Jedno z dużych polskich miast. Życie toczy się tu z pozoru zwyczajnym rytmem. W rzeczywistości o wszystkim decyduje miejscowa koteria, do której należą wysocy urzędnicy państwowi, prezesi, dyrektorzy i najbogatsi biznesmeni. Są skorumpowani, cyniczni i bezwzględni. Tworzą klub „Solary”. Oficjalnie działała na rzecz miasta. W praktyce troszczy się tylko o interesy jego członków.

Piotr Skotnicki nigdy nie należał do „Solary”, pewnie nawet nie wie o jego istnieniu. Nieporozumienie z dyrekcją szpitala przypłacił degradacją – z oddziału chirurgicznego trafił do prosektorium w podziemiach placówki, gdzie przeprowadza sekcje zwłok. Teraz zabiega o przywrócenie do dawnych obowiązków, ale nie jest pewny efektu swoich starań. Jego dziewczyna Anna, psycholog z zawodu, dostała właśnie pracę w pogotowiu. Oboje mieszkają w niewielkim domku na przedmieściach, należącym do matki Piotra, emerytowanej nauczycielki. Przy marnych zarobkach w służbie zdrowia nie mają zbyt wielkich szans na własne mieszkanie.

Pewnego dnia do szpitala trafia pobity młody mężczyzna Zbigniew Domański, mafijny kurier. Mimo wysiłków lekarzy pacjent umiera...

Doktor Piotr Skotnicki (Robert Gonera), chirurg, pracuje w szpitalnym prosektorium. Odmawia przyjęcia łapówki za odstąpienie od sekcji zwłok młodego gangstera. Ta decyzja pociąga za sobą lawinę następstw, które zamieniają życie Piotra i Anki (Edyta Olszówka) w prawdziwy koszmar. Im usilniej Piotr stara się wyrwać z matni, tym bardziej naraża się „możnym” z miasta, którzy próbują na różne sposoby przekreślić życie zawodowe i osobiste niepokornego "doktorka". Miejscowość, w której żyje Piotr, sprawia wrażenie zwyczajnego średniej wielkości miasta. Nie należy ono jednak do mieszkańców - zostało zawłaszczone przez polityczne elity, oligarchię urzędniczą, gospodarczą i przestępczą. Układ jest znakomicie zakamuflowany. Mieszkańcy przyjmują go jako oczywistość. Piotr miesza szyki miejscowym elitom. Zasady zmuszają go do podjęcia walki z układem. Zamiast współpracować, działa zgodnie z nakazem sumienia i zawodowej etyki. Na początku chce jedynie przetrwać, ratować swoje życie osobiste i zawodowe. Powoli rozszyfrowuje działania układu. W końcu przechodzi metamorfozę. Podejmuje nierówną walkę ze swoimi prześladowcami i z całym układem.