Don bez przerwy zdradza żonę i bzyka się nawet z nauczycielką córeczki. Co będzie robił w następnych, aż boję się zapytać.... Przyszył sobie tożsamość, każde jego słowo to kłamstwo. Te retrospekcje totalnie nie ruszają przy takim rzeczywistym zachowaniu. Jego żona jest niesamowicie irytująca. Niestabilna i często niesamowicie naiwna by nagle stać się wreszcie inteligentna i rozgrywać wszystkich. Oczywiście także zaczyna zdradzać. Biuro to banda debilnych pijackich żmij, która każdemu jest gotowa wbić nóż w plecy. Pójdą się nachlać, w sumie już zaczynają z rana i tak w koło... Co to nas obchodzi? Cały czas zdradzają żony, gadają o dupach i głupotach. Dla Peggy liczy się tylko kariera. Pete to totalnie zakłamany, oczywiście zdradza jak prawie wszyscy, cały czas niedowartościowany egoista z twarzą żaby. Tacy są praktycznie wszyscy w biurze. Jedyny normalnie pozytywny gość z prawdziwą pasją Salvatore zostaje wywalony na zbity pysk. No i Joan odchodzi... Postać dziadka pojawia się na chwilę. Jako jednyna wywołuje razem z wnuczką prawdziwe emocje, ale oczywiście umiera. To już ta wnuczka przez tą chwile nas obchodzi bardziej niż reszta. Patrzę na ten serial jak na jakieś ludzkie zoo. Tyle ile oni piją, każdego by z czasem zabiło, ale szkocka fajne wygląda przy garniturze. Jakbym obserwował bawiące się i kopulujące orangutany w klatce. Wciągające, ale nic oprócz fajnych odniesień do kultury nie wnoszące. Zresztą tak było chyba zamierzone...