Pierwotnym kandydatem do roli pana Kleksa był Jan Kobuszewski, ale wycofał się z powodów zdrowotnych. Jego miejsce zajął Piotr Fronczewski.
Jeden z chłopców, Robert Pluciński, przybył na casting spóźniony i przez przypadek potrącił kelnerkę (przesłuchanie odbywało się w kawiarni przy warszawskim Teatrze Żydowskim), wylał na kogoś kawę, zrzucił serwetkę ze stolika itd. Jego zachowanie tak spodobało się twórcom filmu, że chłopak z miejsca dostał rolę Adolfa, lalki stworzonej przez Golarza Filipa.
Rafał Trzaskowski odrzucił propozcję zagrania Adama Niezgódki, gdyż uznał, że praca na planie będzie zbyt wyczerpująca.
Pan Kleks podskakując wysoko na polanie czyni to przy pomocy ukrytej w trawie wielkiej trampoliny, widać wyraźnie niebieską obwódkę konstrukcji i białą matę.
Film nakręcono w Nieborowie, Piotrkowie Trybunalskim, na zamku w Gołuchowie (Polska) oraz w Moskwie (ZSRR, obecnie Rosja).
Na film sprzedano aż 14 094 014 biletów, co tym samym plasuje go na 6. miejscu pod względem liczby widzów w polskich kinach w okresie przed 1989 rokiem.
Koproducentem filmu było radzieckie studio Gorkiego (Kinostudiya imeni M. Gorkogo), które poleciło odpowiednie plenery do kręcenia zdjęć, a także użyczyło repliki statku wykorzystanego w "Dzieciach kapitana Granta" (1936). Łajba pana Kleksa, jaką widzimy w filmie, pochodzi właśnie z tej produkcji.