Właśnie obejrzałam. Mówiąc szczerze liczyłam na drugą Filadelfie. Chodzi mi o emocje, które w tym filmie było bardzo oszczędnie dozowane. A przecież ta choroba, szczególnie w tamtych latach budziła ogromne emocje, jak wszystko, co nowe i jeszcze niepoznane.
Sam homoseksualizm był w tamtych czasach mocno kontrowersyjny, i stygmatyzowany Dodajmy jeszcze chorobę, która swoje początki miała właśnie w środowisku gejowskim..
A tu mamy bardzo spokojny, klimatyczny obraz. Może właśnie na tym polega jego urok? Sama nie wiem ….W każdym razie obraz narzuca refleksje. Musze jutro spojrzę na niego nieco inaczej.
Wzruszająca, piękna scena, kiedy brat odsłuchuje nagranie … Myślę, że ten przekaz od starszego brata, dał mu siłę do życia, i do zaakceptowania siebie takiego, jakim jest.

Klimatyczna muzyka i pięknie nakręcone zdjęcia
Film na pewno wart obejrzenia,

"A przecież ta choroba, szczególnie w tamtych latach budziła ogromne emocje, jak wszystko, co nowe i jeszcze niepoznane."
co za idiotyczna argumentacja.

to, że AIDS budziło ogromne emocje znaczy że obowiązkowo w filmach poruszających tą tematykę trzeba to podkreślać jak bardzo to było kontrowersyjne? to że budziło ogromne emocje to znaczy, że ów emocje wręcz powinny buzować na ekranie, trzeba to wręcz rzucać widzowi w twarz - to dopiero jest właściwy sposób opowiadania takich historii?

współczuje zatem podejścia do kina i do kontrowersyjnych tematów. a przypomnienie, że ta choroba miała swoje początki w środowisku tak bardzo potrzebne. bo nie wytyka się tego za każdym razem.

prawda? jestem na świeżo po filmie. wchodzę tutaj i aż nie dowierzam, że ten film ma aż tak niską ocenę -   oglądając ten film aż dech mi zaparło. z ogromną chęcią zapoznałabym się bliżej z twórczością Yen Tana szczególnie jeżeli wszystkie jego filmy są tak piękne jak ten. oceny zdecydowanie są tu zaniżone przez tematykę ...albo równie idiotyczną argumentację jaką zaprezentowała vilka1...