500 dni miłości/film/500+dni+mi%C5%82o%C5%9Bci-2009-4807622009
pressbook
Inne
O FILMIE
?To zwykła opowieść o chłopaku i dziewczynie? ? tymi słowami narrator rozpoczyna ?500 dni miłości?. A jednak film jest czymś więcej ? to zabawna, a jednocześnie prawdziwa historia ponad półtorarocznego związku. Tom jest niepoprawnym romantykiem. Wierzy, że nawet w obecnych cynicznych czasach prawdziwa miłość zdarza się tylko raz. Niestety Summer nie podziela jego zdania. To nie przeszkadza Tomowi walczyć o uczucia dziewczyny. Jest jak współczesny Don Kichote ? marzyciel próbujący osiągnąć nierealne cele. Po jakimś czasie nie jest zakochany w Summer, tylko w idealizowanym obrazie dziewczyny, który sam stworzył. Historia zaczyna się w dniu gdy piszący teksty na kartki z życzeniami Tom (Joseph Gordon-Levitt) poznaje nową sekretarkę swojego szefa, Summer (Zooey Deschanel). Dziewczyna wydaje się być poza jego zasięgiem, ale okazuje się, że mają ze sobą dużo wspólnego. Oboje uwielbiają The Smiths i surrealistyczne obrazy Magritte?a. Do tego Tom kiedyś mieszkał w Jersey, a Summer ma kota o imieniu Bruce. Pasują do siebie jak dwie połówki jabłka? Po trzydziestu jeden dniach akcja powoli się rozwija. Trzydziestego drugiego dnia Tom jest już zakochany na zabój. Summer jawi mu się jako ideał. Sto osiemdziesiątego piątego dnia przychodzi lekkie zawirowanie, ale Tom wciąż ma nadzieję. Jego relacja z Summer jest raz lepsza, raz gorsza ? spotykają się, po chwili przestają do siebie odzywać. W filmie pojawiają się skoki w czasie, sceny na dzielonym ekranie, karaoke. Wszystko to składa się na kalejdoskop przeżyć i skłania do refleksji na temat tego, czemu próbujemy zrozumieć czym jest miłość. Fox Searchlight Pictures przedstawia ?500 dni miłości?, produkcję Watermark Production. To reżyserski debiut Marca Webba, scenariusz napisali Scott Neustadter i Michael H. Weber (?Różowa Pantera 2?). Producentami filmu są Jessica Tuchinsky, Mark Waters, Mason Novick i Steven J. Wolfe. Za zdjęcia odpowiada Eric Steelberg (?Juno?), scenografię stworzyła Laura Fox (?Wszystkie boże dzieci tańczą?), a montaż powierzono Alanowi Edwardowi Bellowi (?Mały Manhattan?, ?Sportowy film?). Kostiumy zaprojektowała nominowany do nagrody Emmy Hope Hanafin (?Lackawanna Blues?).
KILKA SŁÓW OD REŻYSERA, MARCA WEBBA
Zanim przeczytałem scenariusz do ?500 dni miłości? miałem dość komedii romantycznych. Jakoś tak między okresem dojrzewania, a dniem w którym zacząłem płacić podatki, przestałem wierzyć w trzymanie się za rączki i spacery plażą w kierunku zachodzącego słońca. Ja nigdy nie zaliczyłem takiego spaceru. Zabrałem się do czytania scenariusza trzy tygodnie po tym jak go dostałem. Wcześniej nie mogłem się do tego zmusić. Nie muszę dodawać, że nie byłem pozytywnie nastawiony do projektu? Wkręciłem się już po paru stronach, a tytuł tylko zwiększył mój entuzjazm. Scott i Michael [scenarzyści] stworzyli genialną historię ? magiczną, a jednocześnie prawdziwą. Dosłowną, ale i pełną metafor. Każdy z nas zna jakąś Summer. Ja poznałem swoją w wieku siedemnastu lat. Namówiła mnie, żebyśmy urwali się ze szkoły, a potem czytała mi ?Buszującego w zbożu? w Vilas Park Zoo w Wisconsin. (czad, no nie?) Wtedy jeszcze wierzyłem, że dzięki miłości stanę się częścią wszechświata i wszystko stanie się jasne. Nie będę wdawał się w szczegóły, ale umówmy się, że piękne dziewczyny z charakterem to ciężki kawałek chleba. Niektórzy zdobywają swoją Summer, inni nie. Mnie się nie udało. Rozstaliśmy się, a ja nie mogłem przestać myśleć o tym, że los okrutnie ze mnie zadrwił. Przeżyłem to, co przeżywa każdy ? nieważne czy ma 17 czy 70 lat ? miałem złamane serce. Film jest nie tylko moim reżyserskim debiutem, ale też w pewnym sensie szczęśliwym zakończeniem młodzieńczej miłości do mojej Summer. Dzięki niemu znowu poczułem się trochę jak dzieciak, któremu ukochana czytała w Vilas Park Zoo ?Buszującego w zbożu?. ?500 dni miłości? to nie tylko pełna inteligentnego humoru historia. To film przekazujący ważną prawdę ? owszem, miłość bywa trudna i każdy kiedyś przez nią cierpi, ale nadal jest to najlepsze co może nas w życiu spotkać.
KOLEJNE PARĘ SŁÓW, TYM RAZEM OD SCOTTA NEUSTADTERA
22 lipca 2001 w niedzielę (o ile dobrze pamiętam, a na pewno tak jest), między godziną 19, a 20 doszło do tragedii. Miało to miejsce w nowojorskiej restauracji ?Serendipity?. Tym potwornym zajściem, które na moment wstrząsnęło losami świata było? rzucenie mnie przez dziewczynę. Spotykałem się z nią kilka miesięcy, ale po tym fatalnym wieczorze byłem pewien, że umrę z żalu i tęsknoty. Całymi dniami leżałem w łóżku chlipiąc w poduszkę, słuchając The Smiths i oglądając francuskie filmy. Do tego narzekałem, że nikt mnie nie rozumie. Krótko mówiąc: zachowywałem się jak idiota i dupek. W tym czasie wraz z moim kumplem, Weberem, napisałem scenariusz komedii. Przeczytało go kilka osób, podobno był całkiem śmieszny. Postanowiliśmy napisać coś jeszcze, ale jakoś nam nie szło. Zaczęliśmy kilka scenariuszy; żadnego nie dokończyliśmy. Brak weny w połączeniu z niedawnym rozstaniem pchnęły mnie na skraj załamania. Uznałem, że muszę zrobić coś szalonego, żeby? nie zwariować. Rzuciłem pracę i kupiłem bilet w jedną stronę do Londynu. Bliskim powiedziałem, że jadę się dokształcać. Gdy dotarłem do Anglii stało się coś niezwykłego. Niemal od razu poznałem nową dziewczynę. Mądrą, śliczną. Idealną. Rzuciła mnie po sześciu miesiącach. ?500 dni miłości? to film o tych dwóch związkach. Właśnie tak je zapamiętałem (no dobra, chciałem zapamiętać.) Razem z Weberem zawsze marzyliśmy o napisaniu komedii romantycznej w styli Camerona Crowe?a czy Woody?ego Allena. Chcieliśmy po prostu nakręcić szczery, zabawny film o związkach. Taki, który będzie trzymać poziom. Oto efekt. Analiza romansu. Autobiografia wymieszana z kompletną fikcją. Filmowa wersja piosenki pop. ?500 dni miłości? to film zabawny (mam nadzieję), smutny (tego jestem pewien), wyjątkowy (nie mam wątpliwości). Usłyszycie w nim fajną muzykę, obejrzycie sceny na dzielonym ekranie i rysunkowego ptaka. Nie doświadczycie cynizmu i ironii, choć z perspektywy czasu dostrzegam odrobinę ironii ? rozpad dwóch związków, najtragiczniejsze co mnie spotkało, doprowadziło do najlepszej rzeczy w moim życiu: filmu, z którego jestem dumny i przy którym pracowałem z rewelacyjną ekipą.
POCZĄTKI : JAK POWSTAWAŁA POSTMODERNISTYCZNA LOVE STORY
Na początku nie było łatwo. Za scenariusz wzięło się dwóch przyjaciół : jeden miał złamane serce, a drugi był w kilkuletnim związku. Wspominali dawne związki i takie, o których marzyli, ale do których nie doszło. Uznali, że w dzisiejszych czasach wszystko dzieje się zbyt szybko. Jak beznadziejny romantyk radzi sobie w otaczającym go świecie? I jak pokazać współczesny romantyzm w nowatorski sposób? ?Twórcy komedii romantycznych zawsze krążą wokół pewnych tematów, ale rzadko kiedy próbują odpowiedzieć na ważne pytania. Na przykład, czy każdy z nas ma swoją druga połówkę? Co zrobić, gdy rozstajemy się z kimś kto jest nasza bratnią duszą? Co zrobić, gdy tracimy wiarę w miłość? Nikt nie potrafi udzielić odpowiedzi, ale postanowiliśmy spróbować.? ? mówi Neustadter. Tak właśnie narodził się Tom Hansen ? koleś, który wręcz obsesyjnie wierzy w miłość; wbrew temu co podpowiada rozum. Pech sprawia, że lokuje uczucia w dziewczynie, która delikatnie mówiąc, nie podziela jego poglądów ? Summer Finn. Stanie się ona powodem cierpienia, załamania i nerwic. Scenarzyści chcieli nie tylko opowiedzieć historię ich poplątanego związku, ale też pokazać jak Tom go zapamiętał. ?Pragnęliśmy nakręcić komedię romantyczną pomieszaną z ?Memento?. Nasz bohater wspomina związek, ale jego wspomnienia nie są ukazywane chronologicznie. Analizując wydarzenia z przeszłości zaczyna dostrzegać rzeczy, które wcześniej mu umknęły. Na oczach widzów nabiera dystansu do sprawy i uczy się czegoś o sobie, i o miłości. Zdaje sobie sprawę z tego, że tak naprawdę był zakochany w wizji miłości i wyidealizował Summer. To ważna lekcja. Nasza historia nie jest typową komedią romantyczną, choć jest jak najbardziej romantyczna.? ? mówi Neustadter. Neustadter i Weber nie chcieli kręcić ckliwej, przesłodzonej komedii romantycznej. Pragnęli udowodnić, że ten gatunek to nie tylko nierealne, sentymentalne historie. Postanowili opowiedzieć prawdziwą historię o miłości ? ukazując cierpienie jakie się z nią czasem wiąże. Jednocześnie film miał mieć optymistyczne przesłanie. ?Uznaliśmy, że nie ma żadnych zasad. Realizowaliśmy każdy pomysł, nawet jeśli był szalony. Pokazaliśmy wszystko co narodziło się w umyśle i wspomnieniach Toma? ? mówi Neustadter. Weber dodaje: ?Pisanie tego scenariusza było niezwykłym doświadczeniem. Mieliśmy ogromną swobodę, a tematyka była ciekawa ? analizowaliśmy emocje i relacje międzyludzkie, a także to jakie miejsce zajmują w kulturze Odnajdujemy je wszędzie ? w muzyce, filmach, książkach.? Scenarzyści nieźle się bawili skacząc po wspomnieniach Toma : ?To była rewelacja! Ale w każdym szaleństwie jest metoda ? analizując przypadkowe wspomnienia nasz bohater dostrzegł rzeczy, które pomogły mu obiektywnie spojrzeć na sytuację. Jakby się zastanowić, tak właśnie działa nasza pamięć. Na przykład zapach może przywołać wspomnienie, które pociągnie za sobą kilka innych i nagle uświadamiamy sobie coś ważnego.? ? mówi Weber. Dla obu scenarzystów najważniejsze było to, żeby historia nie trąciła fałszem. ?Każdy miał kiedyś złamane serce. To część miłości. Postanowiliśmy opowiedzieć o niej szczerze. Pisanie scenariusza było ciekawym doświadczeniem ? Scott właśnie cierpiał po rozstaniu, a ja trwałem w długim, szczęśliwym związku. Nasze spojrzenia na miłość różniły się w tamtym czasie, dzięki czemu scenariusz jest prawdziwy? ? mówi Weber. Bijąca z niego szczerość przyciągnęła do projektu świetnych filmowców ? między innymi Masona Nowicka, producenta ?Juno? : ?Nie da się zaszufladkować tego filmu. Nie jest to typowa komedia romantyczna, ani typowy dramat. To współczesne spojrzenie na związki, nie zabrakło w nim komizmu i wzruszeń. Powstał szczery do bólu film, który zachwyci miliony widzów.? Producenta ujęło także to, że napisana historia jest po prostu życiowa: ?Rzeczywistość nie raz zaskakuje bardziej niż fikcja. O niektórych scenach myślałem, że są zmyślone, po czym okazywało się, że Scott lub Michael przeżyli daną sytuację.? Jessica Tuchinsky i Mark Waters (reżyser takich filmów jak ?Zakręcony piątek?, czy ?Duchy moich byłych?) to duet producencki, który dołączył do ekipy ?500 dni miłości?. ?Scott i Michael to w zasadzie dwóch Tomów. Wychowywali się na tej samej muzyce i filmach, zakochiwali szaleńczo i na maksa, tak jak Tom. Włożyli w scenariusz całe serce.? ? mówi Jessica. Producent Steven Wolfe (?Twin Falls Idaho?) zauważa, że każdy kto przeczytał scenariusz od razu stwierdzał, że to będzie wyjątkowy film : ?Pokazanie przypadkowych wspomnień głównego bohatera, z których część jest wyidealizowana i mało ma wspólnego z rzeczywistością, to wyzwanie. Do zrealizowania tego filmu potrzebowaliśmy świetnej ekipy z pomysłowym i ambitnym reżyserem na czele.? Kto dorównałby kreatywności scenarzystów? Producenci uznali, że Marc Webb mający na swoim koncie jedynie teledyski i reklamy. ?500 dni miłości? to jego pełnometrażowy debiut reżyserski. ?Kiedy czytałem scenariusz czułem się jak Tom, który widzi Summer po raz pierwszy. To było jak grom z jasnego nieba.? ? mówi Marc. W scenariuszu zafascynowała go przede wszystkim oryginalność : ?Kiedy go przeczytałem byłem zachwycony, ale nie potrafiłem do końca określić dlaczego. Zapoznałem się z nim po raz drugi i już wiedziałem: urzekło mnie, że Tom funduje sobie niesamowite rozliczenie z przeszłością, dzięki któremu zaczyna rozumieć, że sami jesteśmy źródłem własnego szczęścia. Piękna dziewczyna z cudownymi błękitnymi oczami może nam dać dużo radości, ale prawdziwe szczęście to zrozumienie kim się jest i poznanie swojej wartości. Historia Toma jest zabawna, ale niesie za sobą ważne przesłanie, które trafiło do mnie i trafi do milionów widzów.? Webba zainteresowało też wyzwanie w postaci niekonwencjonalności scenariusza. Od razu dogadał się z jego twórcami : ?Od razu złapaliśmy ze sobą kontakt i bombardowaliśmy się setkami pomysłów na realizację tego filmu. Perspektywa współpracy była bardzo kusząca.? ? mówi Neustadter. Producent Mason Novick również wypowiada się o Webbie w samych superlatywach : ?Ma niepowtarzalny styl i jest konsekwentny w tym co robi. Ani przez moment nie żałowałem, że właśnie on reżyseruje nasz film.? Jak dodaje Marc : ?Do tej pory zajmowałem się czymś co nie narzucało mi ściśle określonych reguł. Mogłem sobie pozwolić na odrobinę szaleństwa i oryginalne rozwiązania. Na szczęście przy ?500 dniach miłości? nie musiałem trzymać się żadnych zasad; ten film był mi pisany! Wyzwaniem było pokazanie bohaterów w sposób realny; tak aby widzowie nie mieli wątpliwości, że to co przeżywają Tom i Summer jest prawdziwe. Próbowałem połączyć życie z odrobiną magii. Mam nadzieję, że mi się to udało.?
RÓŻNE ODCIENIE MIŁOŚCI: CASTING
W komediach romantycznych często pokazuje się zarówno żeński, jak i męski punkt widzenia. W ?500 dniach miłości? poznajemy tylko męską perspektywę. I to nie byle jaką, bo główny bohater jest beznadziejnym romantykiem, który nie potrafi poradzić sobie z uczuciami do Summer ? najwspanialszej (jak twierdzi) kobiety jaką poznał. Ponieważ cała historia jest opowiedziana z punktu widzenia Toma, obsadzenie tej roli było kluczowe. Marc Webb dość szybko postanowił powierzyć tę rolę Josephowi Gordonowi-Levittowi ? młodemu, ale doświadczonemu aktorowi, który w ostatnich latach zagrał w tak fascynujących produkcjach, jak ?Stop-Loss?, ?Świadek bez pamięci?, czy ?W głąb siebie?. ?Joe jest niezwykle bystry i utalentowany. Świetnie rozumiał Toma. Jednocześnie był dociekliwy, dużo rozmawialiśmy o tej postaci. To fantastyczny aktor, rewelacyjnie nam się razem pracowało. Ma komediowy dar ? wniósł do filmu dużo komizmu i obdarzył Toma poczuciem humoru. Jednocześnie oddał szereg emocji buzujących w tym kolesiu. Jest fenomenalny.? Gordon-Levitt był zachwycony pomysłem pokazania męskiej perspektywy rozstania : ?Podobało mi się, że scenariusz napisało dwóch facetów i reżyserem jest facet. Pokazaliśmy swój punkt widzenia bez najmniejszych wyrzutów sumienia. Nikt nie twierdzi, że byliśmy obiektywni, wręcz przeciwnie ? to historia Toma i jego subiektywne spojrzenie na sprawę. On właśnie tak widzi miłość, która nie jest ani logiczna, ani racjonalna. Dlatego film jest taki, a nie inny. Zabawny, ale także prawdziwy i szczery. Pokazuje miłość z jej urokami i wadami; z przymrużeniem oka.? Co do uczuć, jakie Tom żywi do Summer, aktor stwierdza: ?Tom sądzi, że miłość jest taka, jak pokazują w filmach. Ma wyobrażenia na jej temat i zamiast żyć ?tu i teraz? wciąż myśli o tym, jak powinien ? i jak kiedyś będzie wyglądał - związek z Summer. Dopiero po zerwaniu uświadamia sobie popełnione błędy.? Osobiste doświadczenia pomogły Josephowi w budowaniu roli : ?Wiem jak to jest mieć złamane serce. Wtedy cierpiałem, ale gdy teraz o tym myślę uśmiecham się. Z perspektywy czasu widzę, że rozstanie to nie koniec świata. W scenariuszu urzekło mnie to, że szczerze opisywał przez co przechodzą zakochani, którym złamano serce; z cierpienia często wynikają zabawne sytuacje.? Na planie ?500 dni miłości? Joseph ponownie spotkał się z Zooey Deschanel, z którą zagrał w filmie ?W głąb siebie? : ?Ucieszyłem się, że znowu zagram z Zooey, ale tym razem w zupełnie innym filmie. Świetnie się razem bawiliśmy. ?500 dni miłości? to zabawna, magiczna historia. Zooey idealnie się do niej wpasowała.? Równie pochlebną opinię ma Marc Webb : ?Zooey była stworzona do tej roli. Bardzo przypomina Summer ? jest bystra, zabawna, ma piękne oczy i mnóstwo energii Człowiek od razu chce ją bliżej poznać.? Aktorka z chęcią przyjęła rolę Summer : ?To ciekawa postać. W oczach Toma jest ideałem, a w rzeczywistości to normalna dziewczyna, która ma swoje problemy, jak każdy z nas. Scenariusz od razu mnie zainteresował ? rzadko kiedy trafia się realistyczna komedia romantyczna. Ten film opowiada o miłości w nowatorski sposób.? Do udziału w filmie zachęciła ją też perspektywa ponownej współpracy z Gordonem-Levittem : ?Znamy się od lat i świetnie się razem czujemy na planie. Joseph to idealny Tom ? jest słodki i uroczy, sprawia wrażenie trochę naiwnego idealisty.? Film opowiada o Tomie i Summer, ale nie zabrakło w nim innych ludzi ? głównie krewnych i przyjaciół Toma, którzy słuchają opowieści o Summer i doradzają mu. Paul (Gray Gubler) i McKenzie(Geoffrey Arend) to najlepsi kumple Toma. Usiłują uświadomić mu, że dziewczyna nie jest idealna. ?Są trochę jak anioł i diabeł szepczący Tomowi do ucha. Dają mu kompletnie inne rady, bo Paul od lat jest mężem dziewczyny, którą poznał w przedszkolu, a McKenzie miał w całym swoim życiu tylko jedną dziewczynę. Chcieliby pomóc kumplowi, ale kiepsko im to idzie.? ? mówi Gubler. Arend świetnie się bawił w roli McKenziego : ?Tom jest optymistą czekającym, aż w jego życiu pojawi się księżniczka z bajki. McKenzie to pesymista, który nie wierzy w miłość. Niezależnie od tego co Tom usłyszy od kumpli, zawsze postępuje po swojemu.? Aktorom podobała się reżyserska wizja Marca Webba : ?Ten film to wizualizacja zakochania. Jest oryginalny i świetnie się go ogląda.? Najlepszym doradcą Toma okazuje się jego 12-letnia siostrzyczka, Rachel. Zasypuje go złotymi myślami w stylu ?To, że jakaś laska lubi takie same dziwne duperele co ty nie znaczy, że jest twoją bratnią duszą.? Rolę Rachel powierzono Chloe Grace Moretz (?Piorun?, ?Oko?). Dziewczynka gra od 5 roku życia i w budowaniu filmowej relacji z Tomem czerpała z własnego doświadczenia : ?Mam czterech starszych braci. Wiedziałam co robić.? Chloe, mimo młodego wieku, okazała się bardzo rezolutna i dobrze rozumiała graną przez siebie postać : ?Brat Rachel patrzy na świat przez różowe okulary , ale nie dostrzega wielu rzeczy. Rachel głośno mówi o tym, czego nie zauważa Tom.?
DŹWIĘKI MIŁOŚCI: O MUZYCE
Nic nie opisuje bólu rozstania lepiej niż piosenka. Muzyka to ważny element ?500 dni miłości?. Scott i Michael uważnie dobierali kawałki ? postawili na takie, które pamiętają z czasów gdy sami mieli złamane serce : między innymi ?Train in Vain? The Clash, czy ?You Make My Dreams Come True? duetu Hall&Oates. Bez muzyki nie byłoby tej historii ? to właśnie muzyka przyciąga do siebie Toma i Summer, jest tłem tego co przeżywa ta para. ?Kiedy się zakochujemy, a potem cierpimy po rozstaniu słuchamy muzyki. Każdy związek ma swoją ścieżkę dźwiękową; piosenki opisują uczucia, które często trudno nazwać i opisać.? ?? mówi Neustadter. Reżyser podziela opinię scenarzystów : muzyka to niezwykle istotny element tej historii : ?Jest równie ważna co sama fabuła. Jako twórca teledysków przywiązuję dużą wagę do łączenia obrazu z muzyką.? Kierownictwo muzyczne powierzono Andrei Von Foerster, która pracowała przy serialach ?Życie na fali? i ?Chirurdzy?. Przekonuje ona, że wszyscy pracujący przy tym filmie mają świetny gust muzyczny, a ?500 dni miłości? to niezła gratka dla wielbicieli muzyki : ?Historia Toma i Summer jest niezwykła i została opisana w niesamowity sposób. Rewelacyjny muzyka nadaje filmowi jeszcze większej głębi.?
WIZJA MIŁOŚCI: PRAWDZIWY I WYIDEALIZOWANY ŚWIAT TOMA
Świat przedstawiony w filmie jest widziany oczami Toma. Obserwujemy go przez pryzmat zakochania, ale i cierpienia. W pięknych chwilach pojawia się rysunkowy ptaszek, ale w gorszych mamy wrażenie, że oglądamy stary francuski melodramat. Jak mówi reżyser: ?Stworzyliśmy świat Toma. Użyliśmy różnych sztuczek filmowych, ale unikaliśmy potężnych efektów komputerowych. Nie chcieliśmy, by przesłoniły emocje targające bohaterami.? Webb każdy krok dokładnie omawiał z odpowiedzialnym za zdjęcia Ericem Steelbergiem (?Juno?) : ?Marc miał wizję. Postawił na naturalizm okraszony magicznymi scenami. Chciał pokazać Los Angeles od innej strony. Oglądaliśmy razem klimatyczne zdjęcia miasta zrobione w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku. Praca z reżyserem z tak plastyczną wizją była ciekawym i fajnym doświadczeniem.? Jak dodaje Webb : ?Przywiązywaliśmy dużą wagę do kolorów. Nie dobieraliśmy ich przypadkowo. Film miał być ciepły, ale nie przejaskrawiony.? Pomysł na to, żeby zrobić z Los Angeles stolicę miłości (choć tytuł ten przyznawany jest zazwyczaj Nowemu Jorkowi lub Paryżowi) spodobał się scenografce, Laurze Fox : ?Pokazaliśmy miasto od innej strony. Jeśli przyjrzymy się jego architekturze i pomyślimy o historii, L.A naprawdę jest romantyczne!? Jak dodaje reżyser : ?Zdecydowani chcieliśmy uniknąć pokazania Los Angeles tak, jak pokazuje się je wszędzie indziej. Kręciliśmy w rzadko pokazywanych w filmach miejscach, żeby dać widzom możliwość poznania innego L.A? Laura Fox miło wspomina pracę nad tym filmem : ?Przedstawiliśmy świat widziany oczami głównego bohatera, co dało mi duże pole do popisu. Stworzyliśmy stylowe, nowoczesne wnętrza nadając im jednocześnie ponadczasowy szyk.? Hope Hanafin, projektantka kostiumów, również zadbała o to, aby stroje odzwierciedlały romantyczną naturę Toma. ?Chciałam, aby bohaterowie sprawiali wrażenie odrobinę nie z tej epoki. Ich stroje miały się uzupełniać. Mieszałam style, dbałam o to, by ubranie dyskretnie podkreślały targające bohaterami emocje. Stroje Toma odzwierciedlają to co czuje. W pracy ubiera się w sweterki i khaki, ale po godzinach, kiedy jest sobą, nosi ubrania przywodzące na myśl lata sześćdziesiąte i francuskie kino.? Dodaje też, że również z punktu widzenia kostiumów, tom jest najważniejszą postacią : ?To jak ubiera się Summer (a raczej jak Tom pokazuje ją w swoich wspomnieniach) też zależy od tego czy przypomina sobie wyidealizowaną dziewczynę. Zazwyczaj bohaterka ma na sobie ciuchy w stylu retro, romantycznie upięte włosy. Charakterystyczną cechą jej wyglądu jest wciąż pojawiający się kolor niebieski. Zarezerwowaliśmy go specjalnie dla Summer. Podkreśla niesamowity błękit oczu Zooey, to zdecydowania jej barwa. Przez cały film nikt poza nią nie ma na sobie nic niebieskiego, za wyjątkiem jednej, smutnej sceny.? Operowanie kolorami było dla Webba bardzo ważne : ?Nie zależało mi, żeby film za wszelką cenę zapierał swoją wizualną stroną dech w piersiach, ale chciałem żeby był inny. Pragnąłem złamać kilka reguł i wciągnąć widzów w emocjonalną podróż, z której wyciągną coś dla siebie. Gdybym w wieku osiemnastu lat obejrzał film o Tomie i Summer, moje życie uczuciowe byłoby mniej burzliwe.?
O OBSADZIE
JOSEPH GORDON-LEVITT (Tom Hansen) wystąpił ostatnio w takich filmach jak ?Killshot? z Diane Lane i Mickeyem Rourke?em, ?G.I JOE ? Czas Kobry? (?G.I Joe ? The Rise of Cobra?), czy ?Uncertainty?, które miało swoją premierę w 2008 roku na festiwalu filmowym w Toronto. Na swoim koncie ma udział w takich filmach, jak ?Stop-Loss?, ?Zły dotyk? (?Mysterious Skin?) Gregga Arakiego (?The New York Times? określił rolę Gordona-Levitta najlepszą w 2005 roku), ?Kto ją zabił?(?Brick?) prezentowane na festiwalu filmowym w Sundance, ?W głąb siebie?(?Manic?), ?Zakochana złośnica? (?10 Things I Hate About You?), ?Anioły na boisku? (?Angels in the Outfield?), czy ?Rzeka życia?(?A River Runs Through It?). Studiował na uniwersytecie Columbia; sławę przyniosła mu rola w sitcomie ?Trzecia planeta do Słońca?(?3rd Rock from the Sun?). Otrzymał za nią trzy nominację do Screen Actors Guild Award. Krótkometrażowym ?Sparks? zadebiutował jako reżyser. W filmie wystąpili Carla Gugino i Eric Stolz; brał udział w konkursie filmów krótkometrażowych na tegorocznej edycji festiwalu filmowego w Sundance. ZOOEY DESCHANEL (Summer Finn) to jedna z najpopularniejszych młodych aktorek w Hollywood. Na swoim koncie ma role w takich filmach jak ?Jestem na tak?(?Yes Man?) z Jimem Careyem, ?Zdarzenie?(?The Happening?) z Markiem Wahlbergiem, czy niezależne ?The Go-Getter? z Lou Taylorem-Puccim. Swoje imię otrzymała na cześć bohatera książki ?Franny i Zooey? J.D Salingera. Jej rodzice też są filmowcami ? mama, Mary Jo, aktorką, a tata, Caleb, operatorem zdjęć. Ma starszą siostrę, Emily, znaną z serialu ?Kości? (?Bones?). Zagrała w takich filmach jak ?Most do Terabithii? (?Bridge to Terabithia?) na podstawie książki Katharine Paterson, ?Zabójstwo Jesse'ego Jamesa przez tchórzliwego Roberta Forda? (?The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford?), ?Oby do wiosny?(?Winter Passing?), ?Miłość na zamówienie? (?Failure to Launch?), ?Porzucona? (?Abandon?), ?Dziewczyny z krwi i kości?(?All the Real Girls?), czy ?U progu sławy? (?Almost Famous?). Współpracowała z takich aktorami, jak Ed Harris, Will Ferrell, Sam Rockwell, John Malkovich, czy Jeff Bridges. Debiutowała w 1999 roku w ?Mumfordzie? Lawrence?a Kasdana. Niedawno skończyła zdjęcia do filmu ?Gigantic? z Paulem Dano i Johnem Goodmanem. GEOFFREY AREND (McKenzie) debiutował na dużym ekranie w 2001 roku w filmie ?Straż wiejska?(?Super Troopers?). Na koncie ma role w takich filmach jak ?Powrót do Garden State? (?Garden State?) Zacha Graffa, czy ?Olimpiada? (?The Ringer?). Zagrał też w takich serialach jak ?Prawo i porządek?(?Law and Order?), czy ?Studenciaki?(?Undeclared?). Grywa także w teatrze ? między innymi w ?The American Pilot? wystawianym przez Manhattan Theater Club, czy ?Mother Courage and Her Children?, w którym występował y boku Meryl Streep i Kevina Kline?a. Niedawno skończył zdjęcia do ?American Carol? Davida Zuckera, można go też oglądać w serialu ?Zaufaj mi? (?Trust Me?) z Ericiem McCormackiem i Tomem Cavanaughem. MATTHEW GRAY GUBLER (Paul) to aktor, reżyser i malarz z Las Vegas. Sławę przyniosła mu rola dziwnego, acz genialnego doktora Spencera Reida z serialu ?Zabójcze umysły? (?Criminal Minds?). Ponadto podkładał głos pod Simona w kreskówce ?Alvin i wiewiórki?(?Alvin and the Chipmunks?). Reżyserował teledyski takich zespołów, jak The Killers czy Whirlwind Heat. Publikuje w serwisie Youtube własne mockumentary zatytułowane ?Matthew Gray Dubler: the Unauthorized Documentary? ? parodię hollywoodzkiego stylu życia. Wystawy jego obrazów można było oglądać na wystawach w Czechach, Nowym Jorku i Los Angeles. CHLOË GRACE MORETZ (Rachel Hansen) zaczynała karierę jako pięciolatka. Na swoim koncie ma udział w wielu reklamach telewizyjnych i prasowych. Gdy miała sześć lat przeniosła się z rodzicami do Los Angeles. Niedługo po tym jak zamieszkała w Kalifornii otrzymała rolę w serialu ?Obrońca?(?The Guardian?) z Simonem Bakerem. Jej długometrażowym debiutem był film ?The Heart of Beholder?, który nagrodzono na Bluegrass Independent Film Festival. Potem zagrała w ?Amityville? (?The Amityville Hottot?) i ?Agent XXL 2? (?Big Momma?s House 2?). Gościnnie wystąpiła w serialach ?Na imię mi Earl? (?My Name Is Earl?) i ?Seks, kasa i kłopoty? (?Dirty, Sexy Money?). Użyczyła głosu do filmów ?Piorun?(?Bolt?), czy ?Moi przyjaciele Kubuś i Tygrysek: Na tropie? (?My Friends Tigger & Pooh: Friendly Taili?). Do najnowszych filmów z jej udziałem należą ?Oko?(?The Eye?) z Jessicą Albą i ?Not Forgotten? z Pazem Vegą i Simonem Bakerem. Zagrała także w ?Kick-Ass? na podstawie komiksu Marka Millara. Wciela się w 11-latkę, która walczy z przestępczością u boku ojca (Nicolas Cage). Premierę przewidziano na 2009 rok. CLARK GREGG (Vance) to założyciel i były dyrektor artystyczny Atlantic Theater Company w Nowym Jorku, do którego należą też David Mamet, William H. Macy i Felicity Huffman. Clark wyreżyserował premiery ?Distants Fires? Kevina Heelana w Nowym Jorku i Los Angeles ? za tę pierwszą nominowano go do Drama Desk, Obie? i Outer Critics Circle. W sztuce wystawianej w Los Angeles zagrał Samuel L. Jackson; nagrodzono ją trzema nagrodami L.A Weekly i nominowano do czterech Ovation Awards. Gregg wyreżyserował w 1998 roku sztukę Davida Mameta ?Edmund?; był także współtwórcą i reżyserem ?The Big Empty?. Jako scenarzysta zadebiutował thrillerem ?Co kryje prawda? (?What Lies Beneath?) z Harrisonem Fordem i Michelle Pfeifer w reżyserii Roberta Zemeckisa. Współpracował z takimi firmami jak Universal, Disney, Paramount, Warner Brothers i Fox 2000. Jako aktora, można go było oglądać między innymi w ?Iron manie?, ?W doborowym towarzystwie? (?In Good Company?), ?W świecie kobiet? (?In the Land of Women?), ?Spartanie?, ?Hollywood atakuje? (?State and Main?), ?Pięknie i jeszcze piękniej? (?Lovely and Amazing?), ?Kiedy dzwoni nieznajomy? (?When Stranger Calls?), ?Piętnie? (?Human Stain?), ?11:14?, ?Sowim polu?(?Hoot?), ?Byliśmy żołnierzami? (?We Were Soldiers?), ?Zdjęciu w godzinę? (?One Hour Photo?) i ?Magnolii? (?Magnolia?). Wystąpił także w ?Przygodach Sebastiana Cole?a? (?The Adventures of Sebastian Cole?), za co nominowano go do Independent Spirit Award. Ostatnio zagrał razem z Julią Louis Dreyfus w serialu CBS ?Nowe przygody starej Christie? (?The New adventures of old Christine?). Na małym ekranie można go było oglądać także w ?Prezydenckim pokerze? (?The West Wing?), ?Redakcji sportowej? (?Sports Night?) i ?Świecie gliniarzy? (?The Shield?), jak również w filmach telewizyjnych ? ?Tysonie?, czy ?Na żywo z Bagdadu? (?Live from Baghdad?) Grywał także w nowojorskich teatrach ? między innymi w ?Mojo? i ?The Night Heron, Boys?s Life? Jeza Butterwortha; ?A Few Good Men? Aarona Sordina, ?Sexual Peversity In Chicago? Davida Mameta, a także sztukach Johna Guare?a i Craiga Lucasa. RACHEL BOSTON (Alison) zagrała ostatnio w ?Duchach moich byłych? (?Ghosts of Girlfriends Past?) z Matthew McConaugheyem i Jennifer Garner. Można ją oglądać w serialach ?The Ex-List? i ?American Dreams?. Występowała także w odcinkach ?Ostrego dyżuru?(?E.R?), ?Pohamuj entuzjazm? (?Curb Your Enthusiasm?), ?Chirurdzy? (?Grey?s Anatomy?), ?Agenci NCIS?(?NCIS?), czy ?Podkomisarz Brenda Johnson?(?The Closer?). Na dużym ekranie można było ją oglądać w ?Ten Years Later?, ?Smoking Herb?, czy ?Crazy?. Pochodzi z Signal Mountain w Tennessee. Jako siedemnastolatka przeprowadziła się do Nowego Jorku; studiowała na New York University. Po kilku latach przeniosła się do Los Angeles ? po dwóch miesiącach dostała rolę w ?American Dreams?.
O TWÓRCACH
MARC WEBB (reżyseria) reżyseruje. Krótkometrażówki, teledyski, reklamy. Na swoim koncie ma kilka nagród, między innymi MTV VMA 2006 za ?Miss Murder? AFI i ?Move Along? All American Rejects. Za współpracę z zespołami Weezer, AAR i My Chemical Romance otrzymał tytuł reżysera roku przyznawany przez The Music Video Production Association. Lubi penne, nie znosi gdy mówią do niego ?szefie? lub ?koleżko?. Jego krótkometrażowe ?Seascape? miało premierę na Aspen Comedy Festival, co go ubawiło bo nie uważa, żeby film był śmieszny. Żeby mieć pewność, że kolejny projekt nie okaże się komedią, wyjechał do Bagdadu i nakręcił dokument o pierwszym dniu w szkole. Też się śmiali. Studiował w Colorado College, NYU i Art Center. Przemawiał na rozdaniu dyplomów; koleś który siedział obok niego kazał mu się zamknąć. Jego rodzicami są matematyk i nauczycielka biologii. Bratu właśnie urodziła się córeczka, Isabelle. Jeśli chcecie zobaczyć zdjęcia zgłoście się do Marca ? zawsze nosi je przy sobie. SCOTT NEUSTADTER i MICHAEL H. WEBER (scenariusz) poznali się w 1999 roku; Neustadter przyjął Webera do pracy. W 2005 roku sprzedali swój pierwszy projekt, od tamtej pory współpracowali z Sony, Universal, 20th Century Fox, Paramount, Fox Searchlight. Neustadter pochodzi z New Jersey, obecnie mieszka w Los Angeles. Kocha brit-pop i ?Absolwenta?. Weber urodził się na Manhattanie i nie zamierza go opuszczać. ?Variety? umieściło ich niedawno na liście dziesięciu scenarzystów, którym wróżą karierę. JESSICA TUCHINSKY (produkcja) przez piętnaście lat pracowała w Creative Artists Agency, gdzie współpracowała między innymi z Markiem Watersem. Założyli Watermark Production; ?500 dni miłości? to pierwszy wyprodukowany przez nich film. Gdy pracowała w CAA jej klientami byli między innymi Uma Thurman, Bill Murray, Scott Silver i Steve Kloves. Studiowała na George Washington University. Dzień po zakończeniu studiów przeniosła się do Los Angeles. MARK WATERS (produkcja) studiował reżyserię w American Film Institute. Zadebiutował filmem ?Upiorne święto? (?The House of Yes?), który miał swoją premierę na festiwalu filmowym w Sundance. Jego kolejnymi filmami były ?Bez pamięci? (?Head Over Heels?), ?Zakręcony piątek? (?Freaky Friday?) z Jamie Lee Curtis i Lindsay Lohan i ?Wredne dziewczyny? (?Mean Girls?) na podstawie scenariusza Tiny Fey. W 2005 roku nakręcił ?Jak w niebie? (?Just Like Heaven?) z Reese Whiterspoon i Markiem Ruffalo oraz ?Kroniki Spiderwick? (?The Spiderwick Chronicles?). Jego najnowszym filmem są ?Duchy moich byłych? (?Ghosts of Girlfriends Past?) z Matthew McConaugheyem, Jennifer Garner i Michaelem Douglasem. Jest nie tylko reżyserem, ale i producentem. ?Ten dzień powrócił? (?Sorry, Haters?) którego był producentem wykonawczym otrzymał dwie nominacje do Independent Spirit Award. MASON NOVICK (produkcja) produkuje głównie filmy niezależne. Na swoim koncie ma ?Juno?, ?Red Eye? i ?Zabójcze ciało?(?Jennifer?s Body?), które wejdzie do kin pod koniec 2009 roku. ?Juno? zdobył wiele nagród i nominacji (między innymi do Oscara za najlepszy film). Cieszył się uznaniem widzów i krytyków; zarobił ponad dwieście milionów dolarów. AFI umieściło go na liście dziesięciu najlepszych filmów roku, a Novicka nominowano do Darryl F. Zanuck Producer of the Year Award. ?Zabójcze ciało?(?Jennifer?s Body?) wyreżyserowała Karyn Kusama; główne role zagrały Megan Fox i Amanda Seyfried. Novick ukończył University of Arizona. Po odebraniu dyplomu przeniósł się do Los Angeles, żeby zrobić karierę filmowca. Zaczynał jako asystent w agencji ICM, potem został agentem. Pracował przy takich filmach, jak ?Węże w samolocie? (?Snake on a Plane?) i ?Underworld?. Obecnie pracuje nad ?Girly Style? Diablo Cody; adaptacją komiksu ?Y: The Last Man? i ?Dan Mitner : Badass For Hire?. STEVEN J. WOLFE (produkcja) jest przewodniczącym i dyrektorem generalnym Sneak Preview Entertainment, firmy produkcyjnej którą założył w 1993 roku. Ostatnio zrealizował ?Święta Dennisa Rozrabiaki?(?A Dennis the Menace Christmas?) i ?Beautiful Loser?. Wyprodukował ?Grubazzki? (?Phat Girlz?) z Mo?Nique, ?When Do We Eat?? z Leasley Ann Warren i ?The Civilization of Maxwell Bright? z Patrickiem Warburtonem i Ericem Robertsem. Wolfe wyprodukował ?Hellbent? debiutanta Paula Etheredge-Ouztsa, ?Fast Sofa? z Crispinem Glogerem i Nataszą Lyonie, a także ?Cicruit? Dirka Shafera. Dwa z jego filmów miały premierę na festiwalu filmowym w Sundance ? ?Twins Falls Idaho? i ?Relax, It?s Just Sex?. Pierwszy z nich zrealizowali nagradzani scenarzyści, bliźniacy Mark i Michael Polish. Film nagrodzono na festiwalu filmowym w Deauville i nominowano do dwóch Independent Spirit Awards. W ?Relax, It?s Just Sex? wystąpiła Jennifer Tilly; film wyświetlano na ponad stu festiwalach filmowych na całym świecie. Na koncie ma takie filmy, jak ?Tollbooth? z Fairuzą Balk i Seymourem Casselem, ?Tylko ty?(?Only You?) z Andrew McCarthym, ?Gorącą noc?(?Scorchers?) z Faye Dunaway, ?Zmory przeszłości?(?Clean and Narrow?) z Jackiem Noseworthym. Był producentem wykonawczym ?Ptaków ciernistych krzewów?(?Bird of Prey?) z Jennifer Tilly, Richardem Chamberlainem i Roberem Carradine?em. ERIC STEELBERG (zdjęcia) już jako nastolatek interesował się fotografią. W wieku szesnastu lat nakręcił pierwszą krótkometrażówkę, która zdobyła kilka nagród. Postanowił nie zdawać do szkoły filmowej i nabierać umiejętności w praktyce. Pracował przy filmach, z którymi jeździł po festiwalach filmowych. Trzykrotnie był na festiwalu filmowym w Sundance, jego ?In God We Trust? z 2000 roku cieszyło się uznaniem krytyki. Za krótkometrażowe ?Gulp? Jasona Reitmana nominowano go do nagrody za najlepsze zdjęcia (podobnie jak za ?Jane? na Da Vinci Days Festival). Nie trzeba było długo czekać, żeby zaczął pracować przy filmach fabularnych. ?Quincanera? zdobyła nagrodę jury i nagrodę publiczności na festiwalu filmowym w Sundance w 2006 roku, a komedia ?Otępienie? (?Numb?) z Matthew Perry?m cieszyła się uznaniem krytyki. Najnowszym filmem, przy którym pracował Steelberg jest ?Bandslam?. W przerwach od filmów pracuje przy reklamówkach. Kręci także teledyski, między innymi dla Deep Dish i The Postal Service. LAURA FOX (scenografia) urodziła się w Chicago, ale od piątego roku życia mieszka w Los Angeles. Po zakończeniu liceum zrobiła sobie rok przerwy. W końcu wylądowała na UCLA, gdzie studiowała wiedzę o teatrze i reżyserię. Po studiach pracowała z lokalnymi teatrami zdobyła nagrodę LA Weekly za reżyserię. Przez jakiś czas pracowała w Belgii, ale wróciła do Los Angeles. Scenografia okazała się jej pasją. Pradowała przy teledyskach i reklamach, trzykrotnie nominowano ją do nagrody MTV. Pierwszym filmem, przy którym pracowała było ?Wszystkie boże dzieci tańczą?(?All God?s Children Can Dance?.) Jej córka, Dakota Rose, również studiuje wiedzę o teatrze i reżyserię. Niedaleko pada jabłko od jabłoni. ALAN EDWARD BELL (montaż) pracuje w przemyśle filmowym od dwudziestu lat. Zaczynał od współpracy z Robem Reinerem ? był jego asystentem przy filmach ?Ludzie honoru? (?A Few Good Men?), ?Misery? i ?Prezydent ? miłość w Białym Domu? (?The American President?). Był montażystą przy ?Tylko miłość? (?The story of Us?) i ?Alexie i Emmie? Reinera. Pracował przy takich filmach jak ?Przynęta? (?Bait?) z Jamie?em Foxxem, ?Sowie pole? (?Hoot?), ?Mały Manhattan?(?Little Manhattan?) Marka Levina i Jeniffer Flackett, a także dokumentalnym ?Wall Rats? i ?The Anarchist?s Cookbook?. Zajmuje się nie tylko montażem, ale i efektami wizualnymi. Prowadzi firmę Handmade Digital Inc. zajmującą się tworzeniem efektów wizualnych. ANDREA VON FOERSTER (konsultacja muzyczna) urodziła się w West Midlands w Anglii, a wychowywała w różnych częściach Wielkiej Brytanii, Indianie i Kalifornii. Studiowała na University of Southern California. Karierę w przemyśle muzycznym zaczynała od pracy w Buena Vista Motion Pictures Group,. Pracowała przy takich filmach, jak ?Sześćdziesiąt sekund? (?Gone in Sixty Seconds?), ?Armagedon?, czy ?Wierność w stereo?(?High Fidelity?). Współpracowała nie tylko przy filmach, ale i serialach(między innymi ?Życie na fali?(?The O.C?), ?Roswell-w kręgu tajemnic?(?Roswell?),?Chirurdzy?(?Grey?s Anatomy?), czy ?Fastlane?) i dokumentach (między innymi ?Freestyle : The Art. Of Rhyme?). Obecnie pracuje przy programach telewizyjnych ?Co na to tata? (?Daddy?s Girl?; MTV), ?Candy Girls? (E!) i serialu ?Dollhouse? Jossa Whedona. MYCHAEL DANNA (muzyka) komponuje muzykę filmową od 1987 roku. Jego debiutem była ścieżka dźwiękowa do ?Filmowania rodziny?(?Family Viewing?), za którą otrzymał nominację do Canadian Film Award. Łączy muzykę wschodu z elementami elektronicznymi i orkiestrą. Komponował do takich filmów, jak ?Mała Miss? (?Little Miss Sunshine?), ?Kraina traw? (?Tideland?), ?Capote?, ?Vanity Fair?, ?Targowisko próżności? (?Vanity Fair?), ?Pierwsza strona? (?Shattered Glass?), czy ?Przerwana lekcja muzyki?(?Girl, Interrupted?). Studiował na University of Toronto, otrzymał stypendium Glenna Goulda. Współpracował z grupami tanecznymi (Carbone Quatorze Dance Company, Royal Winnipeg Balet). Najnowsze filmy, do których skomponował muzykę to ?The Imaginarium of Doctor Parnassus?, ?Zaklęci w czasie? (?The Time Traveler's Wife?), ?Adoracja? (?Adoration?) i ?Heaven on Earth?. Pracuje nad ścieżką dźwiękową do ?Amelii? Miry Nair. ROB SIMONSEN (muzyka) ma na koncie muzykę zarówno do niezależnych, jak i wysoko-budżetowych filmów. Ścieżką dźwiękową do ?Rycerza z Westender?(?Westender?) zwrócił uwagę Michaela Danny co doprowadziło do współpracy (między innymi przy filmie ?Ewa i Ognisty Koń? (?Eve and the Fire Horse?)). HOPE HANAFIN (kostiumy) ma na koncie cztery nagrody przyznawane przez Costume Designer Guild i nominacje do nagrody Emmy. Pracowała przy takich filmach, jak ?Lackawanna Blues?, ?Kiedy Bille pokonała Bobby'ego? (?When Billie Beat Bobby?), ?Miłość lub ojczyzna. Historia Artura Sandovala? (?For Love or Country: The Arturo Sandoval Story?),?Zakochany anioł? (?Cupid & Cate?), czy ?Jaś Fasola: Nadciąga totalny kataklizm?(?Bean: The Ultimate Disaster Movie?). Studiowała na NYU, była vice-przewodniczącą Costume Designers Guild, wykłada na wydziałach kostiumologii.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.