Raz na jakiś czas w przemyśle filmowym zdarzają się historie miłosne, które szczerze wzruszają. Siekają na kawałeczki najtwardsze serca, napełniają łzami oczy i przemielają umysły i emocje, tworząc emocjonalno-energetyczny eliksir dla duszy. Taką historię sprzedaje nam właśnie ceniona duńska reżyserka Lone Scherfig w swoim najnowszym filmie "Jeden dzień".
"Jeden dzień" to adaptacja bestsellerowej powieści autorstwa Davida Nichollsa. Opowiada niezwykłą historię Emmy (Hathaway) i Dextera (Sturgess), którzy od dwudziestu lat spotykają się zawsze 15 lipca (przynajmniej to jest nam pokazane w filmie). Ona jest skromna i zakompleksiona. Zupełnie w siebie nie wierzy. On - pewny siebie, bogaty, odrobinę przemądrzały. Los pokazuje jednak, że w życiu wszystko się zmienia i nic nigdy nie jest absolutnie pewne.
Scherfig zabiera nas w sentymentalną, słodko-gorzką podróż, począwszy od lat osiemdziesiątych, do dziś. Jesteśmy świadkami przemiany bohaterów, nie tylko psychicznej, ale i fizycznej. Reżyserka z pomocą rewelacyjnych scenografów, kostiumologów, charakteryzatorów doskonale pokazuje, jak zmieniał się świat, moda, technologie. Stanowi to niezwykle klimatyczne i piękne tło dla wzruszającej historii miłosnej. I choć ta chwilami jest odrobinę ckliwa (zwłaszcza ostatnie 10 minut filmu), to ani nadęta, ani pompatyczna. W dużej mierze jest to zasługa rewelacyjnych, chwilami zabawnych i mądrych dialogów oraz aktorów, którzy w taki, a nie inny sposób je wypowiadają.
Aktorstwo jest zdecydowanie bardzo dużym atutem filmu. Anne Hathaway i Jim Sturgess jako para przyjaciół i kochanków mają w sobie coś niezwykłego i magicznego, grają lekko, delikatnie i z klasą, co sprawia, że ogląda się ich z wypiekami na twarzy. Świetnie sprawdzali się zarówno jako zwariowani dwudziestolatkowie, jak i stateczniejsi, zbliżający się do czterdziestki ludzie.
"Jeden dzień" nie jest ani arcydziełem, ale odkąd zobaczyłem zwiastun i cudowny plakat, zakochałem się w tym filmie i w jego historii. Po wyjściu z sali kinowej udało mi się ten stan utrzymać, a to sukces! Film ma wiele wad, ma też kilka niedociągnięć no i ta ckliwość. Mimo tego "Jeden dzień" jest jak kubek gorącego kakao w chłodne jesienne dni. Może trochę za słodki, może trochę banalny, ale cudownie grzeje od środka! Mi to wystarcza!
"Jeden dzień" to adaptacja bestsellerowej powieści autorstwa Davida Nichollsa. Opowiada niezwykłą historię Emmy (Hathaway) i Dextera (Sturgess), którzy od dwudziestu lat spotykają się zawsze 15 lipca (przynajmniej to jest nam pokazane w filmie). Ona jest skromna i zakompleksiona. Zupełnie w siebie nie wierzy. On - pewny siebie, bogaty, odrobinę przemądrzały. Los pokazuje jednak, że w życiu wszystko się zmienia i nic nigdy nie jest absolutnie pewne.
Scherfig zabiera nas w sentymentalną, słodko-gorzką podróż, począwszy od lat osiemdziesiątych, do dziś. Jesteśmy świadkami przemiany bohaterów, nie tylko psychicznej, ale i fizycznej. Reżyserka z pomocą rewelacyjnych scenografów, kostiumologów, charakteryzatorów doskonale pokazuje, jak zmieniał się świat, moda, technologie. Stanowi to niezwykle klimatyczne i piękne tło dla wzruszającej historii miłosnej. I choć ta chwilami jest odrobinę ckliwa (zwłaszcza ostatnie 10 minut filmu), to ani nadęta, ani pompatyczna. W dużej mierze jest to zasługa rewelacyjnych, chwilami zabawnych i mądrych dialogów oraz aktorów, którzy w taki, a nie inny sposób je wypowiadają.
Aktorstwo jest zdecydowanie bardzo dużym atutem filmu. Anne Hathaway i Jim Sturgess jako para przyjaciół i kochanków mają w sobie coś niezwykłego i magicznego, grają lekko, delikatnie i z klasą, co sprawia, że ogląda się ich z wypiekami na twarzy. Świetnie sprawdzali się zarówno jako zwariowani dwudziestolatkowie, jak i stateczniejsi, zbliżający się do czterdziestki ludzie.
"Jeden dzień" nie jest ani arcydziełem, ale odkąd zobaczyłem zwiastun i cudowny plakat, zakochałem się w tym filmie i w jego historii. Po wyjściu z sali kinowej udało mi się ten stan utrzymać, a to sukces! Film ma wiele wad, ma też kilka niedociągnięć no i ta ckliwość. Mimo tego "Jeden dzień" jest jak kubek gorącego kakao w chłodne jesienne dni. Może trochę za słodki, może trochę banalny, ale cudownie grzeje od środka! Mi to wystarcza!
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Recenzja Jeden dzień (2011)
Uciekaj, moje serce15 lipca. Magiczna data. Dwoje tak obcych sobie ludzi, zbieg okoliczności, odurzenie winem, przyjaźń na... czytaj więcej
10
Recenzja Jeden dzień (2011)
Em i Dex, Dex i EmEm i Dex, Dex i Em... Ona - kryjąca się za wielkimi oprawkami, zakompleksiona, wojująca o prawa człowieka... czytaj więcej
Recenzja Jeden dzień (2011)
Szczęście pisane jedną datąCzy prawdziwa przyjaźń między kobietą a mężczyzną jest możliwa? Taka prawdziwie kumpelska relacja,... czytaj więcej
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
