Recenzja serialu

Pamiętniki wampirów (2009)

W ostatnich latach świat filmu ogarnęła "wampiromania". Nagle produkcje o tych stworach stały się największymi hitami. Szał zapoczątkowała "Buffy: Postrach wampirów", potem była "Czysta krew", saga "Zmierzch" no i "Pamiętniki wampirów".

Ten ostatni opowiada o losach nastoletniej Eleny Gilbert (Nina Dobrev) i rywalizujących o jej względy braciach Salvatore. Historia byłaby szablonowa, gdyby nie fakt, że Stefan (Paul Wesley) i Damon (Ian Somerhalder) to wampiry, które 150 lat temu również walczyły o ukochaną Katherine (w tej roli także Nina Dobrev) - bezwzględną manipulantkę z wyglądu przypominającą Elenę. W kolejnych odcinkach pojawiają się m. in. czarownica i wilkołak. Główna bohaterka bliżej poznaje tajemnice mrocznego miasteczka Mystic Falls. Wraz z ukochanymi i przyjaciółmi staje do walki ze złem, z której żadne z nich może nie wyjść cało.

Po samym opisie można stwierdzić, że to powtórka infantylnego "Zmierzchu" i rzeczywiście pierwsze odcinki są porażką. Beznadziejne dialogi, fabuła o wszystkim i o niczym, skupienie na wątku miłosnym, nic ciekawego. Jednak kolejne epizody stają się coraz lepsze i wreszcie zaczyna coś się dziać. Wątki się rozszerzają, akcja wciąga, nie wiadomo, jakich bohaterów czeka śmierć, uczucia Eleny schodzą na drugi plan, nawet dialogi się poprawiają. Każdy znajdzie coś dla siebie.

Aktorstwo nie stoi na wysokim poziomie, lecz znaczną poprawę widać w 2. sezonie. Nina Dobrev jest przepiękną kobietą, lecz uroda talentu nie doda. W roli Eleny początkowo sprawdza się średnio, trzeba też zauważyć, że postać nie wymaga wybitych umiejętności. Natomiast jako Katherine radzi sobie znakomicie, znacznie polepszyła się od pierwszej serii. Nasz rodak, Paul Wesley, również nie musi się trudzić w odgrywaniu roli Stefana - bohater może wydawać się nudny, jednak z czasem potrafi zaciekawić i zdobyć sympatię. Zdecydowanie najlepiej wypada Ian Somerhalder jako Damon. Jego mimika i sposób wczuwania się w rolę po prostu powala na łopatki. Jest świetny, mimo że starszy brat Salvatore wzbudza mieszane odczucia. Pozostali aktorzy również wypadają nieźle. Początkowo ich postacie stanowią tło, w kolejnych odsłonach ich wątki stają się coraz istotniejsze. Caroline z naiwnej blondynki zostaje przewrażliwioną wampirzycą - Candice Accola doskonale poradziła sobie z tą metamorfozą. Kat Graham budzi respekt jako potężna czarownica, natomiast Steven R. McQueen nie wzbudza większych emocji, tak samo jego postać.

Nie podoba mi się, jak twórcy potraktowali Jennę, która miała potencjał na rewelacyjną bohaterkę, a wcielająca się w nią Sara Canning była naprawdę świetna. Pojawiała się nieregularnie i rzadko, później dało się zauważyć, że postać przeszkadza scenarzystom.

Chociaż czuć tu komercję na kilometr, serial ma w sobie coś interesującego, m. in. ciekawą fabułę i fantastycznych bohaterów. Każdy przed skazaniem go na porażkę i fałszywym osądem o podrobienie innych hitów o wampirach powinien obejrzeć kilka odcinków (najlepiej od połowy, dużo się nie traci) i przekonać się o tajemnicy sukcesu "Pamiętników wampirów".