Bez przesady z Wioletką. W czwartym odcinku sama udowodniła, że Stefano zabił Montgomery'ego, w ósmym wybudziła z transu cały tartak. Zazwyczaj współpracowała w tworzeniu swoich wynalazków z bratem, jak np. w "Wrednej wiosce", gdzie wspólnymi siłami zniszczyli ścianę więzienia.

Zgodzę się, że Woodard jest gorszą Józefiną od tej, którą zaprezentowała Streep. Ale było raczej oczywiste, że twórcy zrobią wszystko, żeby odciąć się od wersji z 2004 roku, jeśli chodzi o tę postać. Streep zagrała ją świetnie i zwyczajnie nie dało się tego powtórzyć. Woodard musiała zmienić choć trochę osobowość tej postaci. Moim zdaniem starała się pokazać, że w Józefinie cały czas drzemie dawna odwaga i siła, dlatego była tak bezpośrednia i potrafiła sama uciec do Skisłej Groty.
Co nie zmienia faktu, że jej kreacje nie jest najlepsza, niestety.

Muszę przyznaję, że trzeci rozdział jest najgorszy z całego sezonu. CGI jest sztuczne, a rozpalenie ognia na łodzi to absurd.
Na szczęście pierwszy i czwarty są świetne, więc ostatecznie oceniam serial na 7/10.
Mam nadzieję, że drugi sezon będzie lepszy.

Co do ognia na łodzi - to scena wyciągnięta z książki. Tylko tam zajęło to oczywiście więcej czasu, no i zrobiła to sama Wioletka, a nie ktoś za nią. W porównaniu z książkową postacią, tutaj Wioletka jest niemal bezbarwna. Btw, cała seria jest raczej absurdalna, więc nie czepiałabym się akurat tego fragmentu specjalnie ;)

Serial jest absurdalny i groteskowy, ale promień światła latarni, który po odbiciu od latarki ojca Bagiennych lecącego awionetką z Peru wpada idealnie w soczewkę Klausa, momentalnie podpalając szal Józefiny - zbyt naciągane. Nawet groteska musi mieć jakiś sens. ;)

Ja rozumiem zamysł twórców. Odtworzenie postaci ciotki Józefiny dokładnie takiej jak w książce, która byłaby lepsza od tej Streep jest niemal niewykonalne, no ale efekt końcowy nie zachwyca. Panem Poe z kolei jestem zachwycony, mimo iż fizycznie wyobrażałem go sobie tak samo jak wyglądał na dużym ekranie a nie w serialu. Zgodzić się muszę z kolei, że postać Wioletki jest tu trochę spłycona. O tym, że kocha wynalazki to głównie się mówi a jak na razie stworzyła jeden. Ciekawe jest też to odcinanie się jak można od filmowej wersji i jednoczesne danie roli Wioletki aktorce, która wygląda niemal identycznie jak młoda Emily Browning. Czasami aż mam wrażenie, że to jakieś niewykorzystane ujęcia z filmu.

To prawda, wyglądem bardzo przypomina Emily Browning :) W sumie mogli dać rolę Józefiny ponownie Meryl Streep, ja bym się nie obraziła.

Niestety, ale zgadzam się z Wami.
To, czym twórcy zdenerwowali mnie najbardziej (a Ogromne Okno jest chyba moją ulubioną książką z "Serii...") jest kompletna zmiana charakteru Józefiny. Powiedzmy sobie szczerze - na koniec końców czytelnik/widz filmu z 2004 roku dochodzi do wniosku, że ciotka wcale nie była tak pozytywną postacią. Mimo, że lubiła dzieci i na swój "osobliwy" sposób próbowała się nimi zajmować, to do samego końca pozostała tchórzem i egoistką, która dla własnego (złudnego) bezpieczeństwa potrafiła oddać sieroty w ręce złego do szpiku kości Hrabiego Olafa. I właśnie to czyniło ją postacią tak intrygującą, bo wymykającą się jednoznacznej ocenie.
W interpretacji Alfree Woodard to rozwrzeszczana kobieta w średnim wieku, która na na sam koniec przechodzi "magiczną" przemianę i wyrzuca z siebie żenujący monolog (naprawdę, miałem ciarki wstydu) o tym, ile siły i odwagi dały jej dzieci, czym kompletnie zrujnowała charakter Józefiny.

Amen. Chociaż Woodard jest aktorką w podeszłym wieku - ale dowiedziałam się tego dopiero z filmwebu. W filmie faktycznie wygląda na 40-latkę; właściwie to dobrze dla niej.

Rzeczywiście, w życiu bym jej nie dał tych 60-kilku lat, babeczka świetnie się trzyma. :O

PS. I gdzie ten jej słynny kok? :(

Zgadzam się (choć zaznaczam, że książek nie czytałem) - ta część w porównaniu do filmu wypadła najgorzej. Woodard jakby wiedziała, że nigdy nie dorówna Meryl Streep i nawet nie próbowała zagrać tej postaci (żadna mimika, zero gry, jakieś krzyki, przydługie dialogi bez sensu)... Musiałem się zmusić, żeby przez te dwa odcinki jakoś przebrnąć. Zgadzam się również co do Wioletki - dziewczynka, która ją gra jest mdła i bez wyrazu, w zasadzie nie pełni żadnej roli, poza trzymaniem Słoneczka. Klaus jest ok w porównaniu do filmowego, chociaż dla mnie ubrali go jak małego doktoranta.

Co do ubioru głównych bohaterów nie mam akurat specjalnych zastrzeżeń. W filmie zdecydowano się na stylistykę bardziej wiktoriańską, tutaj poszli raczej w takie przerysowane, burtonowskie klimaty...no ok, jakiś tam pomysł jest. Chociaż Józefina w czerwonej kiecce "rozbiła bank", to prawda.

Postać Wioletki nie została zniszczona. Nie wiem o jakim wynalazku mówisz. W Przykrym Początku wspięła się po wieży za pomocą swojego wynalazku, aby uratować Słoneczko. W Gabinecie Gadów znalazła dowody na czyny Stefana, w Ogromnym Oknie wiedziała jak zawołać pomoc, w Tartaku Tortur "ocknęła" robotników z transu. Ma swój charakter, potrafiła się postawić panu Poe, mocniej odpowiedzieć Olafowi, ma ludzkie reakcje. Naprawiła maszynę w kuchni Olafa, zgadła słowo, które ocknęło Klausa z transu. W drugim sezonie jej postać znacznie się polepszyła, zresztą jak wszystkie.

Absolutnie przyznaje ci rację w kwestii Ogromnego Okna. To okno "rodem z korpo" było okropne. Serio, kto wpadł na taki pomysł? Józefina przegrała, ale czerwona kiecka wygrała. Dom był jakiś dziwny. Nie pasował do klimatu, zarówno opowieści jak i miejsca. Zresztą, w książce ledwie kawałek był na twardym gruncie, a tutaj mamy jedynie bibliotekę, która jest podtrzymywana przez drewniane podpory. Słabo. Streep była najlepszą Józefiną i chociaż tak się upierali, żeby serial nie był podobny do filmu, to mogliby ją zatrudnić, chociaż pewnie byłby to taki "odgrzewany kotlet", niestety. Ale myślę, że na pewno istnieje ktoś kto mógłby ją godnie zastąpić. Popieram Dunsty'ego w kwestii odwagi. Wciąż w niej drzemiała, była samotna i to przez to. Gdy poznała Shama od razu zaczęła inaczej się zachowywać

To że ciotka była do niczego to nie rasizm tylko spostrzegawczość !!!