Ślepy tor

Począwszy od teatralnej maniery w grze aktorskiej, przez fajny sposób narracji, gadki-powiastki-ballady, aż po to niesamowite "serwus", które Autor rzuca na początku rozmowy telefonicznej. Film (filmik raczej) ewidentnie godny polecenia.

ARCHIWUM GROZY lub jak ktoś woli opowieści niesamowite....ŚLEPY TOR z roku 1967 na podstawie opowiadania Stefana Grabińskiego,reżyser Ryszard Ber, scenariusz Krzysztof Teodor Teoplitz. Autor-dziennikarz bez weny twórczej przygotowuje się do podróży pociągiem,kiedy zjawia się u niego duch profesora Ryszpansa i opowiada...

Atmosfera tego filmu jest przytłaczająca. Z jednej strony groza i poczucie czyhającego
niebezpieczeństwa, z drugiej prawdziwe stadium szaleństwa które zaczyna udzielać się każdemu
bohaterowi by finalnie zakończyć produkcję mocnym akcentem jako wypełnieniem zapowiadanych
tragicznych zdarzeń. Klimat "Ślepego toru"...

Dlaczego 9 ??? Krótkometrażowa groza z pogranicza fiksum dyrdum i bujnej wyobraźni. Wsiąść do pociągu byle jakiego, oby tylko nie wjechał na ślepy tor, no chyba, że jesteśmy literatem bez weny i potrzeba nam doznań. Na ślepym torze doznania są takie, że nawet lalka się poci.
Kapitalna historyjka grozy w cyklu...

Czy tylko mnie się wydaje, że profesor Edward Ryszpans wygląda jak Anthony Hopkins?