Recenzja filmu

Forrest Gump (1994)

Film Roberta Zemeckisa "Forrest Gump", oparty na powieści Winstona Grooma pod tym samym tytułem, należy bez najmniejszych wątpliwości do tych obrazów, które poprzez swoją prostotę, lekkość, doskonałą fabułę i sposób ukazania tematu sprawiają, że widz nie pozostaje obojętny na to, co ogląda. Podczas seansu rozmyśla nad wartością swojego życia oraz tego wszystkiego, co odgrywa w nim najistotniejszą rolę. Efekt twórców tego przepięknego dzieła broni się sam. Mimo że ciągle obsypywani jesteśmy ze wszystkich stron powstającymi co nowszymi produkcjami, tak naprawdę tylko niewiele z nich zasługuje na miano dzieła kultowego. Film przedstawia historię na pozór zwyczajnego chłopca, który ze względu na niższy od rówieśników iloraz inteligencji ma problemy z zaaklimatyzowaniem się w nowym środowisku. Uważany jest za miejscowego głupka. Pomimo licznych przeciwności, utartych i zakorzenionych w społeczeństwie podziałów, Forrest staje się, po części przez przypadek i zwyczajne szczęście, wszechstronnym, powszechnie znanym, lubianym, jak również szanowanym człowiekiem. Wiele osób pod wpływem jego samorealizacji i dążenia do szczęścia odnajduje sens swojego istnienia. Bohatera wyróżnia silne przekonanie do życia według przyjętych zasad, które to od najmłodszych lat wpajała mu mama, i to właśnie one w największym stopniu mają wpływ na jego życiowe osiągnięcia. Forrest spotyka na swojej drodze wiele wybitnych, znanych osobistości m.in.: prezydentów Stanów Zjednoczonych, Elvisa Presleya czy Johna Lennona. Udaje mu się ukończyć koledż, po czym spełnia swój patriotyczny obowiązek i zostaje żołnierzem i jedzie do Wietnamu. Obraz zawiera doskonale przemyślaną fabułę, jest też pełen mądrych i egzystencjalnych sentencji jak np.: "Życie jest jak pudełko czekoladek, nigdy nie wiesz, co ci się trafi" czy "Głupi ten, co głupio robi". Muzyka towarzyszy nam w najważniejszych momentach filmu i przez to nadaje im głębszy wymiar. Aktorzy, a w szczególności główny bohater (w tej roli Tom Hanks) z wspaniałej postaci ukazanej przez pisarza, stworzył równie niezwykłą i pozostającą na długo w naszych umysłach kreację. Obraz został doceniony przez licznych krytyków, zdobył również sześć Oskarów, między innymi dla najlepszego filmu, pierwszoplanowego aktora, za reżyserię, scenariusz adaptowany, czy efekty wizualne. Film opowiada o poszukiwaniu prawdziwej miłości, która jest silniejsza od śmierci, swojego przeznaczenia, odnajdywaniu własnego "ja" w otaczającej nas rzeczywistości, która nie zawsze jest różowa, ale przede wszystkim o pokonywaniu naszych słabości. Dotyka chyba wszystkich płaszczyzn życia, problemów egzystencjalnych, najsilniejszych uczuć. Film jednym słowem jest pasjonujący, więc nie pozostaje mi nic innego jak gorąco polecić go wszystkim tym, którzy jeszcze nie mieli okazji go zobaczyć. Bez najmniejszych wątpliwości należy do jednego z ponadczasowych i najlepszych dzieł jakie zdążyłam już zobaczyć.