Po obejrzeniu pierwszego odcinaka niesamowicie się zapaliłam. Serial zapowiadał się bardzo
interesujący, jego tematyka, epoka niezmiernie mi odpowiadały i już na wstępie byłam gotowa
wystawić bardzo dobrą ocenę. Niestety z każdym nowym odcinkiem dochodziła porcja zawodu...
Po pierwsze postacie się nie starzeją... pokazują nam Martę która jest dziewczynką na progu
dojrzewania, mimo to po czterech latach... gra ją ta sama dziewczynka. Dopiero później gra ją
inna aktorka. Moim zdaniem powinna grać dużo wcześniej. Innym razem Aliena wyrusza z nowo
narodzonym dzieckiem do Francji. W tamtych czasach sama podróż trwała by tygodnie jeśli nie
miesiące, nie mówiąc o poszukiwaniu Jacka, jednak kiedy wreszcie odnajduje ukochanego
dziecko dalej jest malutkie.
Doprawdy uśmiałam się, gdy po kilku latach krucjaty Richard wraca jako młodzieniaszek z
doczepioną brodą.
Całość rozgrywa się na przestrzeni wielu lat. Bohaterowie powinni się zmieniać.

Historia w kółko się powtarza. Bohaterowie są prości, dzielimy ich albo na dobrych albo na złych i
brak innego rozróżnienia.
Prawie wszyscy pozytywni bohaterowie dożyli ostatniego odcinka. Gdy próbowali zabić Jacka, od
razu wiedziałam że i tak przeżyje choćby miał wykopać się sam z grobu. Zero zaskoczenia.
W pierwszym odcinku rodzi się chłopiec Matyldy i Agnes. Sądziłam że nadadzą tym prawie
jednoczesnym narodzinom jakieś znaczenie... Potem liczyłam, że będzie miało jakieś znaczenie
to że jeden z chłopców wychowuje się w zakonie. Miałam nadzieję na psychologiczne pokazanie
jego znaczenia dla mnicha który go znalazł. Nic...
Miałam nadzieję, że pokażą mi Williama z innej strony. Usprawiedliwią jego zachowanie, albo
pokażą mi jego przemianę. Nie...
Motyw z czarowaniem i przeklinaniem nieco zabawny. To że Jack trafiłby na rodzinę swojego ojca
we Francji- mało możliwe. Ukryty przez tyle lat list- przekombinowane.