W tym sensie jak najbardziej się zgadzam. O filmie dowiedziałem się przypadkiem z książki (dwutomowej) pt "Pitaval filmowy" Czesława Michalskiego, nieżyjącego już krytyka filmowego i dziennikarza.

Niemniej jednak, ja wyciągnąłem też wiele innych wniosków. Otóż film (choć pewnie nie takie było zamierzenie Goebelsa, który użył go dla swojej propagandy) niesie też ważne przesłanie: żaden władca nie powinien ślepo ulegać swoim doradcom, tym bardziej jeśli to nowa osoba albo nie do końca rozumie się jego intencje. Żyd Suss reprezentuje nikczemnego człowieka, który nie cofnął się przed niczym, żeby osiągać swoje osobiste korzyści. Zaczął żałować dopiero, gdy dowiedział się o tym, że zostanie za swoje nikczemne czyny ukarany (a i tak nie wiadomo, na ile jego "nawrócenie" było szczere, a na ile wynikało z chęci ocalenia życia). Osobiście uważam, że Żyd Suss tak naprawdę reprezentuje ludzi pokroju Hitlera, Goebelsa czy Stalina etc. - choć zamierzenie filmu było inne, to jednak można ten film na taki sposób interpretować. Jak to się mówi - "Pycha kroczy przed upadkiem".