Może nie o Polsce, ale na podstawie polskiej literatury - serial o Eberhardzie Mocku, niemieckim detektywie z Breslau. Chyba nawet coś ma powstać pod okiem A. Holland.

Krajewski popełnił też kilka książek o lwowskim policjancie Popielskim.

np biograficzny o Witkacym

Nie musi to być serial gangsterski. Ale uważam, że przydałby się serial rozgrywający się przed wojną, bo tematy wojenne przerabiamy bez przerwy i w filmach i serialach, a dwudziestolecie międzywojenne jest kompletnie pomijane.

Uważam podobnie, tzn. o międzywojniu jako zakresie chronologicznym i o tym, że nie musi to być serial gangsterski. Robiący furorę "Boardwalk Empire", czy w podobnym klimacie - "Peaky Blinders" wskazują, że lata tuż po pierwszej wojnie światowej są niezwykle atrakcyjne dla scenarzystów, w związku z czym sądzę, że nakręcenie serialu, którego akcja rozgrywałaby się w Polsce np. po 1920 roku byłoby z pewnością strzałem w dziesiątkę. Można by usadowić akcję np. na wieloetnicznych Kresach. W takim razie, klimat byłby bardzo bliski klimatowi z "Boardwalk Empire" - tygiel narodów: Polacy, Białorusini, Ukraińcy, (albo Rusini - wiadomo wszak, że jeszcze wówczas te dwa narody nie ukształtowały się w pełni), Żydzi. Tłem mogłoby się stać wiele wątków, np. wpływ agitacji komunistycznej na ludność ruską, napady terrorystyczne UWO na Polaków czy Rusinów, protesty chłopskie, kryzys gospodarczy (sytuacja w Polsce była nawet bardziej beznadziejna niż w świecie zachodnim). To jeden z wielu przykładów. Można by oprzeć scenariusz na którejś z powieści Sergiusza Piaseckiego. Wg mnie osadzenie akcji np. na wieloetnicznych Kresach mogłoby być świetnym pomysłem na porządny serial. Pomysłów nie brakuje, tak, jak i świetnych speców od spraw filmowych, zdolnych aktorów. Przeszkodą mogłyby być tylko (a raczej aż) brak pieniędzy na serial z prawdziwego zdarzenia i niewykluczone utyskiwania w mediach na to, iż serial mógłby kogoś urazić.

Na pewno nakręcenie serialu, na miarę np. "Boardwalk Empire", ale produkcji polskiej, którego akcja toczyłaby się na tle wydarzeń z historii Polski byłoby na pewno spełnieniem niewypowiadanych, jak na razie, oczekiwań polskch widzów

Pogranicze w ogniu.

Kochanek wielkiej niedźwiedzicy - zbeletryzowany dokument przemytniczo-przestępczych środowisk polsko-sowieckiego pogranicza z lat dwudziestych. Sex, przemoc, ciekawa oparta na faktach historia, tylko rock n rolla brak.Ucieczki, pościgi, kobiety, łatwe pieniądze, morze wypijanego alkoholu , tak wygląda codzienne życie przemytników w latach 20-stych XX w. na pograniczu polsko-białoruskim. Sentymentalnp podróż na Kresy Rzeczpospolitej, charakterni mężczyzni i twarde dziewczyny, których do działania nie zmusza tylko chęć zysku, ale przede wszystkim adrenalina i zew wolności. Aż dziw bierze, że nikt jeszcze w Polsce tego nie zekranizował, choć Machulski się kiedyś wypowiadał, że o tym myśli;).

Wszedłem w ten temat tylko po to, by zaproponować tę właśnie pozycję. Niepojętym dla mnie jest, że nikt jeszcze tego nie nakręcił, chociaż z drugiej strony - patrząc na kondycję współczesnego polskiego kina - może to i lepiej.

Serial rozgrywający się w latach 1908-1939. Opowieść o największym polskim, a w zasadzie litewskim karierowiczu - Józefie Piłsudskim (pierwowzorze Nikodema Dyzmy). Prawdziwa kopalnia motywów. Początki to jego działalność terrorystyczna przeciwko carskiej Rosji. Współpraca z polskim ruchem niepodległościowym. Działalność agenturalna na rzecz państw centralnych. I wojna światowa, nieudana próba wywołania powstania. Konflikt z Zagórskim. Potem internowanie przez Niemców. Układanie się z Kesslerem. Wreszcie oddanie mu przez Niemców władzy w odradzającej się Polsce. Konfrontacja z przeciwnikami politycznymi. Można wpleść mnóstwo ciekawych postaci drugoplanowych. Spiski i skrytobójstwa, sekowanie najwybitniejszych polskich dowódców - Rozwadowskiego, Hallera, Dowbór-Muśnickiego, Szeptyckiego. Wojna polsko-bolszewicka. Układ w Mikaszewicach. Potem załamanie się frontu. Uratowanie Polski przez gen. Rozwadowskiego. Powrót Piłsudskiego do dowodzenia, ale następnie po zakończeniu wojny, wycofanie się z polityki. Udział w spisku na życie pierwszego prezydenta Polski. Spiski w armii, zabójstwa i sprytne intrygi kompromitujące niewygodnych wojskowych i polityków. Zamach majowy. Pozbycie się niewygodnych ludzi. Wykończenie gen. Rozwadowskiego i gen. Zagórskiego. Bezpardonowe zwalczanie opozycji. Działalność siepaczy Piłsudskiego takich jak Beck, Wenda, Miedziński, Dąb-Biernacki, Kostek Biernacki, Wieniawa-Długoszowski. Brześć. Szpiegowanie we Francji. Nawiązanie kontaktów z III Rzeszą. Tajny protokół dołączony do układu o nieagresji z Niemcami z 1934 roku, mówiący o wspólnym zaatakowaniu Sowietów. Wreszcie śmierć Piłsudskiego i przeorientowanie polityki na sojusz z Francuzami i Anglikami. Serial kończyłaby napaść Niemców na Polskę sanacyjną, czyli tę zbudowaną przez Piłsudskiego.

Pan endek, jak mniemam.

Tak, endek, faszysta, komunista i mason w jednym, aha jeszcze antyglobalista, po prostu żałosne. Czy doprawdy każda próba powiedzenia prawdy o tym "złotym cielcu" zawsze musi się spotkać z tak prymitywnym atakiem? Czy zawsze ten, kto mówi prawdę o pierwowzorze Nikodema Dyzmy musi być nazywany endekiem albo komunistą?

Czy aby nie przesadzasz? A może samo określenie kogoś endekiem jest dla Ciebie obraźliwe? Przeczytaj jeszcze raz mój poprzedni post, składa się tylko z czterech słów i dwóch znaków interpunkcyjnych. Czy gdzieś w tym gąszczu znaków dopuściłem się "prymitywnego ataku" na Ciebie? Zapytałem, bo wydaje się oczywiste, że neoendecy nie przepadają za Piłsudskim, a więc uznałem, że to najbardziej prawdopodobna opcja. Komunista odpada, bo nie pisałeś nic o "pańskiej Polsce" i "niesprawiedliwości spolecznej". Faszysta również odpada, bo skrytykowałeś autorytarne rządy człowieka z ludu. A więc został mi endek (chociaż wstawka o "pierwszym prezydencie Polski" mi tu niezbyt pasuje, bo wszak wiadomo, że wybrany został głosami mniejszości). Bo drugiego monarchisty w tym temacie się nie spodziewam.

Chodziło mi o zaszufladkowanie. Niestety, ale prawie zawsze krytyka Piłsudskiego spotyka się z nazywaniem krytykującego endekiem albo komunistą. Ja nie utożsamiam się z żadną partią polityczną. Weźmy taką endecję. Wiele jej postulatów uważam za słuszne (nie bez powodu w międzywojniu cieszyła się największym poparciem), ale inne kategorycznie odrzucam. O Piłsudskim mam złe zdanie, bo znam historię II RP. Nie tę propagandową, tworzoną po zamachu majowym, ale wcześniejszą, kiedy nie obowiązywała ustawa o nienaruszaniu czci marszałka.

Łódź okresu międzywojennego i jego świat przestępczy w dużej mierze opanowany przez żydów. To mogłoby być coś i to na podstawie prawdziwych realiów historycznych.

Menachem Bornsztajn zwany "Ślepym Maksem", mówią że był królem przestępczego półświatka w Łodzi. Polecam poczytać.

Świetny byłby serial, gangsterskiej Polski lat 90tych tak jak w BI pojawiały by się postacie fikcyjne ( Narcis, Rosetii, Chulky czy Richard ) Jak i historyczne (Al Capone czy Luciano) w Polskiej wersji pojawili by się między innymi Pershing, Masa czy Wariat.

Propozycji, jak widać, podano tu wiele. Jednak zawężają się one do XX wieku (międzywojnie, a nawet lata 90. XX wieku) i to przeważnie do tematyki gangsterskiej albo biograficznej (bohater miałby mieć charakter wybitnie niejednoznaczny). Warunkiem do nakręcenia polskiego serialu opartego na faktach nie musi być osadzenie do w realiach ostatniego stulecia. Spróbuję tutaj zaproponować coś innego. otóż można zauważyć, że nikt jeszcze nie zainteresował się np. osiemnastowieczną Polską: rozbiory, reformy państwa z finalnym aktem w postaci drugiej konstytucji na świecie, reakcja ze strony tzw. targowiczan, wojna z Rosją, insurekcja kościuszkowska. Można by nakręcić serial o Tadeuszu Kościuszce. W końcowym sezonie Kościuszko zostałby wzięty do niewoli. Historia życia Kościuszki w latach 90. XVIII wieku mogłaby nasunąć wiele retrospekcji z jego życia (np. pobyt we Fracji, udział w rewolucji amerykańskiej). To jeden z przykładów i jednocześnie dowód na to, że można czerpać pomysły na polski serial historyczny z innych epoko, niż z epoki współczesnej. To także dowód na to, że potrzeba na polski serial historyczny jest nagląca. Musimy zrobić kolejny wyłom w tworzeniu seriali czy filmów historycznych, w których role złych grają nierzadko Niemcy, a nie Rosjanie (kwestia współczesnej polityki nie ma tutaj znaczenia, chodzi o to, że istnieje pewna ciągłość w polskim dorobku filmowym, mająca początek po 1945 roku)

Powyżej - dodam - powstaje kłótnia wokół Piłsudskiego i jego największych adwersarzy (choć niejedynych). Wiadomo, że i Dmowski miał ciekawą biografię. Jego życie także może się stać kanwą do nakręcenia niebanalnego serialu historycznego: podróż do Tokio, udział w konferencji pokojowej, po 1919 roku schowanie się w zaciszu z dala od polityki, inspirowanie młodych w obozie endeckim. Choć w przeciwieństwie do Piłsudskiego, Dmowski to raczej polityki gabinetowi, niż wojskowy czy konspirator. Dmowskiemu bliżej do Nucky'ego. Piłsudskiemu do Darmody'ego

Przecież masz "Odwróconych" ;)

Według mnie najbardziej burzliwe okresy wewnątrz Rzeczypospolitej przypadały na okres rozbicia dzielnicowego oraz czasy około rozbiorowe.