Recenzja wyd. DVD filmu

Big Love (2012)

Fabuła rozpoczyna się od miłości szalonej i niewinnej, od pierwszych uniesień i wzlotów miłosnych. Wagary, pierwszy seks, pierwsza miłość. Wszystko to zapowiada się na "bajkowy romans" zakończony happy endem. Niestety to tylko złudzenie. O tym, że finał tej trudnej miłości miał swój tragiczny koniec, dowiadujemy się już niemal na początku filmu, gdyż akcja jest prowadzona dwutorowo. Debiut kinowy Barbary Białowąs miał być, jak sama mówiła, obaleniem mitu wielkiej miłości. No i jest...

Maciek (Antoni Pawlicki), pewny siebie 24-latek, zakochuje się bez pamięci w szesnastoletniej Emilii (Aleksandra Hamkało). Oboje są zbuntowani. On – charyzmatyczny i samowystarczalny, Ona – niedoświadczona i zwariowana. Już od pierwszego wejrzenia rodzi się między nimi ogromna namiętność, tak wielka, że aż niemożliwa do poskromienia. Dziewczyna poświęca dla niej wszystko, porzuca swój dom rodzinny, aby zamieszkać ze swoim kochankiem. Początkowo wszystko wydaje się idealne i beztroskie – to wielka miłość na całe życie. Ale z czasem dziewczyna dojrzewa, emancypuje się, zaczyna dostrzegać świat z zupełnie innej perspektywy, aż wreszcie traci rozum, zaczyna szaleć, ćpać. Po maturze dostaje się na studia wokalne. Niedługo później zakłada swój zespół i zaczyna robić karierę. Pierwsze sukcesy dodają Emilii pewności siebie. Wkrótce wokół niej zaczynają pojawiać się nowi mężczyźni. Jej związek z Maćkiem zostaje wystawiony na próbę. Pojawiają się pierwsze kłótnie, aż w końcu dochodzi do zdrady. Pomimo tego że jest już z innym, nie potrafi zapomnieć o swojej pierwszej miłości. Słowa piosenki "Więc zabij ją i zabij mnie, to będzie łatwe, nie bój się. Przeklinam cię i kocham cię, z miłości leczy tylko śmierć" pomagają widzowi w pewien sposób rozwikłać tę skomplikowaną zagadkę psychologiczną.

Film Barbary Białowąs porusza temat umierającego uczucia. Ukazuje nam, że nie ma miłości idealnej. To tylko mit, ale kiedy ma się 16 lat, trudno w to uwierzyć. Wiele scen w filmie jest nielogicznych, a bohaterowie często zachowują się irracjonalnie, ale to było celowe. Widać, że każda scena była dokładnie przemyślana i ma znaczenie. By zrozumieć i dowiedzieć się, dlaczego związek tych dwojga zakończył się tak tragicznie, należy wziąć pod uwagę każdy najdrobniejszy szczegół. Na szczególną uwagę zasługuje również świetnie dobrana muzyka. Przede wszystkim utwory, które wykonywała filmowa Emilia m. in. tytułowa piosenka ("Big love" Ady Szulc - zdobywczyni trzeciego miejsca polskiej edycji programu telewizyjnego typu talent show), która jest najlepszą reklamą filmu.

Pewnie film nie oddziaływałby tak na widza, gdyby nie przekonująca gra głównych aktorów, czyli Aleksandry Hamkało i Antoniego Pawlickiego. Ten duet aktorski  sprawdził się w 100%.  Młoda aktorka jako nowa gwiazda polskiego kina wypadła po prostu genialnie. Moim zdaniem swoją gracją i perfekcją przysłoniła trochę samego Pawlickiego.

Uważam, że filmy powinny coś wnosić, wzbudzać wątpliwości, czegoś uczyć. Ten film to robi. To bardzo dobre kino. O.S.T.R. pytał kiedyś w swoim utworze, co ma zrobić, żeby uratować polski hip hop. Niestety na to pytanie nie dostał nigdy odpowiedzi. Ale wiadomo, co zrobić z polskim kinem. Polska kinematografia powinna zacząć produkować więcej filmów tego typu, a przestać kręcić kolejne komedie romantycznych, które zawsze mają taką samą fabułę.