Irlandia, zielona wyspa piwa, koniczynek, małych roześmianych skrzacików noszących garnki ze złotem... Jednocześnie państwo bardzo przywiązane do tradycji, mocno hermetyczne. Całe szczęście potrafią się śmiać również sami z siebie, dzięki czemu dostaliśmy taką perełkę jak "The Guard".
Mocno zgorzkniały i podstarzały sierżant Gerry Boyle (świetnie zagrany przez Brendana Gleesona) nie lubi zmian w swoim życiu. W zupełności mu wystarcza to, co ma, mimo, że ma niewiele: podobną mu matkę w domu starców, whisky w kieliszku, odwiedzające go od czasu do czasu dziwki i względny spokój na prowincji. To nietypowe status quo sypie się jak domek z kart, kiedy na głowę spada mu świeżo przeniesiony ze stolicy, nadgorliwy policjant, amerykański agent FBI i grupa przemytników narkotyków. Chcąc nie chcąc, Boyle musi, sarkając i sapiąc, poradzić sobie z tymi wszystkimi problemami...
Bez wątpienia, ten film należy zaliczyć do gatunku komedii kryminalnych, jednak jednocześnie jest niczym irlandzki Guiness: gorzki, mocny, pozostawia posmak goryczy. Salw śmiechu na pewno nie wywoła (co nie oznacza, że nie jest zabawny, wręcz przeciwnie, inteligentny humor stoi na wysokim poziomie), prędzej pochmurną minę i ponury nastrój. Postać sierżanta nie należy do najprzyjemniejszych i najłagodniejszych w obyciu, podchodzi do wszystkiego z dużym dystansem, jednocześnie bez kompleksów, niczym House, z dużą dozą sarkazmu, komentuje wszystko co widzi i w czym bierze udział. Jednocześnie jest on niesamowicie soczysty i wyrazisty, jest to jedna z najjaskrawiej napisanych postaci, jakie widziałem w ostatnim czasie. Szczery do bólu, nie ukrywa swojego rasizmu, nie stara się ukryć kompromitujących faktów na temat przeszłości. Dodatkowo, oprócz świetnie skonstruowanych postaci na oklaski zasługują dialogi, w zasadzie niemal wszystkie są drobnymi perełkami, niezależnie czy mowa tu o rozmowach Boyle'a z jego matką, pierwszego spotkania sierżanta z agentem FBI (Don Cheadle) czy scenach z irlandzkim dzieciakiem. Pod tym kątem film bardzo przypomina kino Guya Ritchiego, podobnie dialogi stanowią jedną z najważniejszych części filmu i są po prostu świetne. Bardzo wiarygodnie przedstawione są również wszystkie zależności w niewielkiej społeczności, obcy są traktowani z dużym dystansem, miejscowi wolą nie wtajemniczać ich w swoje sprawy i trzymać na dystans. Pozytywnie wygląda, a raczej brzmi również muzyka.
Jeśli oglądałeś "Porachunki", "Przekręt" czy "Rock'N'Rolla" i uznałeś je za małe arcydzieła brytyjskiej komedii kryminalnej, bez wątpienia "The Guard" również przypadnie Ci do gustu. Jednocześnie smaczku dodaje fakt łącznika między filmami Ritchiego a dziełem Johna Michaela McDonagh w postaci Marka Stronga. "The Guard" nawiązuje do tych filmów w najlepszy możliwy sposób i po seansie żaden amator podobnego kina nie będzie niezadowolony.
Mocno zgorzkniały i podstarzały sierżant Gerry Boyle (świetnie zagrany przez Brendana Gleesona) nie lubi zmian w swoim życiu. W zupełności mu wystarcza to, co ma, mimo, że ma niewiele: podobną mu matkę w domu starców, whisky w kieliszku, odwiedzające go od czasu do czasu dziwki i względny spokój na prowincji. To nietypowe status quo sypie się jak domek z kart, kiedy na głowę spada mu świeżo przeniesiony ze stolicy, nadgorliwy policjant, amerykański agent FBI i grupa przemytników narkotyków. Chcąc nie chcąc, Boyle musi, sarkając i sapiąc, poradzić sobie z tymi wszystkimi problemami...
Bez wątpienia, ten film należy zaliczyć do gatunku komedii kryminalnych, jednak jednocześnie jest niczym irlandzki Guiness: gorzki, mocny, pozostawia posmak goryczy. Salw śmiechu na pewno nie wywoła (co nie oznacza, że nie jest zabawny, wręcz przeciwnie, inteligentny humor stoi na wysokim poziomie), prędzej pochmurną minę i ponury nastrój. Postać sierżanta nie należy do najprzyjemniejszych i najłagodniejszych w obyciu, podchodzi do wszystkiego z dużym dystansem, jednocześnie bez kompleksów, niczym House, z dużą dozą sarkazmu, komentuje wszystko co widzi i w czym bierze udział. Jednocześnie jest on niesamowicie soczysty i wyrazisty, jest to jedna z najjaskrawiej napisanych postaci, jakie widziałem w ostatnim czasie. Szczery do bólu, nie ukrywa swojego rasizmu, nie stara się ukryć kompromitujących faktów na temat przeszłości. Dodatkowo, oprócz świetnie skonstruowanych postaci na oklaski zasługują dialogi, w zasadzie niemal wszystkie są drobnymi perełkami, niezależnie czy mowa tu o rozmowach Boyle'a z jego matką, pierwszego spotkania sierżanta z agentem FBI (Don Cheadle) czy scenach z irlandzkim dzieciakiem. Pod tym kątem film bardzo przypomina kino Guya Ritchiego, podobnie dialogi stanowią jedną z najważniejszych części filmu i są po prostu świetne. Bardzo wiarygodnie przedstawione są również wszystkie zależności w niewielkiej społeczności, obcy są traktowani z dużym dystansem, miejscowi wolą nie wtajemniczać ich w swoje sprawy i trzymać na dystans. Pozytywnie wygląda, a raczej brzmi również muzyka.
Jeśli oglądałeś "Porachunki", "Przekręt" czy "Rock'N'Rolla" i uznałeś je za małe arcydzieła brytyjskiej komedii kryminalnej, bez wątpienia "The Guard" również przypadnie Ci do gustu. Jednocześnie smaczku dodaje fakt łącznika między filmami Ritchiego a dziełem Johna Michaela McDonagh w postaci Marka Stronga. "The Guard" nawiązuje do tych filmów w najlepszy możliwy sposób i po seansie żaden amator podobnego kina nie będzie niezadowolony.
Moja ocena:
9
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
