W życiu nie ma wyłącznie czarno-białych sytuacji. Ostatnio sporo się słyszy drastycznych historii o dzieciach odebranych rodzicom, którzy rzekomo lub faktycznie do sprawowania opieki się nie nadawali. Nóż się w kieszeni otwiera, kiedy dowiadujemy się o niepełnosprawnych synach odebranych bezgranicznie im oddanej matce (bo ojciec popijał), albo dzieciach, które trafiły do rodziny zastępczej, gdzie zakatowano je na śmierć. Ale jest też druga strona medalu, media nie zawsze wiedzą lepiej i dobrze, że ostatni odcinek o tym przypomniał. Nie wszystkie dzieci są odbierane rodzinom wyłącznie z powodu głupoty i bezduszności urzędników.

Pracownicy MOPS-a w serialu są wyidealizowani, to fakt, ale kto w roli głównej chciałby oglądać stereotypową nabzdyczoną pani a z urzędu parzącą sobie siedemdziesiąt kaw i czterdzieści herbat dziennie, w przerwach łaskawie obsługującą jakiegoś petenta :-) no chyba nikt.
Trochę mnie tylko śmieszą te ich "burzliwe" i zaangażowane rozmowy na tematy społeczne, jakie zaciekle toczą od czasu do czasu w swoim małym gronie :-)