Recenzja filmu

Tajne przez poufne (2008)

"Tajne przez poufne" to komedia kryminalno-szpiegowska. Ale bardzo nietypowa - rzecz dzieje się na jachcie, w fitness clubie, w domowej piwnicy, w której powstaje kuriozalny automat seksualny. Sporo czasu spędzamy też w sypialniach, czy u chirurga plastycznego, a także w gabinetach prawników, zajmujących się sprawami rozwodowymi. Niech Was nie zmyli niepoważny sztafaż. Dotykamy w tym obrazie splotu spraw, którymi zajmowały się w tonacji tragicznej takie filmy jak "Sokół i koka", "Upadek" (z genialnym  Douglasem, grającym zdeklasowanego analityka CIA) czy "Dobry agent". Mianowicie chodzi o kwestię wierności - partnerom, służbom państwa - w sytuacji zimnej wojny i kiedy zagrożenie już ustąpi. Natomiast przygody pań i panów, oddającym się rozwiązłości wieku średniego, zajętych poprawianiem sobie kondycji i profilu pośladków, bądź ustawianiem się kosztem małżonka, są tu ilustracją, wymownym tłem.   Zwłaszcza że mamy na ekranie legendarną CIA. Zwolniony właśnie za opilstwo i brak wyników w pracy, specjalista od Bałkanów, Osbourne Cox, ruga zwierzchników, jakby byli uczniakami. Potem sposób, w jaki szefowie CIA radzą sobie z kłopotliwymi przeciekami, z aktami wewnętrznej niesubordynacji, ze stratami we własnych i cudzych szeregach, jest nawet bardziej zabawny niż romanse pań i panów. Osbourne postanawia pisać pamiętniki, niestety płytka z jego wyznaniami wpada przez przypadek w ręce przygłupiastego trenera fitness, Chada, oraz jego pazernej koleżanki. Kobieta zbiera pieniądze na kosztowne operacje plastyczne, których nie sfinansuje ubezpieczenie. Oboje postanawiają zaszantażować Coxa. W wydarzenia zostanie wplątany kochanek żony Osbourne'a, nieumiarkowany erotoman i agent skarbowy. Żony obu panów, czując, iż oba małżeństwa i tak diabli wezmą, zaczynają kombinować z adwokatami. Ale Osbourne stawia się szantażystom i nie zamierza płacić. Wtedy wspomniana wyżej pazerna Linda rusza z płytą do rosyjskiej ambasady. A ta, jak wiemy z innych, bardziej klasycznych filmów szpiegowskich, tylko czeka, by kupić tajemnice amerykańskich służb.   Wszyscy w tym filmie są idiotami, cynikami, albo jednym i drugim. Kobiety to wydry; sflaczałych, egzotycznych mężczyzn grają najwięksi macho amerykańskiego kina. Brad Pitt, zachwycający jako Achilles, tu obsadzony wbrew swojemu emploi, pozwala, by niedojda, grana przez Malkovicha, rozwaliła mu nos. Potem, tym razem wbrew naturze komedii, parokrotnie wypala broń, a zastosowanie znajduje nawet kuchenny toporek. Mimo to śmiech nie powinien cichnąć, a trup, jeśli pada, to w zgodzie z Darwinem. Gatunek oczyszcza się z osobników szkodliwych bądź pozbawionych instynktu samozachowawczego. W tej galerii pajaców na cwańsze, lepiej przygotowane do życia w sytuacji, kiedy globalne zagrożenie ustało, wyglądają kobiety. Linda, powtarzająca slogan o pozytywnym myśleniu, oznaczający tutaj sięganie po każde draństwo, jeśli tylko prowadzi do zaspokojenia jej pragnień, jest bolesną karykaturą czegoś, co doskonale znamy.   Ten film nie jest raczej lepszy od innych filmów genialnego rodzeństwa, ale i tutaj los igra z ludźmi, którzy sądząc, że trzymają wszystkie nitki, doprowadzają do katastrof cudzych i własnej. Także w niedawnym, oscarowym zresztą "To nie jest kraj dla starych ludzi", filmie zdawałoby się całkiem różnym od "Tajne przez poufne", znajdziemy tą samą nutę przerażenia tym, co się stało z Amerykanami (i nami?) w ostatnich latach.