Jak się okazuje, w Chicago nie znają się na horrorach. Niedawno utwierdziłem się w przekonaniu, że studenckie-niestudenckie etiudy i różnej maści inne krótkometrażowe pierdoły to prawie zawsze śmieci. Obejrzałem "Teddy'ego", 12-minutową produkcję SlasherStudios.com, wziętej witryny rozprawiającej nad – nie inaczej – moimi ulubionymi slasherami. Podczas 2012 Chicago Fear Fest "Teddy" został nagrodzony laurem publiczności. A ja pytam: za co?
Poza Fear Festem, krótkometrażówka trafiła także do oficjalnej selekcji podczas festiwali kina grozy w Madison czy Oshkosh w stanie Wisconsin. Projekt został powołany przez założycieli SlasherStudios, Steve'a Goltza i Kevina Sommerfielda, którzy w produkcji objęli także funkcje twórcze. Kwietniem 2011 "Teddy: It's Gonna Be a Bear" (pełny tytuł) odnotował swoją premierę. Poza kręgiem festiwalowych wyjadaczy, uznaniem cieszył się wśród fanów horroru zza Oceanu. Dotąd niewzruszony uznawałem, że Amerykanom na pewno nie można odmówić płodności, rzemieślniczego zacięcia, ale też fantazji i serca w kwestii tworzenia kina grozy. Na podstawie gustu audiencji w Chicago stawiam tę tezę pod znakiem zapytania. Sommerfield zarzekał się, że jego etiuda to "nowy eksperyment w terrorze i rudyment slashera lat 80.". Trudno nazywać eksperymentem film, którego scenariusz można opowiedzieć w jednym zdaniu, który nie jest ani zawrotny, ani estetyczny, i który stara się być więcej niż etiudką ekscentrycznego webmastera nakręconą cynicznie dla znajomych...
"He's Beary Scary" – podpowiada nam tagline filmu. No, he's not. "Teddy'ego" wypełnia zakamuflowana homofobia, ujęcia szpetnych panien w miłosnej ekstazie i pierdy szkolnego "jocka" z wielkim piwnym mięśniem (w tej roli sam Goltz). Rola SlasherStudios powinna ograniczać się do zapędów dziennikarskich. Odwalają dobrą pisaną robotę...
Poza Fear Festem, krótkometrażówka trafiła także do oficjalnej selekcji podczas festiwali kina grozy w Madison czy Oshkosh w stanie Wisconsin. Projekt został powołany przez założycieli SlasherStudios, Steve'a Goltza i Kevina Sommerfielda, którzy w produkcji objęli także funkcje twórcze. Kwietniem 2011 "Teddy: It's Gonna Be a Bear" (pełny tytuł) odnotował swoją premierę. Poza kręgiem festiwalowych wyjadaczy, uznaniem cieszył się wśród fanów horroru zza Oceanu. Dotąd niewzruszony uznawałem, że Amerykanom na pewno nie można odmówić płodności, rzemieślniczego zacięcia, ale też fantazji i serca w kwestii tworzenia kina grozy. Na podstawie gustu audiencji w Chicago stawiam tę tezę pod znakiem zapytania. Sommerfield zarzekał się, że jego etiuda to "nowy eksperyment w terrorze i rudyment slashera lat 80.". Trudno nazywać eksperymentem film, którego scenariusz można opowiedzieć w jednym zdaniu, który nie jest ani zawrotny, ani estetyczny, i który stara się być więcej niż etiudką ekscentrycznego webmastera nakręconą cynicznie dla znajomych...
"He's Beary Scary" – podpowiada nam tagline filmu. No, he's not. "Teddy'ego" wypełnia zakamuflowana homofobia, ujęcia szpetnych panien w miłosnej ekstazie i pierdy szkolnego "jocka" z wielkim piwnym mięśniem (w tej roli sam Goltz). Rola SlasherStudios powinna ograniczać się do zapędów dziennikarskich. Odwalają dobrą pisaną robotę...
Moja ocena:
5
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
