Zrealizowana w pięćdziesiątą rocznicę śmierci Stefana Żeromskiego adaptacja "Ludzi bezdomnych" jest jednym z czternastu dzieł wybitnego, polskiego reżysera i scenarzysty Włodzimierza Haupe. Twórca zaadaptował z powieści jedynie postać głównego bohatera. W rolę przystojnego lekarza wcielił się doświadczony aktor Jan Englert, który swoim zachowaniem i fizjonomią wiernie odtworzył wizerunek młodego Judyma. Akcja skupia się na najważniejszych epizodach z życia doktora. Na samym początku razem z bohaterem poznajemy cztery towarzyszki jego pobytu w romantycznej Francji. Oczarowany Tomasz z osobliwą fascynacją przygląda się pięknej Natalii (Małgorzata Krzewińska). W kolejnych scenach akcja przenosi się do biednych dzielnic Warszawy, które są starym domem doktora. Tam na nowo odradzają się wspomnienia z dzieciństwa, ukazują się osoby z rodziny głównego bohatera. Możemy podziwiać kreację obłąkanej sąsiadki oraz jej młodej i perwersyjnej wnuczki (Joanna Szczepkowska). Ważną, jak i bardzo wyrazistą postacią jest również brat medyka (Piotr Fronczewski). W filmie przedstawiona jest kłótnia braci, kiedy to zarzucona zostaje milczącemu i skrytemu w cieniu Judymowi niesprawiedliwość oraz pycha z ust zazdrosnego Wiktora. Moim zdaniem reżyser świetnie podkreślił sylwetki aktorów poprzez ubogą i jednolitą scenerię, co skłania widzów do skupienia całej uwagi na gestach i słowach. Zajmujący film, z ciekawymi kreacjami i zamysłem z pewnością zaciekawi fanów lektury Żeromskiego oraz otworzy przez nimi inny sposób myślenia i postrzegania głównej postaci "Ludzi bezdomnych". Serdecznie zachęcam do obejrzenia tego zaledwie półtoragodzinnego dzieła nieżyjącego już reżysera.
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
