Recenzja filmu

Piła 3D (2010)

A więc, to jest koniec. Za rok nie będzie kolejnej części "Piły". Szkoda. W tym roku ostatni raz usłyszałem "I wanna play a game" oraz "Choice is yours - decisive". Po raz ostatni zabrzmiały skrzypce w znakomitym temacie muzycznym. Wszystkie wątki zostały zamknięte, na wszelkie pytania odpowiedziano. Wszystkie postaci doszły do końca swej drogi. Tak więc wszystkich fanów goszczących w kinie na poprzednich częściach "Piły" zapraszam na poznanie ostatnich elementów układanki...

W Internecie można już znaleźć dokładny zapis całej fabuły zawartej w sześciu częściach "Piły" w porządku chronologicznym – można tam znaleźć zapiski z rodzaju "dalsza historia postaci nie jest znana", co na pewno zostanie uzupełnione, gdy autorzy tego podsumowania obejrzą część ostatnią. Widz dowie się, co się stało np. z Gordonem z I części, po tym, jak odpiłował sobie nogę i wyszedł z łazienki, szukając pomocy. Taka informacja pewnie nawet dla fanów może być sporym zaskoczeniem – nagle okazuje się prawdopodobne, że cały czas twórcy serii mieli nad wszystkim kontrolę, co nie było tak do końca jasne, gdy oglądałem części trzecią, czwartą, piątą... Za reżyserowanie kolejnych części brali się montażyści poprzednich, z czasem cała idea Johna Kramera zaczęła sama sobie zaprzeczać. Makabryczne pułapki, zamiast dawać porwanym nowe spojrzenie na dotychczasowe życie, stawały się tylko fabrykami krwi, w których najmniej istotne było czy ofiary przeżyją. Siódma część wraca do tradycji Jigsawa, tu nieusprawiedliwione morderstwo będzie karane, a specyficzna sprawiedliwość, w jaką wierzył John, wróci. O tak.

Tak więc, jeśli nastawiliście się przed seansem tylko na zestaw pułapek, wiecie już, że to błąd. Naprawdę, radzę, byście przed obejrzeniem ostatniej części przypomnieli sobie część szóstą, a szczególnie zakończenie, które bezpośrednio otwiera kontynuację. Głównym wątkiem nadal będzie Mark Hoffman i jego chęć zemsty na wdowie po Johnie Kramerze, wątkiem pobocznym będzie test Bobby’ego Dagena – człowieka, który zrobił karierę na książce, w której opisał, jak przeżył pułapkę Jigsawa, co niby odmieniło jego życie. Problem w tym, że nigdy czegoś takiego nie doświadczył, więc Jigsaw pozwoli mu sprawdzić, czy dałby radę tego dokonać...

Jako że średnio pamiętam kilka ostatnich części, nie mogę stwierdzić, czy w ostatniej są najlepsze pułapki w całej serii. Ale na pewno są to jedne z najlepszych – spektakularne, krwawe, pomysłowe i... nawet sensowne. Przykład – ktoś, kto wcześniej oceniał innych po kolorze skóry, dziś by wyswobodzić się z pułapki i przeżyć, musi odkleić się od siedzenia w samochodzie, co oznacza w praktyce zerwanie sobie skóry z pleców... Co ciekawe, w roli ofiary zamiast nikomu nieznanego statysty obsadzono wokalistę Linkin Park, Chestera Benningtona.

"Piła 3D" jest pozycją wyłącznie dla tych, którzy widzieli poprzednie części, a od dwóch świetnych pierwszych odstaje tylko przez brak zaskoczenia na koniec. Wprawdzie jest pewien zwrot akcji, ale już bez tej siły co wstający trup i otwierający się sejf. Jednak i bez tego w kinie jest dobra zabawa.