spędzili ze sobą przeszło pięćdziesiąt lat, łączy się z opowieścią o "Kręgu", piśmie wydawanym w Zurichu od początku lat 40. W filmie Haupta gejowski magazyn i jego historia stają się symbolem społeczno-politycznych przemian zachodzących w Szwajcarii na przestrzeni dekad. Ich świadkami i uczestnikami są główni bohaterowie filmu Haupta. Ernst jest intelektualistą z dobrego domu, nauczycielem literatury w jednej z żeńskich szkół, Roebi – prostym chłopakiem, półsierotą robiącym karierę jako drag queen. Podczas gdy Roebi jako nastolatek ujawnia swoją tożsamość, Ernst od dwunastego roku życia żyje w lęku, że ktoś odkryje jego orientację seksualną, a na wyjście z szafy zdecyduje się dopiero jako 70-letni mężczyzna. Właśnie wtedy jako pierwsza jednopłciowa para w Zurichu Roebi i Ernst utworzą związek partnerski.
W opowieści Stefana Haupta publicystyka spotyka się z prywatnym dramatem, a opowieść o ruchu LGBT - z intymną historią o dwóch ludziach, których połączyła młodzieńcza miłość i wzajemne oddanie. Na festiwalu w Berlinie "W kręgu" zostało uhonorowane statuetką Teddy i nagrodą publiczności dla najlepszego dokumentu, a w ojczyźnie film otrzymał Szwajcarskie Nagrody Filmowe w kategoriach filmu fabularnego. Bo "W kręgu" to zarazem fabuła i dokument, którego twórcy odważnie przekraczają gatunkowe granice, a aktorskie inscenizacje śmiało łączą z archiwaliami. Przede wszystkim jest to poruszająca historia o utraconej wolności i niezłomnej walce o godność.
Opowiadając o historii szwajcarskiego ruchu LGBT, Stefan Haupt sięga po formę docudramy i z jej pomocą opowiada historię związku dwóch bohaterów, Ernsta i Roebiego. Poznajemy ich jako panów po siedemdziesiątce. Siedząc przy stoliku, opowiadają o początkach swojej znajomości, miłosnych podchodach, wspólnie pokonywanych problemach i politycznych represjach nasilających się na przełomie lat 50. i 60. Haupt zabiera widzów do tego świata i inscenizuje obrazy z przeszłości bohaterów. Nie są to jedynie fabularne inkrustacje, które miałyby tchnąć życie w martwą opowieść "gadających głów", lecz samodzielna filmowa całość - świetnie zagrana i dramaturgicznie spójna.
U Haupta to, co prywatne, splata się w nierozerwalną całość z tym, co publiczne. Historia dwóch kochanków, którzy spędzili ze sobą przeszło pięćdziesiąt lat, łączy się z opowieścią o "Kręgu", piśmie wydawanym w Zurichu od początku lat 40. W filmie Haupta gejowski magazyn i jego historia stają się symbolem społeczno-politycznych przemian zachodzących w Szwajcarii na przestrzeni dekad. Ich świadkami i uczestnikami są główni bohaterowie filmu Haupta. Ernst jest intelektualistą z dobrego domu, nauczycielem literatury w jednej z żeńskich szkół, Roebi – prostym chłopakiem, półsierotą robiącym karierę jako drag queen. Podczas gdy Roebi jako nastolatek ujawnia swoją tożsamość, Ernst od dwunastego roku życia żyje w lęku, że ktoś odkryje jego orientację seksualną, a na wyjście z szafy zdecyduje się dopiero jako 70-letni mężczyzna. Właśnie wtedy jako pierwsza jednopłciowa para w Zurichu Roebi i Ernst utworzą związek partnerski.
W opowieści Stefana Haupta publicystyka spotyka się z prywatnym dramatem, a opowieść o ruchu LGBT - z intymną historią o dwóch ludziach, których połączyła młodzieńcza miłość i wzajemne oddanie. Na festiwalu w Berlinie "W kręgu" zostało uhonorowane statuetką Teddy i nagrodą publiczności dla najlepszego dokumentu, a w ojczyźnie film otrzymał Szwajcarskie Nagrody Filmowe w kategoriach filmu fabularnego. Bo "W kręgu" to zarazem fabuła i dokument, którego twórcy odważnie przekraczają gatunkowe granice, a aktorskie inscenizacje śmiało łączą z archiwaliami. Przede wszystkim jest to poruszająca historia o utraconej wolności i niezłomnej walce o godność.
Moja ocena:
7
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
