Zgadzam się. Mimo, iż uwielbiam filmy w klimacie XIX-wiecznej Anglii w tym serialu było wg mnie zbyt wiele nic nie wnoszących wątków, co czyniło serial nieco pogmatwanym i nie pozwalało przeżyć pełniej emocji związanych z głównymi bohaterami. Nie wiem tylko, czy to wada serialu czy może samej powieści Dickensa, której niestety nie czytałam.

Zgadzam się w zupełności. Już mi się te wątki zaczęły mieszać, tym bardziej że każdy z każdym miał jakieś powiązanie. Tak trochę od czapy ta wielka tajemnica pani Wade (spoiler), że Gowan złamał jej serce i ona teraz nienawidzi całego świata. Tym bardziej że tak na oko była z 15 lat od niego starsza. O co chodziło z Tattycoram też za bardzo nie wiem, że ją przygarnięto skądś wzięto pod opiekę - a kim byli jej rodzice, że taka jest ciemnawa, to już nie wiadomo (albo ja tego nie wyłapałam, nie wiem...). Pewnie w powieści Dickensa było to wyjaśnione, ale tutaj tak tylko liźnięte z wierzchu i taki misz masz wyszedł. Co oczywiście nie ujmuje filmowi uroku i wszystkich dobrych cech, które niewątpliwie należy mu przypisać.

W książce te "liźnięte" wątki są bardziej rozbudowane. Tattycoram to imię wymyślone przez Meagles,a, u Dickensa nie była czarnoskóra, przygarnięto ją z jakiegoś zakładu dla sierot, aby była pokojówką dla Pat ( w książce Minnie). Rodzice nieznani, imię i nazwisko nadane w tym zakładzie.

Poprawka - Pet to chyba przezwisko, ja czytałem polską wersję, w którym była nazywana Milusią.