Recenzja filmu

World Trade Center (2006)

O tragedii World Trade Center słyszeliśmy chyba wszyscy. Doskonale zapamiętałem ten dzień, 11.09.2001 rok . Dzień rozpoczął się jak każdy inny, nic nadzwyczajnego. Wstałem i zająłem się swoimi spawami, tak jak zawsze... Mogę tylko przypuszczać, że tak samo było z Sierżantem Johnen McLoughlinen, którego czekał po prostu kolejny nudny dzień w pracy. Przypuszczam, że wchodząc do swojego biura, nie był nawet wstanie pomyśleć, że dzień 11.09.2001 roku, okaże się jednym z najgorszych dni w jego życiu. Film "World Trade Center" nie jest zwykła kroniką wydarzeń. To nie kolejny film dokumentalny traktujący się o katastrofie World Trade Center. Produkcja Olivera Stone'a pokazuje jedenastego września nie z perspektywy mediów, lecz z perspektywy ratowników, policjantów, oczekujących na swoich ukochanych, rodzin, słowem: takich ludzi jak my. Obraz koncentruje się na przedstawieniu dwóch policjantów portowych: sierżanta Johna McLoughlina i oficera Williama J. Jimeno. To właśnie ich oczami będziemy oglądać tragedię, śledzić każde kolejne wydarzenie, z niedowierzaniem przyglądać się sytuacji. Taki zabieg dodaje filmowi realności oraz dramaturgii. Jesteśmy poruszeni i zszokowani bardziej, niż gdybyśmy usłyszeli "suche fakty". Muszę przyznać, że jak zobaczyłem obsadę i nazwisko Nicholasa Cage'a, przypuszczałem, że "World Trade Center" będzie typowym kinem rozrywkowym, a fakty będą stanowić tło dla kolejnych popisów aktora jako ratownika. Nic bardziej mylnego. Zderzenie się samolotu z jedną z wież World Trade Center, reżyser przedstawi nam jako cień przelatującego przez budynek samolotu. Takich scen w omawianej produkcji jest znacznie więcej. Stone zrezygnował z wyolbrzymiania historycznych faktów. Nie efekty specjalne czy nieprzerwana akcja są najważniejsze, ale odpowiedni montaż i symbole. Nadaje to filmowi innego charakteru, czegoś wyjątkowego. Niestety film Stone'a jako film katastroficzny wypada dość przeciętnie. Tak naprawdę jest tam tylko jedna scena efektowna - zawalenie się World Trade Center. Niestety to za mało i nie ma znaczenia, że została wykonana po mistrzowsku. Gatunek jednak do czegoś zobowiązuje. Trudno w dziele Stone'a mówić o aktorstwie. Główni bohaterowie leżą przez większość filmu pod gruzami. Więcej możemy natomiast powiedzieć o grze postaci pobocznych, które spełniły swoje zadanie. Ani nie porywały, ani nie irytowały, były po prostu przeciętne. "W ludziach jest zło, o czym mogliśmy się przekonać podczas ataku na World Trade Center, ale jest również dobro, co zaobserwowaliśmy podczas akcji ratunkowych" - to przesłanie filmu Stone'a. Choć bardzo proste, daje do myślenia. Ludzie potrafią niszczyć i mordować, lecz także budować, tworzyć i pomagać sobie nawzajem. "World Trade Center" porusza i szokuje. Wyskakujące przez okna osoby, zmiażdżeni podczas zawalenia się wież, ludzie... Takie sceny sprawiają, że zaczyna nam szybciej bić serce. Oglądamy je z niedowierzaniem. Natomiast wspomnienia przywalonych policjantów, wzruszają. Obraz Jezusa Chrystusa pokazującego się oficerowi Williamowi J. Jimeno jest dla mnie bardzo wymowną sceną, która poruszyła mnie do głębi.  Obraz Olivera Stone'a to na pewno film sprawnie zrealizowany, sugestywny, pełen uczuć i emocji. Lecz jeśli ktoś oczekuje, że dowie się czegoś więcej na temat zawalenia się wież World Trade Center, ten z pewnością się zawiedzie. Film nie skupia się na przyczynie tragedii. Pokazuje coś ważniejszego - wiarę w ludzką dobroć i chęć pomocy innym.