Rola mamy w kształtowaniu i wychowaniu młodej osoby jest nie do zastąpienia. Jak dotkliwy jest jej brak i jakie konsekwencje może spowodować w dorosłym życiu, ukazuje "Sunshine Cleaning" w reżyserii Christine Jeffs.
Bohaterkami filmu są siostry, które w dzieciństwie straciły matkę. Odebrała ona sobie życie, pozostawiając dwie małe istoty, bez matczynej opieki. Obie kobiety nie mają udanego życia, czy to rodzinnego, czy zawodowego. Ambicje Rose (Amy Adams) z czasów szkolnych były dużo większe. Dziewczyna była szkolną pięknością i najlepszą cheerleaderką. Była uwielbiana i podziwiana przez uczennice, przebierała w najatrakcyjniejszych chłopakach. Wszystkie koleżanki, które kiedyś jej zazdrościły, dzisiaj mają dobre posady lub stabilne życie rodzinne. Natomiast Rose tylko sprząta, a zamiast męża ma żonatego kochanka na krótkie motelowe schadzki. Do tego dochodzą kłopoty wychowawcze z synem, którego psoty powodują ciągłe skargi nauczycieli. Mimo wszystko kobieta nie poddaje się, powtarzając codzienną mantrę: Jestem mocna. Mam w sobie siłę. Mogę wszystko!. Młodsza Norah (Emily Blunt), nie potrafi utrzymać się w kolejnej pracy, jest niespokojnym i wrażliwym duchem, mało odpowiedzialna, beztrosko podchodzi do swojego życia i nie potrafi w nim odnaleźć dla siebie odpowiedniego miejsca.
Siostry zostały wychowane przez ojca, jednak nieobecność mamy, zarówno podczas ich dorastania, jak i teraz jest boleśnie odczuwalna. Dziewczyny z sentymentem przechowują wspomnienie z opowiadań mamy o tym, jak została dostrzeżona przez filmowców z Hollywood i zaangażowana do epizodycznej roli kelnerki w tasiemcu telewizyjnym. Gdziekolwiek są, oglądają powtórki serialu w nadziei, że ją zobaczą.
"Sunshine Cleaning" pomimo poważnego i traumatycznego tematu, jest filmem pogodnym, z sympatycznymi bohaterami oraz sytuacyjnym poczuciem humoru. Wspaniałe role zagrały Amy Adams, która ukazała mnóstwo emocji, jako naiwna i zagubiona, ale wytrwała i ciepła kobieta, oraz Emily Blunt, kreując niepokorny, niedopasowany charakter młodszej siostry, świetnie wyraziła wewnętrzny ból i cierpienie spowodowane brakiem matki. Bardzo dobre postacie stworzyli także Alan Arkin, wcielając się w postać ojca i Clifton Collins Jr., jako Winston, stonowany, kaleki właściciel sklepu ze środkami czyszczącymi. Ogromnym atutem filmu jest niezwykle naturalny scenariusz Megan Holley oraz sprawna i dojrzała realizacja Christine Jeffs. Uroku fabule dodają także gitarowe kompozycje Johna Toona.
Gorąco namawiam widzów do obejrzenia filmu i współuczestniczenia razem z bohaterkami w oczyszczaniu zabliźnionych ran przeszłości i potknięć nieudanej teraźniejszości oraz nadaniu życiu bardziej słonecznego wyglądu.
Bohaterkami filmu są siostry, które w dzieciństwie straciły matkę. Odebrała ona sobie życie, pozostawiając dwie małe istoty, bez matczynej opieki. Obie kobiety nie mają udanego życia, czy to rodzinnego, czy zawodowego. Ambicje Rose (Amy Adams) z czasów szkolnych były dużo większe. Dziewczyna była szkolną pięknością i najlepszą cheerleaderką. Była uwielbiana i podziwiana przez uczennice, przebierała w najatrakcyjniejszych chłopakach. Wszystkie koleżanki, które kiedyś jej zazdrościły, dzisiaj mają dobre posady lub stabilne życie rodzinne. Natomiast Rose tylko sprząta, a zamiast męża ma żonatego kochanka na krótkie motelowe schadzki. Do tego dochodzą kłopoty wychowawcze z synem, którego psoty powodują ciągłe skargi nauczycieli. Mimo wszystko kobieta nie poddaje się, powtarzając codzienną mantrę: Jestem mocna. Mam w sobie siłę. Mogę wszystko!. Młodsza Norah (Emily Blunt), nie potrafi utrzymać się w kolejnej pracy, jest niespokojnym i wrażliwym duchem, mało odpowiedzialna, beztrosko podchodzi do swojego życia i nie potrafi w nim odnaleźć dla siebie odpowiedniego miejsca.
Siostry zostały wychowane przez ojca, jednak nieobecność mamy, zarówno podczas ich dorastania, jak i teraz jest boleśnie odczuwalna. Dziewczyny z sentymentem przechowują wspomnienie z opowiadań mamy o tym, jak została dostrzeżona przez filmowców z Hollywood i zaangażowana do epizodycznej roli kelnerki w tasiemcu telewizyjnym. Gdziekolwiek są, oglądają powtórki serialu w nadziei, że ją zobaczą.
"Sunshine Cleaning" pomimo poważnego i traumatycznego tematu, jest filmem pogodnym, z sympatycznymi bohaterami oraz sytuacyjnym poczuciem humoru. Wspaniałe role zagrały Amy Adams, która ukazała mnóstwo emocji, jako naiwna i zagubiona, ale wytrwała i ciepła kobieta, oraz Emily Blunt, kreując niepokorny, niedopasowany charakter młodszej siostry, świetnie wyraziła wewnętrzny ból i cierpienie spowodowane brakiem matki. Bardzo dobre postacie stworzyli także Alan Arkin, wcielając się w postać ojca i Clifton Collins Jr., jako Winston, stonowany, kaleki właściciel sklepu ze środkami czyszczącymi. Ogromnym atutem filmu jest niezwykle naturalny scenariusz Megan Holley oraz sprawna i dojrzała realizacja Christine Jeffs. Uroku fabule dodają także gitarowe kompozycje Johna Toona.
Gorąco namawiam widzów do obejrzenia filmu i współuczestniczenia razem z bohaterkami w oczyszczaniu zabliźnionych ran przeszłości i potknięć nieudanej teraźniejszości oraz nadaniu życiu bardziej słonecznego wyglądu.
Moja ocena:
8
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Recenzja I wszystko lśni (2008)
Porażka początkiem sukcesu?"Sunshine Cleaning" to debiut Megan Holley w charakterze scenarzystki. Na pytanie, czy jest to debiut... czytaj więcej
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
