trudno mi ten film ocenić
Z jednej strony jest to absolutnie przepiekana dość oryginalna opowieść o miłości; bezgranicznej miłości, która wygrywa z czasem i ze śmiercią i oczywiście o pogodzeniu się i gotowości na godne i "spokojne" odejście;
poza tym bardzo dobra obsada: Rachel Weisz, (którą uwielbiam) , Hugh Jackman (do którego się przekonałam) i Ellen Burstyn (jako doskonałe tło dla historii) przepiękna muzyka, zdjęcia, co więcej same przejścia między trzema płaszczyznami opowieści są sprawne i ciekawie zrealizowane.

Z drugiej jednak strony nie wiem czy nie ma tu miejsca pewien przerost formy nad treścią, brakuje mi czegoś w tej historii, nie mam tu na myśli jakiegoś spektakularnego zwrotu akcji, nawet nie wiem jak to nazwać coś co by jeszcze mocniej na mnie podziałało i przykuło jeszcze bardziej uwagę (prawdę mówiąc musiałam się na początku odrobinę zmusić by dotrwać do końca) wszystko to dość pretensjonalne ...

film ogólnie wart obejrzenia
absolutnie nie porównuję do Requiem dla snu ale on spotęgował moje rozczarowanie tym obrazem 7/10